ผมสังเกตว่า เมื่อบ้านเมืองมีเรื่องวุ่นวาย จะมีคนไทย 2 พันธุ์
1. ไทยเงียบ ไม่รู้ ไม่อยากยุ่ง
2. ไทยแรง ออกมาด่า แบบใส่อารมณ์ไม่ยั้ง
.จริงๆ ผมเข้าใจคนไทยทั้ง 2 ประเภทนะ เป็นไปตามสถานการณ์บ้านเมือง.
ไทยเงียบ คือไม่อยากมีเรื่อง และคิดว่า ถึงออกมาโวยวายก็ไม่มีประโยชน์.
ส่วนไทยแรง ก็ทนไม่ไหวละ พูดเบาๆ มันก็คงไม่ตระหนัก ต้องด่า
.
แต่ผมอยากให้มี "ไทยกลาง" เยอะๆ ครับ
ไทยกลาง คือคนที่ออกมาวิจารณ์เหตุบ้านการเมืองด้วยความรู้ มีสติ
มีความเป็นกลาง มีความประนีประนอม เข้าใจ และชี้ทางแก้ปัญหา
ด้วยวาทะที่น่าฟัง... หรือเราเรียกว่าบุคคลนี้ว่า กูรู
.
ไทยเงียบ ไม่แก้ปัญหา ปล่อยคนชั่วลอยนวล
ไทยแรง ก็สร้างรอยแผล เป็นการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย
เรามี 2 ไทยนี้มากเท่าไหร่ แสดงว่า ความรักเมืองไทย เราลดลงเท่านั้น
แต่ปัญหาคือ ไทยกลาง เริ่มหายากขึ้นทุกวัน เริ่มจะสูญพันธุ์
เมื่อก่อนเราจะมีปราชญ์หลายท่าน เป็นที่พึ่งยามมีปัญหาต่างๆ
ปัจจุบัน เริ่มไม่มีครับ...ปัญหาก็เริ่มจะแก้ยากขึ้น
.
เรามาฝึกตัวเองเป็นไทยกลางกันดีไหมครับ
เป็นคนที่รู้จักควบคุมอารมณ์ตัวเอง รู้จักใช้วิจารณญาณ
ใช้เหตุใช้ผล ใช้ความรู้ ใช้ดุลยพินิจ มองปัญหาด้วยใจเป็นกลาง
และมีวิธีแก้ปัญหาแบบ รักคนไทย ไม่อยากให้แบ่งแยก
ด้วยกลยุทธ์ที่ชาญฉลาด
เราจะได้มีบ้านเมืองที่น่าอยู่ขึ้น ...ดีไหมล่ะครับ...
“น่าจะ มีอยู่เยอะ นะ คะ..ดูตัวเลข คนไปเลือกตั้ง..ครั้งต่อไป..เอ แต่ จะ ดูได้ รึเปล่า ก็ไม่รู้ นะ”..ตัวเลขที่จะออกมา (อิอิ)..น้ำไม่ท่วมเมืองอย่างเดียว แต่ ท่วมปากกัน เนี่ยะ ซิ…
จะมีแต่ตัวเลขรึเปล่าน้อ….ผมสงสัยจริงๆ