การฟังธรรม

      การฟังธรรมเป็นมงคล เพราะว่าช่วยให้เราเข้าใจความเป็นจริงของชีวิต หากเรานำธรรมะไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน ก็ช่วยแก้ปัญหาความทุกข์ใจให้หมดไปได้ พระพุทธเจ้าได้ตรัสถึงอานิสงส์ของการฟังธรรมไว้ดังนี้ (ธัมมัสสวนสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ 22 พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก – ฉักกนิบาต ข้อ 202)

1.ได้ฟังสิ่งที่ไม่เคยฟัง

2.สิ่งที่เคยฟังมาแล้ว หากยังไม่เข้าใจก็จะเข้าใจยิ่งขึ้น

3.บรรเทาความสงสัยได้

4.ทำให้มีความเห็นที่ถูกต้อง

5.ทำให้จิตผ่องใส

         การฟังธรรมแล้วได้บุญนั้น ไม่ได้หมายถึงการที่เราไปนั่งอยู่ในที่ที่มีพระกำลังแสดงธรรมแล้วเราจะได้บุญ การจะได้บุญนั้น ธรรมะที่เราฟังจะต้องเป็นธรรมะของพระพุทธเจ้า และเราจะต้องตั้งใจฟังและพยายามทำความเข้าใจ เราจึงจะได้บุญ เพราะการฟังธรรมจะช่วยให้จิตที่เป็นอกุศลเปลี่ยนมาเป็นจิตที่เป็นกุศลได้ เมื่อจิตที่เป็นกุศลเกิดขึ้น เราก็จะได้บุญ

        การฟังธรรมถือว่าเป็นสิ่งสำคัญมากๆ เพราะคนในสมัยพุทธกาลจำนวนมากบรรลุโสดาบัน – อรหันต์ได้จากการฟังธรรมเพียงอย่างเดียว การฟังธรรมจึงเป็นเครื่องมือที่ขัดเกลาจิตใจได้ดีมากอย่างหนึ่ง คนชั่วเลิกทำชั่วก็เพราะได้ฟังธรรม คนดีทำดีมากขึ้นก็เพราะได้ฟังธรรม ผมหันมาถือศีล 5 หยุดทำบาปและนั่งสมาธิ ก็เพราะได้ฟัง (อ่าน) ธรรม ใครที่ไม่ยอมฟังธรรมก็จะพลาดโอกาสอย่างหนึ่งที่จะพัฒนาจิตใจตัวเองให้ดีขึ้น นอกจากการฟังธรรมโดยตรงแล้ว การอ่านหนังสือธรรมะหรือพระไตรปิฎกก็สามารถพัฒนาจิตใจให้สูงขึ้นในลักษณะใกล้เคียงกันได้

ทั้งนี้ การฟังธรรมไม่ได้จำกัดว่าจะต้องฟังจากพระเท่านั้น ฆราวาสผู้ที่มีความรู้ทางธรรมและได้ปฏิบัติธรรมอยู่ตลอดเวลาในชีวิตประจำวัน ก็สามารถแสดงธรรมหรือบอกเล่า หรือแนะนำธรรมให้เราฟังได้ด้วยเช่นกัน