ในการประชุมสภามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เมื่อวันที่ ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๑ มีการนำเสนอแผน ๔ ปี เนื่องในการเข้ารับตำแหน่งอธิการบดีของ ผศ. ดร. นิวัติแก้วประดับ
ผมติดใจคำอภิปรายของ ดร. ประสารไตรรัตน์วรกุล ที่เล่าข้อเรียนรู้เรื่องการวางแผนในยุคปัจจุบัน จากการไปเข้าฟังการสัมมนาที่จัดโดย SingularityUniversity (1)เมื่อเร็วๆ นี้ (2) ว่ามีการพูดในที่ประชุมว่า ในยุคที่การเปลี่ยนแปลงเร็วและพลิกผันอย่างในปัจจุบัน การวางแผนระยะกลาง ๔ปี แทบไม่มีความหมาย สิ่งที่เขาแนะคือให้คิดเป้าหมายระยะยาว เช่น ๑๐ หรือ ๑๕ ปี ว่าองค์กรจะเป็นอย่างไร แล้วทำแผนระยะสั้น ๖ – ๑๒ เดือนเพื่อปูทางไปสู่เป้าหมายนั้น
ผมคิดว่า นี่คือโลกที่เปลี่ยนไป ที่การทำงานแบบคงสภาพเดิม แทบไม่ต้องวางแผนหรือเป็นการวางแผนทำงานตามปกติ ส่วนสำคัญคือแผนเพื่อความอยู่รอด ในสถานการณ์ที่ผันผวน ที่ต้องมียุทธศาสตร์ทำให้คนออกจาก safety zone ให้จงได้ ให้ใช้ความไม่แน่นอนเป็นพลัง
วิจารณ์ พานิช
๒๑ ก.ค. ๖๑
ไม่มีความเห็น