หนทางสู่อมตะ

เราเป็นฆราวาส ปฏิบัติตามคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า หวังมรรคผลนิพพาน จะเป็นไปได้หรือไม่หนอ

ไปค้นคว้าในพระธรรมคำสอน แลเห็นว่าธรรมนี้ เป็นธรรมที่พระองค์ท่านเทศน์โปรดสั่งสอน ก็เพื่อให้ผู้ปฏิบัติตามได้ไปถึงจุดหมายอันสูงสุดนั้น คือความสลัดคืนซึ่งความยึดมั่นถือมั่นทั้งปวง เป็นธรรมทวนกระแสโลก โดยอาศัยมรรคมีองค์แปดนี้เป็นหนทางก้าวเดิน

เราจะเดินตามทางมรรคมีองค์แปด สักวันจะช้าเร็วต้องไปถึงจุดหมาย พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้แล้ว เราจะเดินตามหนทางนี้แหละ

๑. สัมมาทิฐฐิ ความเห็นชอบ เห็นอะไร เห็นอริยสัจจ์สี่ ได้แก่ ทุกข์ ซึ่งก็คือขันธ์ทั้งห้า รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ให้กำหนดรอบรู้ เหตุให้เกิดทุกข์คือตัณหา ให้ละเสีย นิโรธคือความดับไม่เหลือของทุกข์ให้ทำให้แจ้ง และหนทางสู่ความดับไม่เหลือของทุกข์คือ มรรคมีองค์แปดนี้ต้องทำให้เจริญ

๒. สัมมาสังกัปปะ ความดำริที่ถูกต้อง คืออะไร คือ การคิดในทางออกจากกาม (ความเพลิดเพลินพอใจในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส) การคิดในทางไม่พยาบาทมุ่งร้าย การคิดในทางไม่เบียดเบียน

๓. สัมมาวาจา การพูดจาชอบ คือ งดเว้นการพูดเท็จ เว้นการพูดยุยงให้แตกกัน เว้นจากการพูดหยาบ เว้นจากการพูดเพ้อเจ้อ

๔. สัมมากัมมันโต การกระทำชอบ คือ เว้นจากการฆ่า เว้นจากการเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม

๕. สัมมาอาชีโว การงานชอบ คือ ไม่แสวงหาทรัพย์มาเลี้ยงชีพด้วยวิธีมิชอบ เช่น การโกง ล่อลวง ไม่ค้าขายอาวุธ ไม่ค้าขายมนุษย์ ไม่ค้าขายสัตว์ ไม่ค้าขายน้ำเมา ไม่ค้าขายยาพิษ

๖. สัมมาวายาโม ความเพียรชอบ คือ หมั่นละบาปอกุศลทั้งหลาย และหมั่นเจริญกุศล

๗. สัมมาสติ การระลึกชอบ คือ เจริญสติปัฏฐานสี่ กาย เวทนา จิต ธรรม มีความรู้ตัว มีสติ นำความพอใจและไม่พอใจในโลกออกเสียได้

๘. สัมมาสมาธิ ความตั้งใจมั่นชอบ คือ เจริญสมาธิ ฝึกเจริญฌาน ๑ ๒ ๓ ๔

นี้แลหนทางที่เราจะเดินจวบจนวันตาย