แหงนคอดูประติมากรรมชั้นสูง
ผมเดินผ่านสถานที่นี่แม้จะไม่ทุกวัน แต่ก็ถือว่าบ่อยพอสมควร แต่ไม่เคยเห็นภาพนี้สักครั้งเดียวเลยในช่วง 80 กว่าวันที่ผ่านมา วันนี้โอกาสดี มองหาต้นใบไม้สีเหลือง ก็เลยได้มองมุมสูง แล้วก็เจอะเจอกับภาพนี้ครับ
เป็นภาพประติมากรรมนูนสูง แสดงกิจกรรมของอาชีพหนึ่งที่ต้องเสียสละเป็นอย่างมาก ผมเคยอ่านเจอข้อความหนึ่งสมัยที่ยังเรียนอยู่ชั้น มศ 5 และยังจดจำได้จนถึงทุกวันนี้ว่า หากคุณต้องการเป็น......(คนอาชีพนี้) ที่ดีแล้ว คุณอาจต้องเสียสละเวลาทั้งชีวิต เพื่อความความอยู่รอดของผู้อื่น ใช่ครับ อาชีพนี้ต้องทำงานด้วยจิตวิญญาณที่ทุ่มเท น่ายกย่อง ในภาพสื่อชัดเจนอยู่แล้วครับว่า หมายถึงอาชีพ สุจริตแพทย์
แน่นอนครับ สถานที่นี้จะเป็นอะไรไปไม่ได้ นอกจากโรงพยาบาลครับ และประติมากรรมชิ้นนี้ก็ติดตั้งอยู่ด้านบนของตัวอาคารโรงพยาบาลแห่งมหาวิทยาลัยโตเกียวครับ วันๆ มีผู้คนเดินผ่านไป ผ่านมา ไม่น้อยครับ แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้ชื่นชมประติมากรรมชั้นสูงขนาดนี้
เฮ้อ ! สูงจริงๆ
คำสำคัญ (Tags): #ประติมากรรม#ญี่ปุ่น
หมายเลขบันทึก: 64888เขียนเมื่อ 2 ธันวาคม 2006 19:19 น. ()ความเห็น (10)
คุณไมโตคะ
คุณไมโตช่างสังเกตจริงๆนะคะ ขอบคุณน้องนิกรด้วยนะคะ ที่ทำให้เห็นภาพสวยๆค่ะ
วันนี้ที่ผมเห็น เพราะมัวแต่มองต้นแปะก๊วยเปลี่ยนสีครับ เลยเป็นโอกาสดีที่ได้เห็นของสูงครับ
ตึกดูเคร่งขรึม
ประติมากรรมนูนสูง ดูสวยสง่าเช่นกัน
พี่ไมโตรู้สึกจะหลงไหลใบไม้เป็นพิเศษ นะครับ อากาศหนาวเย็น ใบไม้ก็เริ่มเปลี่ยนสีเช่นกันครับ ที่แม่ฮ่องสอน
แหงนตามจนคอเคล็ดเลยค่ะคุณ Mitochondria
^___^
ภาพประติมากรรม ปูนปั้นมังกรบนก้อนหินขนาดใหญ่ ที่บ้านสันติชล อ.ปายครับ เป็นฝีมือของชาวบ้านที่นี่
เอามาฝากพี่ไมโตครับ
คุณแนนครับ
- ผมก็แหงนคอดูจนคอเกือบเคล็ดเหมือนกันครับ
คุณเอกครับ
- มังกร ศิลปะแบบจีน ดูสวยสง่าสมศักดิ์ศรีมังกรจีนครับ ในภาพน่าจะใหญ่พอสมควร แต่ผมไม่มีตัวเทียบขนาดเลยกะขนาดไม่ค่อยถูก
- ภาพนี้ใช้เทคนิคการตกแต่งใน Photoshop ใช่ไหมครับ หรือว่าใช้เทคนิคการถ่ายครับ ดูจากลักษณะของภาพน่าจะเป็นการแต่งด้วย Photoshop มากกว่า
ภาพมังกร..ผมแต่งเองครับ อยากให้เน้นรูปมังกร ขนาดใหญ่ครับสูงประมาณ ๗ เมตร แต่ก้อนหินที่เป็นฐานขนาด บ้านหลังหนึ่งเลยครับ
หากพี่ไมโต มาที่นี่ผมจะพามาทานอาหารจีนที่นี่ครับ จิบชาอู่หลงก้านอ่อน คุยกันฉันท์พี่น้องครับ
- น่าสนใจครับคุณเอก จิบชาอู่หลงอุ่นๆ ยืนให้สายลมเย็นๆ ปะทะหน้า.....มองดูภูผาตระหว่านตรงหน้า....คงเป็นความสุขของชีวิตมากทีเดียวครับ
- กลับไปเมืองไทยคราวนี้ ผมคงปลีกตัวยากครับ เพราะงานที่ต้องทำสำหรับการเรียนปริญญาเอกนั้น มีมากเหลือเกิน แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ต้องลุยไปข้างหน้าครับ
ถึงจะสูงและหนาวแค่ไหน คุณไมโต ก็ไม่ลืมที่จะสรรหา และแบ่งปันสิ่งดี ๆ ให้พวกเรา ขอบคุณมากค่ะ
- ขอบคุณมากครับ คุณรัตติยา ที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ
- วันหลังจะหาโอกาสกอดเจ้าฟ้า แทนกอดคุณรัตติยา