มั่นใจว่าเราทำได้


ถ้าพูดถึงช่วงเวลาในวัยเด็ก7ปีที่แล้วมีสิ่งต่างๆเกิดขึ้นมากมายในวัยช่วงประถมทำให้นึกถึงความสนุก การได้เล่นกับเพื่อน ใช้เวลาไปโดยไม่ต้องคิดตลอดเวลาว่าทำอะไรไปแล้วบ้าง เหลือเวลาอีกเท่าไหร่ที่จะต้องทำสิ่งที่ต้องทำ หรืออีกในแง่มุมหนึ่งคือได้ทำในสิ่งที่อยากจะทำโดยไม่ต้องกังวลอะไร ตอนเด็กๆฉันเคยมีความคิดว่าทำไมคนนี้เล่นดนตรีเก่งจัง เลยเกิดความคิดที่ว่าถ้าเราเล่นเป็นบ้างก็คงจะดี และประกอบกับช่วงนั้นมีสิ่งที่กำลังฮิต ก็คืออูคูเลเล่ ซึ่งน่าสนใจสำหรับฉันมากๆด้วยวัยที่กำลังเป็นเด็ก ว่าทำไมขนาดมันเล็กพอดีไม่เหมือนกับกีตาร์ที่ขนาดใหญ่ เราน่าจะเล่นได้นะ ก็เลยมีความตั้งใจอยากที่จะเล่นอูคูเลเล่ได้แต่ตอนนั้นเราอาจจะยังเด็กไปที่จะจดจ่อกับสิ่งนั้นอาจจะอยากเล่น แต่ไม่มีโอกาสที่จะได้เล่น ปล่อยให้เป็นสิ่งที่อยากทำแต่เราก็ยังไม่มีโอกาสทำ

แต่เมื่อปีก่อนความฝันอีกอย่างคือการเป็นนักเขียนเพราะเคยเลื่อนผ่านแล้วเห็นแนวคิดปรัชญาของฌอน บูรณะหิรัญ ฉุกคิดเรื่องราวชีวิตที่เกิดขึ้นในชีวิตเราว่าเราได้ทำอะไรมาบ้าง ไอดอลอีกหนึ่งคนที่ทำให้เราอยากทำคือขุนเขา ชอบแนวคิดที่ว่าคนที่เขาประสบความสำเร็จเขาทำยังไง เขียนเรื่องเวลาเรามีอะไรไม่สบายใจเราจัดการยังไง จัดการที่ตรงไหน ทำให้ใจเราสงบด้วยตัวเราได้ยังไง ไอดอลที่เป็นตัวอย่างเวลาคิดแล้วใจเรามีแรงผลักดันว่าเขาทำได้เราก็ทำได้คือหมอก้องซึ่งมีหน้าที่รักษาคนไข้ต้องแบ่งเวลามาซ้อมแสดงซึ่งต้องมีความรับผิดชอบทั้งหน้าที่รักษาคนไข้ควบคู่ไปกับการแสดงซึ่งหมอก้องก็ทำออกมาได้ถึงแม้อาจจะเหนื่อยแต่หมอก้องบอกขึ้นมาประโยคหนึ่งซึ่งสะกิดใจฉันมากคือ "เป้าหมายคือคนที่รอเราอยู่ไม่ไปไม่ได้" และอเล็กซ์ เรนเดลชื่นชมความพยายามและความอดทนต้องทำโครงการต่างๆ ได้เรียนรู้และจะนำไอดอลต่างๆมาปรับใช้ให้เข้ากับตัวของฉัน

การจะนำOA (OCCUPATIONAL ADAPTATION)มาปรับใช้ โดยฉันมีวิธีการปรับตัวใน 7ปีข้างหน้ามีวิธีที่จะเล่นอูคูเลเล่ได้โดยให้เพื่อนสอน โดยแบ่งเวลาว่างสำหรับการซ้อม อาจเริ่มจากเพลงง่ายๆ คอร์ดง่ายๆ จนไปถึงเพลงที่เราอยากจะดีดเป็น เล่นได้ อยากทำให้เป็นอีกหนึ่งงานอดิเรกของเราเวลาเราว่างๆ ผ่อนคลายจิตใจ การเขียนหนังสือจะเริ่มจากการเก็บความทรงจำสิ่งที่เราสนใจว่าประเด็นนี้มันสำคัญกับเรายังไง เราต้องปรับตัวกับสิ่งนั้นยังไง จัดการกับความรู้สึกนั้นยังไง แล้วเขียนบันทึกเอาไว้ในบล็อกไปเรื่อยๆ จะเริ่มทำตั้งแต่วันนี้ จะนำไอดอลทุกคนมาเป็นแรงผลักดัน ว่าถ้าเราตั้งใจจะทำมันจริงๆเราสามารถทำได้ เพราะสิ่งที่เราจะทำนั้นเป็นสิ่งที่เราพอใจที่จะทำ มีความท้าทายเรา พอเราพอใจที่จะทำสิ่งนั้นเราจะปรับตัวเพื่อให้เป้าหมายที่เราตั้งใจไว้สำเร็จ ฉันเชื่อแบบนั้น

หมายเลขบันทึก: 668312เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2019 10:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 กันยายน 2019 10:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท