นิราศเจนีวา๑

นิราศเจนีวา

๑นิราศร้างห่างใจไปไกลเจ้า

ทุกค่ำเช้าชิดชมภิรมย์สอง

ต้องห่างไปใจข้าน้ำตานอง

มาห่างน้องนวลนี้พี่เฝ้าครวญ

โอ้อกเอ๋ยเคยคลอพะนอชิด

โอ้ชีวิตหวั่นใจทำไห้หวน

โอ้อกเราเฝ้าฝันจิตรัญจวน

โอ้ใจป่วนปั่นแท้เชียวแม่นาง

๒จำหักจิตคิดหักตระหนักได้

จำหักใจจำจรเมื่อก่อนสาง

จำหักเศร้าเฝ้าคิดจิตละวาง

จำหักร้างร่ำลาตัดอาวรณ์

จำใจจากฝากจันทร์ในวันจาก

จำใจพรากเพียงกายมิหน่ายถอน

จำใจห่างอย่างหวงห่วงบังอร

จำใจจรจวนแจ้งก่อนแสงมา

๓จัดกระเป๋าเอาเสื้อผ้าเข้ามาใส่

จัดเตรียมไว้วางพับหยิบจับหา

จัดของใช้ให้ถูกทั้งหยูกยา

จัดเสื้อผ้าพอดีวันที่ไป

จัดวาระประชุมเป็นกลุ่มรู้

จัดเตรียมดูได้งานดังขานไข

จัดเตรียมตัวกลัวพลาดคลาดเคลื่อนไกล

จัดเตรียมไว้ว่าเราเข้าใจดี

๔"ยี่สิบสามกันยาพาผ่านพ้น

ไม่สับสนส่งมาสารถี

รถกรมรับขับมาเวลาดี

สี่ทุ่มนี้แน่นอนตอนไคลคลา

ฝนเพิ่งหยุดชุดใหญ่ตกไปแล้ว

น้ำขังแนวเนินทางข้างซ้ายขวา

คูสองฝั่งขังน้ำบอกย้ำมา

ปริ่มธารารับพิรุณเกื้อหนุนกัน

๕จราจรตอนดึกไม่คึกคัก

คนคงพักผ่อนทุกข์เสาร์สุขสันต์

รถไม่ติดจิตสบายผ่อนคลายพลัน

ไปได้ทันทางโล่งปลอดโปร่งจริง

สนามบินถิ่นไทยให้พลุกพล่าน

ผู้โดยสารมากมายทั้งชายหญิง

ทั้งเทศไทยไปมาอย่าประวิง

ทั้งเดินวิ่งไวช้าหน้าประตู

๖"สุวรรณภูมิ ปูมหลัง ฟังมามาก

ความยุ่งยาก ยาวนาน ผ่านอดสู

หนองงูเห่า เนาว์นาน ผ่านฤดู

คนไทยรู้ เรื่องดี ที่เป็นมา

กว่าจะเป็น เช่นนี้ มีมาเล่า

สนามบิน ถิ่นเรา เฝ้าศึกษา

สร้างโดดเด่น เห็นผลงาน ตระการตา

สิ่งล้ำค่า พาพัฒน์ วิวัฒน์ไทย"

๗"ลงช่องหนึ่ง ถึงแล้ว แถวเช็คอิน

สายการบิน บ้านเรา เข้าขานไข

เคาน์เตอร์เอ เท่ห์จริง รีบวิ่งไป

สะดวกใจ สบายจิต สัมฤทธิ์พลัน

โหลดกระเป๋า เข้าไว้ เดินไปต่อ

ไม่รีรอ รีบไว ไม่เหหัน

แลกเงินตรา หากรุงไทย อยู่ไหนกัน

หาทุกชั้น ชักช้า หาไม่เจอ"

๘"ตัดสินใจ ไทยพาณิชย์ อยู่ชิดใกล้

กดเงินได้ ไม่รั้งรอ ขอเสนอ

แลกเงินฟรังค์ ตั้งไว้ ได้พบเจอ

มิพลั้งเผลอ พร้อมยูโร มีโชว์กัน

สามสิบห้า มาแลกถึง หนึ่งฟรังค์สวิส

ยูโรคิด แพงกว่า มาผกผัน

สี่สิบบาท อาจขึ้นลง มิคงวัน

มีครบครัน ใคร่เฉลย เอื้อนเอ่ยไป"

๙"ด่านตอมอ รอไม่นาน ผ่านก็ง่าย

แสนสบาย บอกกัน มิหวั่นไหว

วีไอพี มีช่อง ตรวจกรองไว

พาสปอร์ต ตรวจได้ รอไม่นาน

ราชการ ผ่านพิเศษ ทำเขตไว้

สูงอายุ เข้าได้ ให้ประสาน

สนามบิน ยินดี มีบริการ

ช่วยเจือจาน จับจิต พิชิตใจ"

๑๐"เข้าข้างใน ให้มอง จ้องดูป้าย

จะขวาซ้าย ปลายทาง อยู่ข้างไหน

เจอรูปปั้น อันวิจิตร สถิตใน

ยักษ์เทพใช้ ช่วยกวน ชวนกันทำ

นาคราช พาดพันเข้า เขาสุเมรุ

นารายณ์เกณฑ์ กวนไป ไม่ถลำ

อำมฤต คิดอมตะ ประดิษฐ์นำ

หวังได้นำ้ ทำให้ ฆ่าไม่ตาย"

