จิตอาสา : งานมหกรรมเฉลิมพระเกียรติ ฯ ๑๕๐ ปี ณ อุทยานวิทยาศาสตร์ ฯ
นับเป็นโอกาสอันดีที่นักเรียนของโรงเรียนบ้านท่าฝาง
ได้มาทำหน้าที่จิตอาสา ณ จุดคัดแยกขยะ ในงาน
มหกรรมเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทอดพระเนตรสุริยุปราคา ณ หว้ากอ ครบรอบ ๑๕๐ ปี
ที่จัดในสัปดาห์วิทยาศาสตร์ ระหว่างวันที่ ๑๘ - ๒๔ สิงหาคม ๒๕๖๑
ซึ่งปีนี้จัดเป็นงานระดับชาติด้วยจ้ะ
เปิดงานในวันเสาร์ที่ ๑๘ สิงหา ซึ่งเป็นวันที่ฝนตกตลอดทั้งวันทั้งคืน
และตกยืดเยื้อมาจนถึงวันอาทิตย์ที่ ๑๙ สิงหา นับว่าเป็นเรื่องที่
หลีกเลี่ยงหรือห้ามกันไม่ได้ ตลอดงานนี้ เครือข่ายโรงเรียนไร้ถังขยะ
ทั้ง ๓๐ โรง ในจังหวัดประจวบ ฯ จะนำนักเรียนมาร่วมเป็นจิตอาสา
อยู่จุดคัดแยกขยะ ตามจุดต่าง ๆ ทั่วบริเวณงาน โดยมีการ
ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันโรงละครึ่งวัน ( มีภาคเช้า และภาคบ่าย )
โดยที่แต่ละโรงจะนำนักเรียนไปจำนวนกี่คนก็ได้
ไปทำหน้าที่ในช่วงเช้าวัน จันทร์ ที่ ๒๐ สิงหาคม ซึ่งเป็นวันที่
อากาศสดใสมาก ๆ ไม่มีฝน ไม่มีแดด จึงไม่มีปัญหาในการทำงาน
ของพวกเรา นับว่าโชคดีจริง ๆ
เช้าวันนี้ พ่อบ้านของคุณมะเดื่อต้องไปโรงพยาบาลตามที่หมอนัดก่อน
ดังนั้น คุณมะเดื่อจึงขอตามเด็ก ๆ ไปที่หว้ากอสายหน่อย โดยมี น้องครูนุ้ก
น้องครูพิภพ น้องครูแต้ว และ ผอ.โรงเรียน เป็นผู้ดูแล เด็ก ๆ ต้อง
แบ่งกลุ่มทำงานตามจุดคัดแยกขยะ กลุ่มละ ๕ - ๑๐ คน มีครูเป็นผู้ดูแล
เช้าวันนี้ มีโรงเรียนในเครือข่ายโรงเรียนไร้ถังขยะ อีก ๒ โรง ที่ไปทำหน้าที่
ร่วมกับโรงเรียนของคุณมะเดื่อด้วย
เด็ก ๆ ทำหน้าที่ " ประชาสัมพันธ์ " และ " อธิบาย " ให้กับผู้ที่จะนำขยะมาทิ้ง
ให้รู้จักคัดแยกขยะให้ถูกต้อง ตามถังชั่วคราวที่ติดป้ายบอกไว้
วันนี้มีจำนวนนักเรียนจากโรงเรียนต่าง ๆ ทั้งในจังหวัดประจวบ ฯ
และจังหวัดใกล้ไกล รวมทั้งนักศึกษา หน่วยงานต่าง ๆ และประชาชน
หลั่งไหลเข้าชมงานเป็นหลักหมื่น ทำให้มีจำนวน " ขยะเทียม"
มากมายก่ายกอง
การประชาสัมพันธ์ให้ลดการใช้ถุงพลาสติก โฟม ขวด
หรือ แก้วพลาสติก ต่าง ๆ นานา ดูเหมือนจะไร้ผล เพราะเพียง
เวลาผ่านไปไม่กี่นาที บรรดาสิ่งของอำนวยความสะดวก
