การแสดงออกทางบุคลิกภาพ ของผู้บริหารที่ควรจะเป็น

การแสดงออกทางบุคลิกภาพ
ของผู้บริหารที่ควรจะเป็น

ดร.ถวิล อรัญเวศ
รอง ผอ.สพป.นครราชสีมา เขต 4

เมื่อพูดถึงบุคลิกแล้ว คนเรามักจะมองไปถึงรูปร่างหน้าตาเช่น หญิงคนนี้ผมยาว ผิวสวย ชายคนนี้รูปหล่อ สูงยาว เป็นต้น

ผู้บริหาร คือผู้เป็นผู้นำ หัวหน้าหน่วยบาน หรือผู้ทำงานให้สำเร็จโดยอาศัยเพื่อนร่วมงานช่วยกันทำ ผู้บริหาร คือผู้ที่สามารถดึงเอาศักยภาพของเพื่อนร่วมงานออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ตามที่ตนเองปรารถนาหรือต้องการให้เกิดขึ้นในองค์กร

“บุคลิก” คือลักษณะอันเด่นเฉพาะของบุคคล คือพฤติกรรม การแสดงออก บุคลิกภาพ ท่าทางในอิริยาบถต่างๆ ที่ดีงาม ผู้บริหารที่มีบุคลิกดี ไม่ใช่ผู้บริหารรูปหล่อ (แต่ถ้าหล่อได้ก็ดี) จึงเป็นผู้ที่แสดงออกทั้งทางกาย ทางวาจาและทางใจได้อย่างเหมาะสม คิดกว้าง มองไกล ใฝ่ดี ท่าทางต้องตา วาจาต้องใจ ภายในงดงาม บริหารอย่างมีหลักการ ได้คน ได้งาน หลักการไม่เสีย ถูกต้อง ถูกธรรม ถูกทาง เที่ยงตรง กล้าหาญ จริงใจ ไร้อคติ พิชิตใจลูกน้อง ปกป้องคนพาล อภิบาลคนดี ยึดมั่นในเกียรติศักดิ์ศรีของตนเองอย่างเหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่ บริหารถูกต้องเป็นหลัก ถูกใจเป็นรอง

ผู้บริหารที่มีบุคลิกดี สามารถสร้างศรัทธา ความเชื่อมั่นแก่ผู้พบเห็นได้ ดังนั้น ผู้บริหารจึงควรมีมาดหรือสร้างบุคลิกภาพที่ดี ให้เหมาะสมกับฐานานุรูปและภาวะแห่งตนในการแสดงออกทางสังคม

บุคลิกของผู้บริหารที่พึงแสดงออก ควรแสดงออกทั้ง 3 ด้าน ต่อไปนี้คือ

ทางกาย

1. แต่งกายเรียบร้อยสวยงาม สง่าผ่าเผย

2. แสดงกิริยาอาการและวางตนเหมาะสมกับกาลเทศะและบุคคล

3. รักษาบุคลิกภาพสีหน้าท่าทางไว้มิดชิดแม้จะโกรธก็ไม่แสดงออกมาให้ใครเห็นไม่ให้ใครรู้ หรือแม้ผิดหวัง ก็ไม่แสดงความเศร้าใจให้ใครรู้ใครเห็น

4. ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างในทางที่ดีไม่ให้ลูกน้องตำหนิติเตียนได้ว่าทำตัวหรือวางตัวไม่เหมาะสม

5. มีความอดทนสูง ไม่แสดงอาการเหน็ดเหนื่อยหรือท้อใจให้ลูกน้องทราบ แม้จะกลัดกลุ้มเพียงใดก็ตาม

6. เพียรพยายามเพื่อให้งานบรรลุเป้าหมายขององค์กรหรือหน่วยงานให้ได้ ต้องมุ่งมั่นให้งานเกิดประสิทธิภาพประสิทธิผล

