ชีวิตที่พอเพียง 3274. KM กับจินตนาการ

ผมได้หัวข้อบันทึกนี้ จากการประชุมพูดคุยกับ“ผู้ทรงความรู้ที่หายาก” ท่านหนึ่ง ของบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง    เพื่อเตรียมการ “ถอดความรู้”ที่หายากของท่าน   เมื่อเช้าวันที่ ๒๒ สิงหาคม ๒๕๖๑  

ความรู้ที่เราต้องการคือความรู้จากการปฏิบัติที่ท่านทำงานมากว่า ๓๐ ปี    เป็นการปฏิบัติริเริ่มสิ่งใหม่ๆ ให้แก่บริษัท

เราถามท่านว่าในเส้นทางการทำงานและเรียนรู้ของท่าน มีทีมงานที่ร่วมทำและเรียนรู้หรือไม่    ท่านบอกว่า ที่จริงมีทีมงาน   แต่คนเหล่านั้นไม่ได้ร่วมเรียนรู้มากนัก    เพราะคนเหลานั้นต้องการทำงานในลักษณะที่มีรูปแบบวิธีทำงานที่ชัดเจน    แต่งานที่ท่านทำเป็นงานที่เริ่มจากมโนทัศน์หรือจินตนาการ    ว่าต้องการผลลัพธ์แบบไหน   แล้วจึงคลำหาวิธีทำงานให้ได้ผลตามจินตนาการนั้น

ท่านบอกว่า ที่ท่านทำนั้นผิดเสียครึ่งหนึ่ง    และโชคดีที่ผู้บริหารของบริษัทอดทนกับท่าน     ในส่วนที่เป็นความผิดพลาด

ท่านผู้บริหารระดับสูงกว่าที่นั่งร่วมเสวนาด้วย บอกว่า บางเรื่องความสูญเสียหลายร้อยล้านบาท   

เรากำลังพูดกันในเรื่องของบริษัทที่ธุรกิจแต่ละปีมีขนาดแสนล้านบาทนะครับ   หลายร้อยล้านบาทจึงถือว่านิดเดียว    และเมื่องานประสบความสำเร็จกำไรที่ได้ก็มากกว่าที่สูญเสียอย่างมากมายหลายเท่า

จุดเรียนรู้คือ  หัวใจของการจัดการความรู้เริ่มที่เป้าหมายที่แจ่มชัด    ความสามารถ “จินตนาการ”เป้าหมายที่แจ่มชัด   คือการ “จัดการความรู้”อย่างหนึ่ง     

การใช้ KM ในการทำงานสร้างสรรค์    ต้องเน้นจินตนาการ   และต้องกล้าจินตนาการ    และต้องหมั่นจินตนาการร่วมกัน

วิจารณ์ พานิช

๒๒ ส.ค. ๖๑

 

[ลิขิต]

ลองผิด ได้บทเรียน ลองถูก ได้ประสบการณ์ เรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาด เพื่อ ทำสิ่งที่ถูกต้อง ไม่มีโครงการงานใด สละสลวยสวยงาม ราบรื่น หาก เล็งผลสำเร็จที่แท้จริง ดังนั้น การนำเสนอ เรื่องราว โครงการงานเพียงด้านสำเร็จด้านเดียว ไร้อุปสรรค จึงไม่ใช่โครงการงานที่เป็นไปได้จริง และที่ว่าสำเร็จนั้น คือ ไม่สำเร็จต่างหากเล่า…