ในการประชุมสภามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๖๑ มีการอภิปรายพาดพิงมาถึงหมวดหรือรายวิชาด้านการศึกษาทั่วไป ที่ควรมีการปรับปรุงให้สอดคล้องกับ “การเรียนรู้เพื่อเป็นศึกษิต แห่งศตวรรษที่ ๒๑” หรือกล่าวใหม่ว่า รายวิชาด้านการศึกษาทั่วไป ในยุคปัจจุบัน (และอนาคต) ควรแตกต่างจากรายวิชาหรือสาระวิชาด้านการศึกษาทั่วไปที่เรียนในอดีต ๑๐ ปีที่ผ่านมา
กรรมการสภาฯ ท่านหนึ่งกล่าวขึ้นว่า การศึกษาทั่วไปมีเป้าหมายให้บัณฑิตเป็นคนที่มีความรู้กว้าง ไม่ใช่รู้เฉพาะสาขาหลักที่ตนเรียนเท่านั้น เช่นคนที่เรียนวิชาเอกสาขาภาษา หรือสาขาสังคมศาสตร์ ต้องเรียนวิทยาศาสตร์เป็นรายวิชาในหมวดวิทยาศาสตร์ทั่วไป
ผมจึงค้นพบในเว็บไซต์ของ NUS ว่าการศึกษาทั่วไปมีวัตถุประสงค์อะไร อ่านได้ที่ (๑)
จุดสำคัญที่ขอนำมาสื่อสารในบันทึกนี้คือ การเรียนในหมวดการศึกษาทั่วไปของนักศึกษาต่างสาขาควรเรียนต่างกัน เป้าหมายหลักคือ เพื่อให้เป็นบัณฑิตที่มีความรู้แนวกว้างด้วย ไม่ใช้เน้นแต่ความรู้แนวลึกเท่านั้น
ที่มหาวิทยาลัยมหิดล อธิการบดีนำเสนอว่า การศึกษาของนักศึกษาระดับปริญญาตรี เน้นเป็นรูปตัว T คือมีทั้งความกว้าง และความลึก
วิจารณ์ พานิช
๒๕ ส.ค. ๖๑
ไม่มีความเห็น