ในการประชุมคณะกรรมการบริหารสถาบันคลังสมองของชาติ เช้าวันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๖๑ มีการนำเสนอเอกสาร รายงานการวิจัย ประสิทธิภาพและการบริหารจัดการของมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ (๑)
ผมมีความเห็นว่า โจทย์คำถาม ๓ ข้อ ในหน้า ช มีความสำคัญมาก แต่คำตอบที่ได้จากการวิจัย รวมทั้งวิธีวิทยาการวิจัย ไม่จุใจผม เพราะเน้นการประเมินแบบ summative เน้นตรวจสอบผลลัพธ์ มีประโยชน์น้อย ต่อการขับเคลื่อนคุณภาพของอุดมศึกษา โดยอาศัยความคล่องตัวจากการออกนอกระบบราชการ
ผมอยากเห็นการวิจัยตอบโจทย์ ๓ ข้อในหน้า ช ที่เน้นการประเมินแบบ formative คือใช้การประเมิน และผลการประเมินเพื่อขับเคลื่อนคุณภาพของอุดมศึกษา ผ่านการบริหารจัดการที่มีพลัง โดยอาศัยความคล่องตัวจากการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ
หากหวังผลการประเมิน เพื่อการพัฒนา วิธีวิทยาการวิจัย ต้องเน้น “จับถูก” นำมาขยายผล คือวิจัยเสาะหา best practice ที่เกิดขึ้นได้จากการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ และจะเกิดขึ้นไม่ได้ หากยังเป็นมหาวิทยาลัยในระบบราชการ เอามาทำเป็นกรณีศึกษา ว่าความสำเร็จนั้นทำไมจึงเกิดขึ้นได้ มีที่มาที่ไปอย่างไร ก่อผลดีต่อสังคม ชุมชน ต่อตัวมหาวิทยาลัยเอง ต่อนักศึกษา และต่ออาจารย์อย่างไร มีข้อเสนอแนะต่อ สกอ./กกอ. และหน่วยเหนืออื่นๆ อย่างไรบ้าง ในการกำกับดูแลสถาบันอุดมศึกษาให้พัฒนาเป็น HPO – High Performance Organization
วิจารณ์ พานิช
๑๙ ก.ค. ๖๑
ไม่มีความเห็น