กำลังใจให้ "บุญถึง"
-------------------
ขอขอบพระคุณท่านผู้ใหญ่ใจดีทั้งในและนอกวงการ รวมทั้งผู้อ่านต่างวัย ต่างอาชีพ ที่เข้ามาสะท้อนและให้กำลังใจหนังสือ "บุญถึง" ทั้งทางโทรศัพท์ ทางลายน์ส่วนตัว ทางจดหมาย และที่ได้พบปะเจอกันในที่ต่างๆ นับแล้วก็มากโขทีเดียว
มีผู้ใหญ่ที่ผมเคารพนับถือท่านหนึ่งเขียนจดหมายมาให้กำลังใจ ความตอนหนึ่งว่า
"เป็นเจตนาดีของอาจารย์ที่ต้องการให้ผู้อ่านซึ่งเป็นผู้ใหญ่ ได้ย้อนรำลึกถึงภาพชีวิตเด็กชนบทในสมัยก่อน ส่วนเด็กก็ได้เรียนรู้และเกิดความคิดว่า อะไรเป็นสิ่งที่ควรทำตาม อะไรไม่ควรทำ และให้เห็นถึงคุณค่าของการศึกษา จะได้ตั้งใจเล่าเรียน เพื่อประโยชน์แก่ชีวิตของตนเองในวันข้างหน้า ให้ครูและผู้ที่จะเป็นครูได้ซึมซาบถึงการปฏิบัติหน้าที่ของครูที่ดี...จุดเด่นของ "บุญถึง" ในตอนท้ายคือการนำแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่บ้านเกิด โดยการลงมือปฏิบัติจริง ด้วยความเต็มใจ ร่วมมือของพี่น้องและเพื่อนบ้านที่เกิดการเรียนรู้และศรัทธา ...จนเห็นผลงานคือสามารถพลิกฟื้นผืนดินแห้งแล้ง ให้กลับมาเป็นพื้นที่ทำกินอันอุดมสมบูรณ์ ด้วยเกษตรทฤษฎีใหม่ ส่งผลให้ชุมชนมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดังนั้นนอกจาก "บุญถึง" จะเป็นหนังสือที่อ่านง่าย สนุก เพลิดเพลินแล้ว ยังมีคุณค่าอย่างยิ่งต่อผู้อ่าน ... ผมเห็นว่า "บุญถึง" เหมาะที่จะเป็นหนังสืออ่านประกอบในวิชาการนิเทศการศึกษาได้เล่มหนึ่ง ขอเป็นกำลังใจอาจารย์ให้ให้เขียนหนังสือต่อไปได้อีกนานเท่านาน"
มีผู้ใหญ่อีกท่านหนึ่งบอกสั้นๆว่า " พี่คิดอยากให้เป็นหนังสือเรียนนอกเวลาของประถมปลายและมัธยม แต่ไม่ทราบว่าจะทำยังไง"
และขอขอบคุณ รศ.ดร.พิชิต ฤทธิ์จรูญ คณบดีคณะศึกษาศาสตร์ สถาบันการจัดการปัญญาภิวัตน์(PIM) ที่มอบหนังสือ "บุญถึง" พร้อมเกียรติบัตรแก่นักศึกษาที่มีจิตอาสา มีผลงานนวัตกรรมและผลการเรียนดีเด่น ในวันไหว้ครูของ PIM และยังให้การบ้านอีกว่า ให้แต่ละคนอ่านหนังสือ "บุญถึง"และสรุปบันทึกข้อคิดสู่การประยุกต์ใช้ใีนชีวิต ส่งให้คณบดีฯด้วย
ผมอ่านและฟังแล้วชุ่มชื่นใจ อย่างน้อยก็ได้มีผู้ที่เข้าใจในเจตนารมย์ของผมที่ตั้งใจสื่อสารถ่ายทอดเรื่องราวในมิติต่างๆไว้ในหนังสือเล่มนี้ บัดนี้มีผลปรากฏเป็นจริงขึ้นบ้างแล้ว ถือเป็นบุญกุศลของผมอย่างยิ่งที่ได้ทำคุณประโยชน์อย่างหนึ่งให้แก่แผ่นดินเกิด ในช่วงชีวิตที่ยังเหลือครับ...
ขอขอบพระคุณท่านผู้ใหญ่ที่ปรารถนาดีต่อบ้านเมือง และผู้อ่านทุกท่านนะครับ
จะรีบหามาอ่านครับ
-สวัสดีครับอาจารย์-วันนี้”วันสุข”ได้รับหนังสือที่รอคอย-จากบุญถึง ถึง บุญส่ง..-ต้องเก็บไปอ่านที่บ้านไร่ครับ -อดใจรอไม่ไหว อ่านไปถึงตอนเขานมนาง….-ต้องหยุดใจไว้ก่อน…-ขอบคุณครับ