การทำดี...ขึ้นอยู่ที่ตัวของเราทำ มากกว่าที่ใครจะมองว่าเราทำดีหรือไม่...อย่าใส่ใจหากใคร ๆ มองว่า "เรายังทำไม่ดี" เพราะจิตใจคนเรานั้น ย่อมแตกต่างกัน...ขอเพียงว่า "เราอย่าใส่ใจ...แต่เรารู้ดีที่สุดว่า เราทำดีที่สุดแล้วหรือยัง?" หากทราบแล้วว่า เรากระทำดีที่สุดแล้ว...แค่นั้น คือ จบ... และอย่าได้แคร์ความรู้สึกของคนอื่น เพราะหากนำมาใส่ใจเราแล้ว จะทำให้จิตของเราสับสน คอยกังวล นั่น โน่น นี่...เพราะความดี ไม่มีมาตรฐานมาบอกว่า มาจับว่า ดีเท่าไร ถึงได้มาตรฐานระดับใด
การทำดี หมายถึง ทำแล้วใจเรามีความสุข เรียกว่า "สุขทางใจ" คือ ไม่ทำให้ตัวเราและผู้อื่นเดือดร้อน นี่คือ ความสุขทางใจ...แล้วเราจะมีเวลาคิดในสิ่งที่เราควรคิด ดีสำหรับคนที่ควรดีด้วย...หากใครไม่ดี เราก็ไม่ควรเข้าใกล้ เพราะหากใกล้แล้ว อาการที่เขาคอยกวนให้เราขุ่น จะทำให้ใจเรายิ่งกำเริบ หงุดหงิดได้ง่าย ๆ...
เชื่อว่า ทุกคนทราบว่าอะไรดี หรือไม่ดี เพียงแต่จะกระทำหรือไม่ ก็เท่านั้น
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๑
ไม่มีความเห็น