๒๐๖. เสียงสะท้อนของพี่ฟ้าคราม

ระยะนี้ พี่ฟ้าครามท่องแม่สูตรคูณ ตั้งแต่แม่ ๑ - ๑๒ ได้แล้วทุกแม่...เมื่อวานเธอมาเล่าให้ย่าฟังว่า

ฟ้าคราม : ย่าจ๋า!!! ฟ้าฯ ท่องแม่ ๑๒...ถึงตรง ๑๒*๘ = ๙๖...คุณครูบอกว่า "ผิด"...ฟ้าฯ งงอ่ะ!!!...มันผิดตรงไหนรึย่า???

ย่า : อืม...นั่นสิ!!!...แล้วหนูถามคุณครูรึป่าว???

ฟ้าคราม : หนูไม่ได้ถามค่ะ ถามไม่ทัน คุณครูว่าผิดอย่างเดียว...แต่เพื่อน ๆ ก็บอกนะว่าหนูท่องถูกแล้ว...คริๆๆ

ย่า : หนูท่องถูกแล้วลูก...คุณครูแก่แล้ว หูคงไม่ดีอ่ะ!!! ๕๕๕...

จะไปรอดกันไหมเนี่ย!!!...๕๕๕...บทเรียนนี้ อย่า!!! คิดว่า ครูก็ถูกเสมอไป ระวัง!!! ให้มาก ๆ นี่คือ บทเรียนของเธอ "พี่ฟ้าคราม...จงเรียนรู้จากชีวิตจริงของเธอเอง ย่าขอบอก มีอะไรที่หนูจะต้องเรียนรู้ ด้วยตัวของหนูเองอีกมากมายค่ะ คริๆๆ"

ปัจจุบันนี้ พี่ฟ้าคราม จะเชื่อมั่นย่าบุษคนเดียวเท่านั้น...เพราะย่าบุษตอบโจทย์ ปัญหา ยามที่เธอมีคำถามมาถามย่า...และย่าได้ตอบโจทย์เธอสำเร็จทุกครั้ง...และตอนนี้ เธอเริ่มทำแบบฝึกหัดทดสอบวิชาคณิตศาสตร์ ชั้น ป.๑ - ป.๓...เธอบอกว่า เธอจะเรียนกับย่าบุษเท่านั้น...เธอร้ายยยยยย...เพราะเธอมีความเชื่อมั่นในตัวย่าบุษ...ผลเธอทำถูกเกือบทุกข้อ ผิดเพียง ๑-๒ ข้อ จาก ๑๐๐ ข้อ...วิธีสอนของย่า คือ ให้เธออ่านโจทย์ด้วยตัวของเธอเอง แล้วคิด วิเคราะห์ด้วยตัวของเธอเองไปก่อน...ย่าแอบอ่านในใจตามเธอ...เมื่ออ่านโจทย์เสร็จ ย่าจะถามเธอว่า เธอเข้าใจอย่างไร?...แล้วปล่อยให้เธอคิดแล้วหาคำตอบเอง แล้วย่าจะสอนเทคนิค ความคิดว่าเพราะอะไร เพราะเหตุใดให้กับเธอแทรกไปในการทำโจทย์ ทำให้เธอเข้าใจโจทย์ปัญหามากขึ้น...เธอจึงเก่งขึ้นมากในการคิด วิเคราะห์ เพราะย่าคอยช่วยเสริมความรู้ให้กับเธอ...หากเธอสงสัย เธอจะรีบถามย่าเลย ไม่เก็บไว้ นี่คือ เธอ "พี่ฟ้าคราม"

เรียนรู้เอาลูก...ชีวิตนี้ คือ การเรียนรู้ด้วยตัวของหนูเอง...ย่าบุษเป็นกำลังใจให้ค่ะ...การเป็นครูสอนคน บอกแล้วให้ระมัดระวัง!!! เช่นกัน...

.....................................

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ  แสงเงิน

๒ กันยายน ๒๕๖๑