บ้านจ่าโบ่ อ.ปางมะผ้า จ.แม่ฮ่องสอน ... ดินแดนแห่งความฝัน

ภาคเรียนที่ ๒/๒๕๖๒ ได้รับมอบหมายให้มาสอนนักศึกษาครูที่วิทยาลัยแม่ฮ่องสอน
จากโครงการพัฒนาครูสู่ความเป็นเลิศ สาขาประถมศึกษา ๑ รายวิชา

ภาคเรียนที่ ๒ ตรงกับฤดูหนาว อันเป็นฤดูที่รักเสมอ
นอกจากขี่รถเครื่องเที่ยวในตัวเมืองแม่ฮ่องสอนแล้ว
"ก๋วยเตี๋ยวห้อยขาบ้านจ่าโบ่" ยังเป้นเป้าหมายว่า
ครั้งหนึ่งต้องมาให้ได้

..

๒๕ มกราคม ๒๕๖๒ ล้อเริ่มหมุน

..

บ้านจ่าโบ่ อยู่กึ่งกลางระหว่างอำเภอเมือง และอำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
เดินทางจากอำเภอเมือง ราว ๕๕ กิโลเมตร เวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง

ผมเลือกมาเส้นนี้แหละ เพราะตั้งหลักอยู่ที่อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอนอยู่แล้ว
ออกตั้งแต่ตี ๕ โดยน้องสารถีขันอาสาพาผมมาด้วยใจจริง

อากาศบริสุุทธิ์มาก ๆ หายใจเอาอากาศดี ๆ เข้าไปอย่างเต็มปอด
แถมอากาศยังเย็นมากจนต้องใส่เสื้อกันหนาวอยู่ในรถ

เส้นทางมีอยู่ ๒ โค้ง คือ โค้งซ้าย กับ โค้งขวา
ผมมีหน้าที่ชวนคนขับคุยไป โดยไม่ให้หลับ ;)...

ถึงบ้านจ่าโบ่ เวลาก่อน ๖ โมงเช้าเล็กน้อย
พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น นักท่องเที่ยวมีให้เห็นบ้างแล้ว

..

..

..

พระอาทิตย์ค่อย ๆ ขึ้น หมอกสีขาวลอยเอื่อย ๆ เรื่อย ๆ ช้า ๆ อย่างที่เห็น
นี่มันทะเลหมอกของจริงที่ไม่ใช่รูปถ่าย

..

..

..

..

มือถือกล้องใหญ่ พร้อมติดกล้องจากมือถือ สนั่นชัตเตอร์
อากาศก็เยือกเย็น ต้องใส่หมวกไหมพรมปิดหูเอาไว้

ยืนมองความไหวของสายหมอกอยู่อย่างนั้น
รอแสงพระอาทิตย์ขึ้น

น้องสารถีเซลฟี่ตัวเองไปเท่าไหร่จำไม่ได้
แต่เป็นร้อยรูป 555

..

..

..

ปกติเป็นคนตื่นเช้าที่ไหน แต่เห็นพระอาทิตย์แบบนี้ อยากตื่นเช้าทุกวันเลย
ขอสักรูปแล้วกัน

..

..

..

แสงอาจจะแรงขึ้น แต่ความหนาวยังเท่าเดิม
ถึงจะหนาวใจ ยังไงก็ขอมีส่วนร่วม ;)...

ถ่ายรูป ณ จุดชมวิวบ้านจ่าโบ เกือบชั่วโมง
ก็เริ่มหิว จึงชวนน้องสารถีไปทานเตี๋ยวยามเช้ากันดีกว่า

..

..

จุดชมวิว อยู่ห่างจากร้านก๋วยเตี๋ยว ๑๐ ก้าว ;)...

..

..

..

..

น้องสารถีจัดการไปสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ เสร็จแล้วไปนั่งห้อยขารอ
ชามละ ๓๕ บาท

ที่นี่มีสโลแกนว่า "ก๋วยเตี๋ยวราคาหลักสิบ แต่วิวหลักล้าน"

เป็นความจริงแท้

นั่งห้อยขา กินก๋วยเตี๋ยว ท้าลมหนาว
ฟินสุด ๆ 

..

หลังจากนั้นก็เดินไปร้านกาแฟ ชื่อ "เด็กดอยคอฟฟี่" หรือไงเนี่ย
เป็นลูกศิษย์จากวิทยาลัยแม่ฮ่องสอนนั่นแหละมาเปิดร้านที่บ้านเกิดตัวเอง

..

