ในการประชุมสภามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เมื่อวันเสาร์ที่ ๑๒ มกราคม ๒๕๖๒ รศ. ดร. ยืน ภู่วรวรรณ เอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้ผมได้รู้จัก connectivism learning model (1) (2)
จะเห็นว่า โมเดลการเรียนรู้มีพัฒนาการไม่สิ้นสุด และ connectivism ก็ยังจะมีการพัฒนาให้ชัดเจนครบถ้วนขึ้นไปอีก จุดที่สำคัญยิ่งของ connectivism คือ การเรียนรู้เกิดขึ้นจากกระบวนการเชื่อมต่อได้ด้วย ใครจับสาระนั้นได้ ก็ได้เรียนรู้ และหากแชร์ออกไปในเครือข่าย ก็จะมีคนช่วยกันขยายหรือยกระดับการเรียนรู้นั้น
สำหรับผม นี้เป็นอีกมิติหนึ่งของ KM
วิจารณ์ พานิช
๑๓ ม..ค. ๖๒
ไม่มีความเห็น