การฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม (วันพฤหัสบดี/3/ต.ค./2562)

สวัสดีคณาจารย์ เพื่อนๆ สาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม รวมถึงผู้อ่านที่น่ารักทุกๆท่าน ผม นายกิตติคุณ สว่างศรี นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน หน่วยฝึกที่ 3 สำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุง จะมารายงานความก้าวหน้าเกี่ยวกับการฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชนในวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ.2562 ว่ามีความคืบหน้าอย่างไรบ้าง มีรายละเอียดดังต่อไปนี้ครับ

วันนี้เราเดินทางมาถึงยังสำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุงเวลา 08:30 น. เมื่อมาถึงยังสำนักงานแล้วนั้นเราก็ได้ทำการกล่าวทักทายและสวัสดีพี่ๆในสำนักงานและ หลังจากนั้นก็ได้ไปยังห้องที่ตนเองทำงานอยู่ประจำในทุกๆวัน เตรียมตัวทำงานในช่วงเช้ากันเถอะ ช่วงเช้าของวันนี้เราได้เดินทางไปยังโรงเรียนวัดบางภาษี (บุญเรือนบูรณะ) เพื่อไปช่วยคุณแม่นกน้อย ศรีนวลมาก รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุง จัดทำโรครงการเครือข่ายนันทนาการประยุกต์หัตกรรมวิถีไทย เป็นการเส้นพลาสติกให้เป็นภาชนะใส่สิ่งของ สำหรับเด็กนักเรียน โครงการนี้เป็นงบประมาณได้เปล่าจากสถาบันพละศึกษา โดยให้คุณแม่นกน้อยจัดทำโครงการนี้ขึ้นมา กลุ่มเป้าหมายก็คือนักเรียนโรงเรียนวัดบางภาษี (บุญเรือนบูรณะ) เมื่อเราเดินทางไปถึงแล้วนั้นเราก็ได้ช่วยคุณแม่นกน้อยจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์สำหรับการทำภาชนะสานจากเส้นพลาสติก เมื่อจัดเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นเราก็ได้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยวิทยากร วิทยากรในวันนี้ก็คือคุณแม่นกน้อย ศรีนวลมาก เราได้ช่วยคุณแม่นกน้อย สอนเด็กๆให้สานภาชนะจากเส้นพลาสติก ภาชนะหนึ่งใบจะใช้เส้นพลาสติกทั้งหมด 15 เส้นก็จะออกมาเป็นภาชนะสำหรับใส่ของเล็กๆ 1 ใบ  เมื่อเราได้ช่วยคุณแม่สอนเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นเราก็ได้เดินทางกลับมายังองค์การบริหารส่วนตำบลคลองนกกระทุงของเราเพื่อพักรับประทานอาหารกลางวัน

เมื่อทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นเราก็เตรียมตัวทำงานต่อในช่วงบ่ายกันเถอะ ช่วงบ่ายของวันนี้เราได้นั่งเคลียร์งานที่ค้างอยู่ในหลายๆสัปดาห์ที่ผ่านมานั่นก็คือการลงทะเบียนสุนัขและแมวลงในระบบฐานข้อมูล นั่งกรอกจนหมดเวลาทำงานพอดีเราก็เลยได้เดินทางกลับไปพักผ่อน

สำหรับวันนี้การฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชนก็ผ่านไปได้ด้วยดี วันนี้นั้นมีความประทับใจหลายๆสิ่งในในการทำงานในวันนี้ ใครไม่มาทำงานแบบนี้จะไม่รู้จริงว่ามันมีความสุขขนาดไหน สำหรับวันนี้ก็ขอฝากข้อคิดดีๆฝากไว้ให้ผู้อ่านสักเล็กน้อยนะครับ “สิ่งที่ดีและสวยงามที่สุดในโลกมองไม่เห็นและจับต้องไม่ได้แต่จะรู้สึกได้จากหัวใจ” สำหรับวันนี้นั้นก็ขอยุติลงไว้เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ขอขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่านที่เสียสละเวลาเข้ามาชม เข้ามาอ่านกันนะครับ เอาไว้พบกันกันใหม่ในวันพรุ่งนี้นะครับ สวัสดีครับ