อะไรที่เป็นสิ่งเล้กน้่อยที่เราพอจะเขียนได้ที่จะพอเป็นเรื่องเป็นราวให้เป็นเรื่องได้นั้นมันขึ้นอยู่กับการจะจดจำสิ่งเล็กๆนั้นได้มากน้อยเพียงไร
เปรียบเหมือนการที่คนเรามีความพอใจไม่เหมือนกัน ความพอดีความชอบมันไม่เหมือนกันเป็นสิ่งที่ทำให้การมองของคนเรามองคนละมุมแตกต่างกันออกไปคนละด้าน แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นการมองต่างมุมไม่ใช่ว่ามันจะไม่สวยงามเสมอไปความคิดความชอบ ที่เขียนออกมา บางคนชื่นชอบแต่ไม่ได้สื่อออกมา แต่สำหรับตัวผมเองแล้ว ชอบบรรยายออกมาเป็นตัวหนังสือแม้มันจะเป็นสิ่งเล็กๆแต่มันก็เป็นสิ่งสำคัญแต่ก็เป็นเรื่องราวที่ผมเองชอบที่อยากจะเขียน ชอบที่จะบันทึกสิ่งเล็กที่มันเกิดขึ้นกับเราทุกวันทุกเวลา
อย่างเช้านี้เห็นแมลงมันตกอ่างล้างหน้าที่ไม่รู้ว่าใครไปปิดท่อระบายนำให้ไหลลงสู่ท่อระบายน้ำ น้ำก็เลยเต็มอ่างล้างหน้า แมลงมันคงจะตกลงไปตั้งแต่ตอนกลางคืนแล้วล่ะ เมื่อผมเองเห็นดังนั้นก็เลยดึงที่ปิดน้ำไหลอกแล้วก็ปล่อยให้แมลงตัวนั้นสมันขึ้นมาเอง (แต่) ทำไมล่ะทำไมเราไม่ช่วยจับมันออกไปไว้บนต้นไม้ที่มันจะได้ไม่ต้องพยายามไต่ขึ้นมา ผมเองก็เลยตัดสินใจจับมันไปไว้บนต้นไม้ซะ เนี่ยแหละสิ่งเล็กๆสำหรับวันนี้
ไม่มีความเห็น