๑๑"ยักษ์ฉุดหน้า เทวา มายุดท้าย

มามากมาย หลายหลาก ตายยากหมาย

กล้าลงมือ ถือทำ คำนารายณ์

นาคพิษร้าย คายพ่น จนยักษ์ตรม

หน้าบูดเบี้ยว เขี้ยวยาว ก็คราวนี้

ทุกข์ฤดี ด้วยเทพนำ ทำขื่นขม

ถูกหลอกใช้ ให้กวนน้ำ ช้ำระทม

ครางระงม คมนารายณ์ คล้ายหลอกกัน"

๑๒"น้ำทิพย์ได้ ให้เทพริน มากินก่อน

เข้าแถวตอน ตามกิน ไม่สิ้นขันธ์

ราหูเห็น เป็นอยู่ ก็รู้ทัน

แปลงกายพลัน พาร่าง พลางดื่มเป็น

อาทิตย์จันทร์ นั้นเห็น เป็นเรื่องแปลก

เทพที่แทรก แยกเข้า เงาไม่เห็น

ชะรอยยักษ์ จักแปลง แกล้งซ่อนเร้น

นารายณ์เข่น ขว้างจักรซัด เข้าตัดคอ"

๑๓"ราหูหนอ คอขาด มิอาจฆ่า

ด้วยฤทธา ที่ดื่มน้ำ ช่วยค้ำศอ

อาทิตย์จันทร์ มันทำ จำต้องรอ

หวังเพียงก่อ กวนใจ ไปอมมัน

ราหูอม จันทรา เพลาค่ำ

สุรีย์ช้ำ ชอกใจ ไม่เฉิดฉันท์

เกิดเป็นคราส ปราชญ์เล่า เรื่องเข้ากัน

ดวงตะวัน วับหาย คล้ายถูกอม"

๑๔"สงครามยักษ์ เทวา จึงมาเกิด

ประเด็นเปิด ปากย้ำ ทำขื่นขม

เทพไม่ตาย ฝ่ายยักษ์ มักทุกข์ตรม

เพราะต้องล้ม ตายลับ ไม่กลับคืน

แค้นฝังลึก ศึกยักษ์ ตระหนักผ่าน

เกิดตำนาน ยืนหยัด สู้ขัดขืน

รอแก้หน้า นารายณ์ หมายหยัดยืน

ทั้งหลับตื่น ต่างหมายมาด อาฆาตกัน"

๑๕"เทพนิยาย คล้ายมนุษย์ ฉุดกิเลส

กลายเป็นเหตุ เภทภัย ไม่สุขสันต์

จะละทุกข์ สุขใจ ปล่อยให้ทัน

สติมั่น ปัญญาเกิด เป็นเลิศดี

ปล่อยวางได้ ไร้ตัวตน คนยกย่อง

จิตใจปอง ปรับเป็น เย็นสุขี

พุทธองค์ ทรงธรรม นำทางมี

ปัญญาชี้ ช่องทาง สว่างจริง"

๑๖"มัวชมเพลิน คิดเพลิน เจริญจิต

มัวชมชิด คิดไป ไม่สุงสิง

มัวชมศิลป์ คิดไกล ใฝ่ประวิง

มัวชมนิ่ง คิดเตลิด เกทเปิดรอ

เรื่องของเทพ เทพยักษ์ จักได้คิด

เรื่องของคิด คิดไกล ทำไมหนอ

เรื่องของเรา เราเข้าใจ ให้รู้พอ

เรื่องของรอ รอเป็น ก็เย็นใจ"

๑๗"ถึงเวลา กว่าตีหนึ่ง จึงขึ้นเครื่อง

ไม่มีเรื่อง รอใคร ให้สงสัย

ดูเวลา ช้าหน่อย คอยอะไร

ปรับฤทัย ให้เป็น ก็เย็นทรวง

จากเมืองไทย ไปซูริค ระริกรื่น

ทำหน้าชื่น อกช้ำ จำห่วงหวง

ต้องจากนาง ห่างไป ไกลคู่ควง

โอ้แม่ดวง ดาหรา อย่ากังวล"

๑๘"แม้ไกลน้อง ตรองจิต คิดแต่เจ้า

แม้คืนเหงา เฝ้าใฝ่ ไม่ฉงน

แม้ห่างกัน ฉันพร้อม ยอมอดทน

แม้ผ่านพ้น พรากไกล ใจมีเธอ

แม้สาวใด ใกล้ชิด ไม่คิดอื่น

แม้วันคืน คำนึง ถึงเสมอ

แม้หลับฝัน ฉันให้ ใฝ่ละเมอ

แม้จะเพ้อ พร่ำหา สุภาภรณ์"

๑๙"ที่นั่งได้ ในชั้น ธุรกิจ

แค่เพียงพิศ เพลินคำ ย้ำอักษร

ปรับเอนนั่ง ตั่งเตียง เอียงตัวนอน

หวังหลับก่อน ตอนนี้ ตีสองมา

พอจะหลับ กลับยิน ของกินเสิร์ฟ

ลมกำเริบ ร้องลั่น รีบหันหา

ชามะนาว ข้าวคั่วกลิ้ง ยิ่งยวนตา

พลางก้มหน้า นั่งกิน ถูกลิ้นจัง"

๒๐"พออิ่มท้อง ต้องจิต คิดนอนก่อน

หวังจะนอน นิ่งพัก ชักปวดหลัง

กดปุ่มปรับ รับร่าง พลางประทัง

เอนเตียงตั่ง ต่อกัน อย่างมั่นคง

เคลิ้มหลับไป ไม่สนิท เพราะคิดมาก

เลยหลับยาก ยิ่งคิด พิศวง

หลับเหมือนตื่น คืนนี้ พี่ยังคง

อยากหลับลง ลืมตา ผวาครวญ"...(มีต่อ)