มาหาหมอแล้วไม่ได้ทำอะไรเลย

เมื่อไม่นานมานี้ ณ คลินิกวิมุตติเวชการแพทย์แผนไทย
คนไข้ชายอายุเจ็ดสิบกว่าเข้ามาด้วยอาการปวดบ่าคอลงแขนปวดเอวลงสะโพกขาไม่มีแรง มีโรคประจำตัวคือความดันโลหิตสูง เบาหวาน และข้ออักเสบ หลังจากซักประวัติวัดความดันปรากฏว่าความดันโลหิตสูงมาก 190/98 mmHg ให้คนไข้นั่งพัก ปรากฏว่ายังสูงขึ้นมาอีก 194/106 mmHg คนไข้ยังไม่แน่นหน้าอกแต่ยังคงปวดบ่าอยู่ แนะนำให้คนไข้อมยาใต้ลิ้นและนั่งพักอีกต่อมาตรวจอาการเจ็บแน่นบ่าเข้าสะบักน้อยลง ความดันโลหิตลดลงเหลือ 180/94 mmHg ตัดสินใจยุติการรักษาไม่ทำหัตถการ เพราะความดันโลหิตยังไม่อยู่ในเกณฑ์*ที่สามารถนวดได้ อีกอย่างคนไข้อาจปวดจากภาวะความดันสูงเพียงแต่ไม่แน่นหน้าอกแต่ไปเจ็บที่บ่าสะบักแทนซึ่งก็สามารถมีอาการแบบนี้ได้และอาการนี้ไม่สามารถนวดได้ อาจเกิดอันตรายต่อหลอดเลือดได้ ให้คนไข้กลับบ้านพักผ่อน คนไข้ไม่พอใจบอกจะไปนวดที่อื่น จึงอธิบายถึงอันตรายให้ฟังแต่ก็ดูเหมือนคนไข้จะไม่ค่อยสนใจนัก ผมเองรู้สึกไม่สบายใจเลยรีบเขียนบันทึกนี้บอกเล่าเพื่อนร่วมอาชีพ พี่น้องที่ทำร้านนวด อาจจะไม่มีระบบคัดกรองแบบคลินิก ยังไงก็อยากให้มีเครื่องวัดความดันไว้สักนิดนะครับเผื่อเราเจอคนดื้อจะได้ป้องกันอันตรายจากการนวดได้ครับ
*ค่าความดันโลหิตที่นวดแล้วไม่เสี่ยงต่ออันตรายคือค่าความดันปกติ สูงไม่เกิน 140/90 mmHg และไม่ต่ำกว่า 90/50 mmH