ทำไมเราถึงเรียนไม่เก่ง
ความรู้ มันต้องคู่กับความสุข...
เมื่อเราขาดความสุขในการเรียนรู้ เราก็ไม่เกิดแรงบันดาลใจ เมื่อไม่มีแรงบันดาลใจ เราก็ไม่ตั้งใจเรียน เราจะจำไม่ได้ เราก็จะเบื่อ แล้วเราก็เรียนไม่เก่ง ได้เกรดไม่ดี มีผลกระทบไปถึงการสมัครทำงาน และอาจมีผลสืบเนื่องไปตลอดชีวิต เห็นภาพรวมไหมครับ...
เรื่องนี้ผมพูดมากไปก็กระทบครับ แต่จีนเค้ากล้า ที่วัดหนึ่งมีเสาสลักว่า "ไม่มีเด็กคนไหนที่สอนไม่ได้ มีแต่ครูที่สอนไม่เป็น" นี่เค้าตรงประเด็น
ในฐานะที่มีอาชีพครู อยากฝากคลิปสั้นๆ ใว้ ฝากให้ทุกๆ คนเลย
ผมตระหนักเสมอว่า อาชีพการสอนคน คืออาชีพที่มีเกียรติ์ แต่เกียรติ์จะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อเราทำอาชีพได้อย่างบริสุทธิ์ เต็มความสามารถ คือการสร้างคน สร้างให้เขาเก่ง นิสัยดี และมีความสุข เราจึงจะคู่ควรกับคำว่าครู ....และจะทำอย่างนั้นได้ เริ่มต้นอันดับแรกต้องทำให้เขาเกิดแรงบันดาลใจอยากเรียนก่อนอื่นใด...และต้องสอดแทรกคุณธรรมเข้าไปด้วย ซึ่งนับวันจะหาวิชาเหล่านี้ยากขึ้นทุกที !
ถ้าคุณครู อาจารย์ วิทยากร คิดแบบนี้ทั้งประเทศ ประเทศเราจะไม่มีเด็ก หรือใครก็ตามที่เรียนไม่เก่งอีกเลย และมีความสุขด้วย...ผมพูดจริงจากใจ
ความเห็น (3)
-เพราะไม่มีแรงบันดาลในบางเรื่องจึงไม่ก่อเกิดการอยากเรียนรู้นะครับอาจารย์
ครับ จริงๆ กระทรวงศึกษาทราบนะ ว่า หน้าที่หลักของครูคือ สร้างแรงบันดาลใจ …แต่เป็นการทราบเพียงทฤษฎี เวลาปฏิบัติกลับกลายเป็นยัดเยียดความรู้เหมือนเดิม
“ไม่มีเด็กคนไหนที่สอนไม่ได้ มีแต่ครูที่สอนไม่เป็น” …
ชอบเลยครับ ;)…