หันหัวเรือกลับ....สู่ถิ่นบ้านเกิด

หันหัวเรือกลับ....สู่ถิ่นบ้านเกิด

วันนี้บรรยากาศให้เลยมีอารมณ์ที่อยากจะเขียนเรื่องราว สักเรื่องถึงเรื่องที่ผ่านมาและเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ความฝันนั่นเอง เรือที่มุ่งสู่ผืนแผ่นน้ำ ที่มุ่งไปข้างหน้าเพื่อที่จะตามหาความฝันของเราเอง เมื่อลงเรือลำเดียวกันแล้ว ก็ต้องกล้าที่จะเผชิญ กับสิ่งที่ท้าทายรอเราอยู่ข้างหน้า ผู้คนมากมาย วัฒนธรรม ความคิด จินตนาการ การเป็นอยู่ สิ่งรอบกายข้างหน้าไม่รู้จะเป็นอย่างไรเราเองยังไม่รู้ จนกว่าเราจะเจอกับตัวเอง เมื่อเรารู้แล้วว่าสิ่งที่เราเดินไปสู่ความฝัน มันเป็นเช่นไร ความสุข ความทกข์ หัวเราะ ร้องไห้ เหงา เศร้า คิดถึงบ้าน สิ่งเหล่านี้เราได้ผ่านมันมาแล้ว แม้มันจะเป็นเพียงประสบการณ์ที่ไม่มากมายเท่าไรนัก แค่นี้ก็พอที่จะทำให้เรานั้นได้เรียนรู้อะไรมากมายแล้ว เมื่อเราพร้อม เรารู้ เราพอ กับสิ่งเหล่านั้น ได้เวลา ที่เราจะหันหัวเรือกลับสู่ถิ่นฐาน บ้านเกิดของเรา....ซึ่งเป็นที่ ที่ให้ความสุขแก่เราได้ตลอดกาล

       หัวเรือที่มุ่งสู่ถิ่น บ้านเกิดของเราเองนั้น เรือที่เรานั่งไปนั้นอาจจะเป็นเรือที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก แต่เรือที่เรานั่งกลับมาสู่บ้านเกิด แม้มันจะเป็นเรือที่เก่า แต่ในใจเราเองยังคิดว่ามันคงเป็นเรือที่แสนจะวิเศษ ความรู้สึกที่แตกต่างจากตอนที่ไป เพราะเรารู้แล้วว่า เรากลับมาพร้อมกับความสำเร็จ เรามาพร้อมรอยยิ้มที่เต็มอิ่ม การเฝ้ารอการกลับมาของเรา จากพี่น้อง พ่อแม่ คนท่เป็นที่เคารพ 

กลับมาครั้งนี้ เหมือนว่าจะกลับมามือเปล่า แต่เราเองก็ไม่ได้เสียใจเลยกับสิ่งที่ผ่านมา เรื่องราวที่มันผ่านไปแล้วให้มันผ่านไป กลับมาครั้งนี้  กลับมาสู่บริษัทที่ไม่ต้องดิ้นรนมากมาย ไม่ต้องมีไอโฟน ไม่ต้องมี แอพ อะไรให้ยุ่งยาก ขอมีเพียงอินเตอร์เน็ต กับโน๊ตบุ๊คธรรมดาๆเครื่องหนึ่งก็ทำให้เราได้ เขียนเรื่องราวต่างๆมากมาย 

นั่งมองคนอื่นเขาไปไร่ นั่งคิดถึงเรื่องของตัวเองที่ผ่านมา ถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ความสุข อยู่ที่นี่เอง "บ้านเกิด"