บทกลอน ไว้อาลัย ดร.บุญชัย อาทิตย์ตั้ง

๐ บุญ กุศลสิ่งสร้างจัก         ดำรง
ชัย ชนะยืนยง                    คู่หล้า
อาทิตย์ อัสดง                   ดับภาส
ตั้ง แต่ดีสถิตฟ้า                 ฝากด้าวแดนสวรรค์

(๑) อนุชาตบุตรพุทธศาสน์
ผู้ประกาศพงศาสง่าศรี
"อาทิตย์ตั้ง"งามเห็นดูเด่นดี
คือลูกที่ยึดมั่นกตัญญู
(๒) เป็นอาจารย์ประสานศิษย์พิชิตฝัน
ด้วยมุ่งมั่นเกียรติศักดิ์เลือดนักสู้
ตรี โท เอก ปริญญาคือตราชู
สังคมรู้การศึกษานำพาตน
(๓) ไม่เคยนึกเคยฝันว่าจะประสบ
การจากจบง่ายจริงยิ่งหมองหม่น
ยังมิทันสั่งลาฟ้าบันดล
มาพรากคนแสนดีหนีจากไกล
(๔) ดอกเอ๋ยเจ้า ดอกอินทนิล ถิ่นร้อยเอ็ด
"บุญชัย" เพชรเลือนแสงสู่แห่งไหน
"อาทิตย์ตั้ง" อัสดงคงขาดใจ
ทิ้งสายใยเมียลูกน้อยคอยลับตา
(๕) ขอกุศลผลบุญหนุนนำส่ง
หลับตาลงเหนื่อยนักเกินรักษา
หมดห่วงใยใสสว่างทางมรรคา
สถิตฟ้าสัมปรายภพสงบเทอญ ฯ
๑๗.๑๑ น .๑๖ ต.ค.๒๕๖๐