ในวิถีชีวิตประจำวันของพวกเรา ก็เต็มจนล้นถุงรองรับ
เด็ก ๆ นำถุงขยะแบบใสมาเปลี่ยน จนหมดแพ็ค ต้องขอมาเพิ่ม
งานนี้ ประกาศเจตนารมณ์ชัดเจนว่า " ไม่รับโฟม "
ดังนั้นภายในร้านค้า ร้านอาหารต่าง ๆ ในงาน
จึงไม่มีโฟม แต่กระนั้น...ก็ยังมีเล็ดลอดมาวางร่วมกอง
จนได้... กล่องโฟม มากับรถบัสนับสิบ ๆ คัน ที่ทยอยกัน
เข้ามาในงาน เด็ก ๆ ที่ทำหน้าที่ตามจุดคัดแยกขยะ
จะปฏิเสธการนำกล่องโฟมใสถุงคัดแยก แต่ ก็ยังมี
แอบเอามาวางไว้ให้จนได้
สงสารก็แต่น้องบี น้องเหมียว น้องยุ้ย และน้อง ๆ
ของ สทจ.ประจวบ ฯ และ อุทยานวิทย์ ฯ แต่ต้องบอกว่า
งานนี้เหนื่อยกันมาก ๆ ทุกคนทำงานกันอย่างเข็มแข็ง
น่าชื่นชมยิ่ง น้ำหนักคงลดไปคนละหลายกิโลแน่ ๆ
งานนี้ " กรีนโคน " ไม่ได้ทำหน้าที่รับเศษอาหารเหมือนกับหน้าที่
โดยตรงของมัน แต่ ทำหน้าที่ " รับน้ำก้อนน้ำแข็ง " ที่เหลือ
ในแก้วพลาสติกก่อนที่จะนำแก้วไปใส่ในภาชนะรับแก้วพลาสติก
ขนาดว่า มีป้ายติดไว้ทุกภาชนะคัดแยกแล้ว " คนไทย " " เด็กไทย"
หลายต่อหลายคน ไม่ยอมอ่าน ถืออะไรมาก็เอามาหย่อนใส่ทั้งหมด
เดือดร้อน เด็ก ๆ ต้องมาคัดมาแยกกันใหม่อีก .... มันแสดงถึง
" ความเคยชิน ของจิตสำนึก " ของคน ๆ นั้นได้เป็นอย่างดีว่า
" ต่อให้แยกถังขยะเป็นสี ๆ มีตัวหนังสือตัวเท่าหม้อแกงเขียนบอกไว้
ชัดเจนตำหูตำตาแค่ไหน....แต่ทุกถังก็จะมี...ขยะรวมมิตร ... ทั้งหมดอยู่ดี "
ฉันใดก็ฉันนั้น...คงอีกนานนักที่คนไทย เด็กไทยจะมีจิตสำนึกที่ถูกต้อง
กับการคัดแยกขยะอย่างจริงจัง
เด็ก ๆ และครูทำหน้าที่จุดคัดแยกขยะกันครึ่งวัน ทุกคนบ่นปวดขา
เพราะต้องยืนกันแทบตลอดเวลา คุณมะเดื่อเองแทบจะก้มไม่ลง
เที่ยงครึ่ง เด็ก ๆ และครูกินมื้อเที่ยงกันที่ร้านอาหารตรงจุดคัดแยก
นั้น หลังจากนั้น โรงเรียนที่ทำหน้าที่ภาคบ่ายก็มาเปลี่ยนหน้าที่
ครูและเด็ก ๆ ของคุณมะเดื่อจึงได้เดินชมงานกัน โดยแบ่งเด็ก ๆ
เป็น ๕ กลุ่ม ๆ ละ ๑๐ คน ตามจำนวนครู ๑ คน ต่อเด็ก ๑๐ คน
งานนี้ แบ้งพื้นที่ออกเป็น ๘ เมืองแห่งการเรียนรู้ บนพื่นที่นับร้อยไร่ของอุทยานวิทย์
เดินยังไงก็ไม่ทั่วงาน คุณมะเดื่อจึงพาเด็ก ๆ เดินเข้าชมในเต็นท์ของ หน่วยงาน อพวช.