ทางวาจา

1. พูดจาไพเราะกับเพื่อนร่วมงานทุกคนไม่เลือกเป็นการเฉพาะว่าใครควรพูดดีไม่พูดดี

2. รักษาความลับของลูกน้องได้ดี ไม่เปิดเผยสิ่งที่เป็นความลับของลูกน้องแต่ละคนให้ใครทราบ

3. จะตำหนิลูกน้อง ไม่ควรตำหนิต่อหน้าธารกำนัล ให้เกียรติเรียกมาคุยสองต่อสองหรือหาเวลาพูดคุยเป็นการส่วนตัว

4. เมื่อถึงคราวจะตำหนิ หรือชม ก็ยึดหลัก ตำหนิคนที่ควรตำหนิ ยกย่องคนที่ควรยกย่อง ไม่มีอคติทั้งรักชอบพอกัน เคยมีความโกรธอาฆาตพยาบาทกัน และเพราะลุ่มหลงใครสักคน

5. ไม่ควรพูดจาแบบขวานผ่าซาก ควรพูดส่งเสริมให้กำลังใจให้ลูกน้องมีใจที่จะทำงานนั้นต่ออย่างสุดเลี้ยวสุดแรง

ทางใจ

1. รู้จักแสดงความชื่นชม ให้กำลังใจเมื่อลูกน้องประสบความสำเร็จหรือในโอกาสต่าง ๆ ทั้งส่วนตัวและในหน้าที่การงาน

2. ยึดมั่นในคุณธรรม จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพ

3. มีใจเมตตากรุณา ปรารถนาให้ลูกน้องได้ดี ให้ขวัญกำลังใจตามผลงานของลูกน้องหรือตามความเหมาะสม และไม่ควรสร้างคนโปรดเพียงคนเดียวหรือไม่เข้าข้างคนใดคนหนึ่งจนทำให้เสียการปกครอง

4. แสดงออกถึงความเป็นคนซื่อสัตย์ สุจริตในหน้าที่การงานอย่างเคร่งครัด

5. ไม่อาฆาตพยาบาทลูกน้องที่แสดงอาการไม่สบอารมณ์กับตนเอง

6. มีอารมณ์มั่นคงสุขุมรอบคอบก่อนวินิจฉัยสั่งการในเรื่องใดๆ นอกจากจะแสดงออกทั้งทางกาย วาจา ทางใจแล้ว ที่สำคัญบุคลิกที่ดีอย่างหนึ่งของผู้บริหารคือ การมีวุฒิภาวะทางอารมณ์ โดยเฉพาะการควบคุมอารมณ์โกรธ อารมณ์ฉุนเฉียว ให้เป็นผู้ฉลาดทางอามรณ์ และเฉียบคมทางปัญญา

สรุป

บุคลิกของผู้บริหารที่ควรจะเป็น นั้นก็คือ ผู้บริหารจำต้องทำตนให้เป็นผู้มีบุคลิกดี ซึ่งสามารถแสดงออกได้ทั้งทางกาย วาจา และใจ

ทางกาย สามารถเก็บอารมณ์ได้ แต่งกายเหมาะสม ยิ้มแย้ม แจ่มใสรู้จักไหว้ ทักทายเป็น อ่อนน้อม ไม่อ่อนแอ แข็งแรง ไม่แข็งกระด้าง มุ่งมั่นในการทำงาน เป็นแบบอย่างที่ดีในการแสดงออกหรือความประพฤติ

ทางวาจา พูดเป็น พูดแล้วฟังสบายหู ดูสบายตา พาสบายใจ

ทางใจ หนักแน่น มั่นคงสุขุมรอบคอบ ใจเย็น มีความอึดความทน ไม่แสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น แม้จะเศร้าโศกผิดหวัง ก็ยังสามารถเก็บอารมณ์ความรู้สึกไว้ได้ยึดมั่นในคุณธรรม อิทธิบาท 4 สังคหวัตถุ 4 พรหมวิหาร 4 ธรรมของสัตบุรุษ 7 และเบญจศีล เบญจธรรม เป็นต้น

--------------