วันที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๒ ไปสืบสานพระราชปณิธานของสมเด็จพระเทพฯ ในบทบาท LN ของโครงการบ้านวิทยาศาสตร์น้อย ณ โรงเรียนเทศบาลสามัคคี ขอมาเล่าด้วยภาพ ต่อเนื่องจากโรงเรียนที่ผ่านมา
- โรงเรียนสามัคคีมีนักเรียนเต็มห้อง การทดลองวันนี้คือ "อากาศต้องการที่อยู่"
- ขอเพียงได้ลงมือทำ เด็ก ๆ ก็จะจดจำสิ่งที่พวกเขาจดจ่ออยู่ การได้ลงมือทำ เป็นอุบายให้จิตของเด็ก ๆ ได้จดจ่อ ... ตอนเด็กต้องเรียนรู้ "ฐานกาย" และถ้าเป็นการ "เล่นอย่างมีความหมาย" ตามนโยบายของเทศบาลฯ ด้วย เด็ก ๆ ก็จะได้เรียนรู้จาก "ฐานคิด" ด้วย
- การทดลอง "ภูเขาไฟ" เป็นที่นิยมมาก ๆ ในการทดลองบ้านวิทยาศาสตร์น้อย ... ขอชื่นชมคุณครู ที่เตรียมให้เด็ก ๆ ทุกคนมีภูเขาของตนเอง เด็กทุกคนได้ลงมือทำตั้งแต่ปั้นดินน้ำมันเป็นภูเขา จนถึงตอนเท น้ำยาล้างจาน ผงฟู (เบคกิ่งโซดา) และน้ำส้มสายชู
- ผมชอบตรงที่คุณครูสรุปให้เด็กฟังง่าย ๆ ว่า เมื่อไหร่ที่ด่างและกรดผสมกัน จะทำให้เกิดปฏิกิริยาขึ้นทันที
- การทดลองที่ได้ผลมาก ๆ เลยคือ การทดลองเรื่อง "กักน้ำไว้ได้" ของห้องอนุบาล ๒ ที่บอกว่าได้ผลมาก เพราะผมสังเกตเห็นว่า เด็ก ๆ สามารถทำได้สำเร็จเป็นส่วนใหญ่ ทำให้สนุกและมีความสุขกับความสำเร็จมาก และที่สำคัญ เด็ก ๆ ทุกคนได้ทำด้วยตนเองด้วย
- ผมสังเกตจากวง PLC หลังการเยี่ยมชม สะท้อนว่า ทางโรงเรียนไม่มีนิสิตฝึกสอนของหลักสูตรคุรุศาสตร์หรือศึกษาศาสตร์เลย ทำให้คุณครูต้องดูแลนักเรียนคนเดียว ในขณะที่จำนวนนักเรียนมีมากกว่าโรงเรียนที่มีนิสิตฝึกสอนมาช่วย .... เรื่องนี้เป็นปัญหาของผู้บริหารและการประสานงานกับสถาบันการศึกษา ผมเห็นว่า ทางเทศบาลหรือโรงเรียน ควรจะตั้งงบประมาณอัตราจ้างสำหรับครูอนุบาล มาทำงานการช่วยดูแลนี้
สุดท้ายบันทึกนี้ ต้องขออภัยคุณครูบ้านวิทย์น้อยของโรงเรียนเทศบาลสามัคคีด้วยครับ ผมระลึกได้ว่า สะท้อนความเห็นเรื่องการทดลอง "อากาศมีที่อยู่" ที่อาจารย์ใช้ "ระฆังขวด" ดังภาพ เป็นการทดลองเรื่อง อากาศต้องการที่อยู่ในการทดลองเรื่องถ่ายเทอากาศในน้ำไป ... ขออภัย ไม่เป็นไรนะครับ ขอให้กำลังใจคุณครูต่อไปครับ