ใกล้ ๆ ไปได้สองสามเต็นท์ แต่ละเต็นท์ล้วนแต่มีสิ่งที่น่าสนใจ เป็นเป็นความรู้ที่ดียิ่ง
สำหรับเด็ก ๆ ทั้งสิ้น เด็ก ๆ สนใจกันมาก
คุณมะเดื่อส่นใจเต็นท์ที่จัดนิทรรศการให้ความรู้เกี่ยวกับการจัดการขยะ
เพราะ เป็นเรื่องใกล้ตัวมาก ๆ
สองภาพบนนี้คือ กระเป๋าเป้จากถุงปูน และ รองเท้าจากถุงพลาสติก
เป็นอะไรที่น่าสนใจมาก ๆ
ข้างบนนี้ คือ ถ่านดับกลิ่นจากเปลือกมังคุด นำไปใส่พิมพ์รูปต่าง ๆ
เดินดูได้สองสามเต็นท์ จึงพาเด็ก ๆ ไปดูปลาที่อาคารพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ
ในเวลาบ่ายสองโมง มีการให้อาหารปลาด้วย
ใกล้เวลานัดหมายคือ บ่าย ๓ โมงที่รถจะมารับกลับโรงเรียน
คุณมะเดื่อกับเด็ก ๆ จึงเดินกลับไปที่จุดลงทะเบียนตรงประตู
ทางเข้างาน สังเกตเห็นนักเรียนจากที่ต่าง ๆ นั่งพักรอขึ้นรถกลับ
อยู่มากมายหลายจุด และเมื่อเด็ก ๆ แต่ละจุดที่นั่งรอรถ ขึ้นรถ
ไปแล้ว บริเวณที่นั่งรอนั้นก็เต็มไปด้วย " ถุงพลาสติก กล่องโฟม
ขวดน้ำ แก้วน้ำพลาสติก ถุง และกล่องใส่อาหาร " ดูเป็นที่
น่ารำคาญตาเป็นอย่างยิ่ง
ทำหน้าที่อยู่ คุณครูคงคิดรำคาญตาเหมือนคุณมะเดื่อจึงบอกให้เด็ก ๆ
ไปเก็บขยะที่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่นั้น ๆ คุณมะเดื่อจึงให้เด็ก ๆ ช่วยกัน
เก็บขยะเหล่านั้นใส่ถุงรวม ๆ ไว้ เช่นกัน
เย็นวันนี้ทั้งครู ทั้งนักเรียน กลับถึงบ้านด้วยความเหนื่อยล้า
แต่ก็...ดีใจที่ได้ทำงานจิตอาสาสร้างความดีและสร้างจิตสำนึก
ที่ดีให้กับทุก ๆ คนในสังคม โดยเฉพาะตนเอง พร้อมกับคำถาม
ที่ถามว่า....อีกเมื่อไร.........คนไทยจึงจะเกิดจิตสำนึก
ในการลด ละ เลิก เพิ่มขยะให้กับสังคมและโลกนี้ด้วยตนเอง
อย่างจริง ๆ จัง ๆ ซะที
ความเห็น (4)
-สวัสดีครับพี่ครู-เด็กๆ จะสนุกมากนะครับ-ลดการใช้โฟม..-ลดภาวะโลกร้อนนะครับ-ด้วยความระลึกถึงครับ
ให้กำลังใจค่ะ ถ้าเราไม่เริ่ม ไม่มีใครเริ่มนะคะ สู้ ๆ ค่ะ
ไม่มีฝนไม่มีแดด..ปัจจัยคามสำเร็จที่เด็กๆ ได้เรียนรู้ด้วยการลงมือทำเป็นปัจจัยภายนอกที่คู่กับ “จิตอาสา” ของเด็กๆ
ชื่นชมครับ