..

ร้านกาแฟอยู่ใกล้ ๆ ร้านก๋วยเตี๋ยว

..

..

..

ที่นั่งง่าย ๆ สบาย ๆ แถมแดดส่องสร้างความอบอุ่นดีมาก ๆ

..

..

..

ภายในร้านกาแฟ มีผู้คนมานั่งรอทานชา ทานกาแฟกันอยู่หลายโต๊ะ
มีหลายมุมที่บ่งบอกว่า เจ้าของร้านรักในหลวงรัชกาลที่ ๙ แค่ไหน
เห็นแล้วอิ่มใจมาก

มีจุดชมวิวทะเลหมอกภายในร้านด้วยนะครับ

..

..

..

..

..

ระหว่าง รอชา กาแฟ ก็นั่งชมวิวไป ถ่ายภาพไปด้วย

..

..

..

แสงพระอาทิตย์กระทบหมอกอย่างจัง
เหมือนสวรรค์บนดิน

..

ประวัติบ้านจ่าโบ่ ถูกเล่าไว้ว่าในเว็บไซต์ EmagTravel ไว้ว่า

บ้านจ่าโบ่อยู่ในอำเภอปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นชุมชนขนาดเล็กที่เงียบสงบ มีประชากรทั้งหมด ๒๒๖ คน จำนวนที่พักอาศัย ๕๓ ครัวเรือน  มีการย้ายถิ่นฐานหลายครั้ง กลุ่มที่อาศัยอยู่ในปัจจุบันเป็นชาวลาหู่ ที่ย้ายมาจากห้วยยาวโดยการนำของ นายจ่าโบ่ ไพรเนติธรรม เพราะได้เกิดโรคระบาดขึ้น แล้วต่อมาได้ตั้งเป็น “ชุมชนจ่าโบ่” ซึ่งมาจากชื่อของผู้นำหมู่บ้าน เมื่อ ปี ๒๕๒๑ คนในชุมชน ล้วนเกี่ยวข้องเป็นญาติกันเกือบทั้งหมด ยังคงใช้ภาษาและเครื่องแต่งกายแบบลาหู่

ที่มา : https://www.emagtravel.com/archive/baan-jabo.html

..

แต่เท่าที่สืบค้นมาหลายจำนวนประชากรและจำนวนครัวเรือนน่าจะเพิ่มขึ้นกว่านี้อีก

..

บางทีเราอาจจะสงสัยว่า "จ่า" คืออะไร ใช่ยศหรือเปล่า
มีผู้รู้ตอบว่า คำว่า "จ่า" หมายถึง "นาย" ในภาษาลาหู่
เหมือนในภาษาลาว ใช้คำว่า "ท้าว" กับผู้ชายนั่นล่ะ

..

นั่งอยู่ในร้านกาแฟอีกราวชั่วโมง
นั่งหมอกผู้คนเข้า-ออกร้านไป-มา
เห็นวิถีของนักท่องเที่ยวหลายคนหลายกลุ่ม
ที่มีวิธีสัมผัสธรรมชาติเหล่านี้เป็นของตนเอง

ใจสงบ อยู่เงียบ ๆ
น้องสารถีใช้มือถือไปด้วย คุยไปด้วย

ขอบคุณ น้องสารถีเบา ๆ ที่ทำให้ความฝันกลายเป็นความจริง

..

..

แล้วพบกันใหม่

"บ้านจ่าโบ่" ที่สวยงาม

เราจะกลับมาเยือนท่านอีกครั้งแน่นอน

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

..

..........................................................

เพลง "ปลายทางอยู่ที่เธอ" โดยคุณ "กานต์"

ที่มา : https: // www.youtube.com/watch?v=QAxYOs7YF_I

..

.......................................................

หมายเหตุ ...

ขออภัยครับ กราฟิกในภาพ พิมพ์ผิดว่าเป็น "บ้านจ่าโบ"
ซึ่งที่ถูกต้อง คือ "บ้านจ่าโบ่" เนาะ

[ธิ]

บรรยากาศดี้ดี

เซลฟี่ช้าดชัด. ชัดมากค่ะใบหน้า. ๕ ๕ ๕ เงาชัดจร้า

[Wasawat Deemarn]

ขอบคุณครับ คุณหมอ ธิ 555