แนวคิดการอยู่รอดปลอดภัย ด้วยการเกษตรยกกำลังสาม (วปช)
ทุกวันนี้จะนั่งวงไหนในทุกภาคส่วน ก็มักจะมีคนปรารภ บ่น ก่นด่า ว่าเศรษฐกิจไม่ดี แม่ค้าขายของไม่ได้ ราคาพืชผล
เกษตรตกต่ำ คนเกษตรกรรายย่อยยิ่งย่ำแย่ ราคาตกทุกตัวผลผลิต
วปช. ขบคิดถกแถลงกันถึงปัญหานี้จะทำอย่างไรให้เกษตรกรพึ่งพาตนเองอย่างพอเพียง ก็สรุปความคิดได้ตามสูตรเดิม
คือ ต้องลดต้นทุนและเพิ่มผลผลิต สินค้าต้องมีคุณภาพ ก็ยังคิดอยู่อย่างเดิมที่ทำกันมาแล้ว ชาวสวนยางรายย่อยหรือคนกรีด
ยางจ้าง จากที่เคยผลิตยางแผ่นชั้นหนึ่ง มาถึงปัจจุบันเลิกทำยางแผ่น มาเป็นขายน้ำยาง จนมีคำพูดในหมู่คนกันเองว่า" ขาย
น้ำ ซื้อแกง เล่นแคง แหลงเรื่องเพื่อน"มีข้อสังเกตว่า จากการทำยางแผ่นชั้น มาถึงยุคขายขี้ยางถ้วย .......
แล้วจะให้ก้าวทันโลก 5G ได้อย่างไร ใลิตนเรื่องราคาผลผจะต้องค้นหามูลค่าส่วนเกินอยู่ที่ใหน แล้วจะจัดการมูลค่าส่วนเกิน
นี้ให้ตกถึงเกษตรกรได้อย่างไร เป็นเรื่องน่าคิดน่าติดตาม
ซึ่งในเรื่องนี้คน วปช. อาจารย์จำรัส เจริญเวช ได้เสนอแนวคิด ทำสวนยาง สวนปาล์มยกกำลัง 3 โดยจะเริ่มทำที่สวนตัว
เองก่อนในเบื้องต้น โดยการปลูกพืชร่วมปาล์ม จำพวกผัก และกาแฟ เป็นกำลัง2 แล้วเลี้ยงผึ้ง เลี้ยงชันโรงในสวนปาล์ม
เป็นกำลัง 3 ซึ่งคน วปช ที่ได้ถกแถลงจนตกผลึกความคิด จึงได้เดินเผชิญสืบดูสวนปาล์ม ที่ยกกำลัง3 ที่ทำพอเพียงแบบ
พึ่งพา หาทางออกด้วยการพึ่งตนเอง คือแนวทางการอยู่รอดปลอดภัยแบบยั่งยืน.......
ขายน้ำ = ขายน้ำยาง
ซื้อแกง = ซื้อแกงถุง
เล่นแคง =การพนันชนิดหนึ่ง นิยมในหมู่แม่บ้าน
แหลงเรื่องเพื่อน = นินทาชาวบ้าน >>>>>>>>>>
บ้านวอญ่า 3 กันยาหกสอง
ความเห็น (3)
ชอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ
I am all for ‘diversified farming’. Big thumb up for this ‘Day one’ of the new venture.
May I ask about keeping bees? Bees needs flowers–lot of flowers, would oil palms have enough flowers for bees?
ขอบคุณครับท่านSR