เราอยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน 59 : ตื่นตีห้ามาเล่นบอล


    พ่อครับ...

   เมื่อคืนวาน ผมต้องขอโทษพ่อด้วยที่ปลุกพ่อช่วงตีสี่ เพราะผมปวดฉี่ต้องปลุกพ่อให้เปิดประตูให้ พ่อคงนอนไม่ได้เต็มที่หรอกเพราะผมปลุกหลายรอบ จนถึงตีห้า ที่ได้เวลาที่พ่อต้องตื่นเตรียมตัวออกไปวิ่งแล้ว

   พ่อครับ...

   เหตุผลที่ผมต้องปลุกพ่อตั้งแต่ตีสี่ไม่ใช่แค่ปวดฉี่เท่านั้น แต่เพราะผมนอนไม่หลับ อาจจะเป็นเพราะผมนอนมาทั้งวัน หรือเข้านอนเร็วไปหน่อย ผมเลยตื่นเร็ว และเรียกพ่อให้ตื่นเพื่อเตรียมตัวออกไปวิ่ง พ่อคงหงุดหงิดที่ปลุกหลายรอบแต่รอบสุดท้ายมันได้เวลาที่พ่อตื่นแล้วล่ะ

   พ่อครับ...

   พ่อลงมานอนที่โซฟาข้างล่างด้วยอาการงัวเงียที่หลับๆตื่นๆตั้งแต่ตีสี่ แต่พ่อครับ...ผมเอาบอลแดงมาเล่นเด้งดึ๋ง และเอามาให้พ่อโยนเด้งให้ผมกระโดดงับแล้วคาบมาให้พ่ออย่างที่เราเคยเล่นกัน มาเล่นกันเถอะพ่ออย่ามัวนอนขี้เซาอยู่เลย ผมไม่อารางวัลเป็นขนมที่พ่อเคยให้ก็ได้ ขอเพียงแต่ลุกขึ้นมาเล่นบอลกับผมตอนนี้

   พ่อครับ...

   พ่อคงไม่เบื่อที่จะเล่นบอลกับผมนะ ที่พ่อเลิกเล่นเพราะพ่อจะออกไปวิ่งต่างหาก แต่ถึงพ่อจะหงุดหงิดผมอย่างไร ผมก้ยังรักพ่อเช่นเคย เพราะถึงยังไง

   เราก็อยู่กันที่นี่ บ้านหลังเดียวกัน

......................

หมายเลขบันทึก: 658365เขียนเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2018 11:11 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2018 11:11 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

เจอกันอีกแล้วนะครับสุดหล่อ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท