มอบแรงบันดาลใจให้เด็กคนหนึ่ง

ผมไม่มีลูก แต่เคยเลี้ยงหลานชายคนหนึ่ง เป็นเด็กต่างจังหวัด ตอนเจอกันเขาผอม ไม่กินผัก  9 ขวบ อยู่ ป. 3  แล้วแต่ยังว่ายน้ำไม่เป็น แถมดูไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ตามสไตล์ (หรือตามประสา)เด็ก ตจว...

ผมเห็นเขาชอบยืนขาเดียวพิงฝา  ยกขาอีกข้างไปไขว้ไว้ ผมแกล้งผลักเขาเบาๆ ให้เซ  แซ่ดๆ   ผมว่าว่าแน่ะ  เห็นไหม ไม่กินผัก เลยไม่แข็งแรง เขาบอกไม่อร่อย ผมบอกว่าให้ลองทีละนิด  ให้เขาค่อยๆ กินทีละนิด อย่างละหน่อย ค่อยๆ เพิ่ม  ปรากฏว่า ไม่นานกินได้เกือบทุกอย่าง ยกเว้นถั่วงอก ผมบอกว่าดีแล้ว ผักร้อยอย่างกินได้เก้าสิบเก้าอย่าง นี่เก่งมากแล้ว ถั่วงอกไม่อร่อยก็ช่าง ไม่ต้องไปกินมัน เขาก็ภูมิใจ หน้าตาออกเชียว  และวันหลังผมลองผลักเขา เอ้อ  เขาก็แข็งแรงขึ้นจริงๆ ไม่ค่อยเซ เขาก็มีแรงบันดาลใจ เกิด Passion ละ

วันไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปว่ายน้ำในคลอง เขาเห็นผมว่าย  โอ้โห ว่ายเก่งเป็นปลาเลย  ดำได้ยาว ผมเล่นท่ายากให้เขาดู  มีโดดตีลังกาลงน้ำ  ดำน้ำเอาขาชี้ฟ้า  เขาก็อยากว่ายเป็น  เสร็จผมละทีนี้  มากรุงเทพฯ ไปสระผมหัดเขาเองครับ ให้เขาฝึกดำน้ำ โดยบอกก่อนว่า เวลาดำแล้วจะเกิดอะไรขึ้น หายใจไม่ได้ ไม่ต้องกลัวนะ  เล่นดำและเก็บเหรียญใต้น้ำจนคล่อง  ต่อมาก็หัดตีขา ว่ายฟรีสไตล์, ท่ากบ, กรรเชียง  ว่ายไกลขึ้นเรื่อยๆ  ฝึกสนุกๆ อยู่ 3 เดือน ปรากฏว่า ว่ายเก่งเป็นที่ 2 ของห้อง  แพ้คนเดียวคือ แชมป์ที่ว่ายแข่งประจำ ว่ายเก่งเป็นปลาเลยทีนี้  และแถมว่ายเร็วกว่าผมอีกแน่ะ ! นี่ แรงบันดาลใจ เกิดจากแบบอย่างที่ดี แบบอย่างที่มีความสุข

นอกจากนี้ ผมก็หัดให้เขาช่วยเหลือตัวเอง โดยการนั่งรถทัวส์จากต่างจังหวัดมา กรุงเทพฯ คนเดียว  ผมถามเขาว่าอยากเก่งไหม เขาเอาด้วย  ก็ฝึกจากง่ายก่อน ให้รู้จักสังเกต รู้จักคิดเป็น จนกระทั่งทำได้   คนได้ยินก็ทึ่ง  เอ้ย เด็ก ป. 3 นั่งรถทัวส์เอง จาก ตจว. มากทม คนเดียว ! จริงเหรอ โม้หรือเปล่า  เขาก็ยิ้มภูมิใจอีก เกิดความภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเองละครับทีนี้ 

ผมสอนเขาหลายเรื่องครับ เหล้าเบียร์ บุหรี่ ผมให้ลองหมด ดีไม่ดี ให้เขาพิสูจน์ดูด้วยตัวเอง  เขาไม่เอาหมดเลย บอกว่าเหม็น ขม ไม่เอาหรอก...ทีให้เขาเกิดปัญญาจากการสัมผัสเอง นี้เราก็สอนเขาว่ามันเป็นของไม่ดี  ดีกว่า ไปห้าม ไปดุ จนเด็กไม่ได้เรียนรู้  ปัญญาแบบนี้เรียกว่า ภาวนามยปัญญา ปัญญาที่ทำให้เจริญงอกงามจากการเรียนรู้ภายใน  เป็นปัญญาที่เกิดจะติดตัวเขาไปจนตาย  และก็เป็นเกราะป้องกันของมึนเมาอื่นๆ ที่จะตามมาอีกด้วย

ทุกวันนี้ ผมไมได้เจอเขาแล้ว แต่มั่นใจว่า เขาจะเป็นคนที่มีวิชาเอาตัวรอด -คิดเป็น เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์  ซึ่งเป็นวิชาที่สำคัญยิ่งกว่า เลข อังกฤษ สังคม ภาษาไทย สำคัญกว่าการเรียนเก่ง เกรดดี   รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา "รักษาตัวรอด" เป็นยอดดี  เป็น Self protection ... ไม่เอาแบบ ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด  แบบนั้นไม่เอา...  รู้มาก ยากนาน มันเป็นการศึกษาหมาหางด้วน ...หลวงพ่อพุทธทาสกล่าวไว้

การสร้างแรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ที่จะเปลี่ยนเด็กคนหนึ่งเป็นคนเก่ง สอนให้เขาเห็นประโยชน์ว่าถ้าเขาเก่งแล้วจะเป็นยังไง เขาก็เกิด Passion  พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้แล้วว่า สิ่งทั้งหลายทั้งปวง มีฉันทะ (ความพึงพอใจ) เป็นมูลเหตุ  มิใช่ยัดเยียดความรู้  หรือพยายามให้เขาเป็นอย่างที่เราหวัง ให้เขารู้ด้วยตัวเอง และทำด้วยตัวเอง เมื่อเขาทำสำเร็จเขาจะภูมิใจ เกิด Self esteem ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับคนๆ หนึ่ง  ซึ่งผมตอนเด็กๆ ยังไม่ค่อยจะมีเลย !   ใครมี Self esteem นี่จะยิ่งทำให้มีแรงใจให้ทำสิ่งอื่นให้ดียิ่งขึ้นไปอีก  Success bring more Success ครับ

การสร้างคนเป็นงานที่สำคัญที่สุด ในชีวิตของเราครับ ไม่มีงานไหนสำคัญและยิ่งใหญ่กว่านี้แล้ว   หมายถึง สร้างทั้งตัวเอง และสร้างผู้อื่น คนอื่นก็ไม่ใช่ใคร ลูกหลานเรานี่แหละ   เราหลีกงานนี้ไม่พ้นหรอกครับ เอาง่ายๆ ถ้าไม่สร้างตัวเอง ชีวิตก็ลงเหว....  ทำให้มันดีเถิด  ทำงานสำคัญนี้แล้วเราจะมีความสุขมาก ... ยิ่งเห็นเขาเติบโต หรือกระทั่งเห็นตัวเองเติบโต ยิ่งมีความสุข สังคมรอบตัวก็จะดี เป็นพลวัฒน์ Cycle ซึ่งกันและกัน   ดีกว่าการหาความสุขส่วนตัวไปวันๆ อย่างที่คนทั่วไปมุ่งกระทำกันอยู่นี้ อย่างเทียบไม่ได้ครับ