มอน้ำชี สานฝันปันรอยยิ้ม ครั้งที่ ๕ ตอน นิสิตจิตอาสาตะลุยแดนไดโนเสาร์
มอน้ำชี สานฝันปันรอยยิ้ม ครั้งที่ ๕ ตอน นิสิตจิตอาสาตะลุยแดนไดโนเสาร์
โดยกลุ่มนิสิตพรรคมอน้ำชี
ผู้มีปัญญา สร้างสรรค์คุณค่า เพื่อมหาชน
ในวันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๖๑ เวลา ๐๘.๓๐ น. กลุ่มนิสิตเดินทางจากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม มาถึงโรงเรียนดงไร่ราษฎร์พัฒนา ต.โนนแหลมทอง อ.สหัสขันธ์ จ.กาฬสินธุ์ ในโครงการมอน้ำชีสานฝันปันรอยยิ้ม ครั้งที่ ๕ ตอน นิสิตจิตอาสาตะลุยแดนไดโนเสาร์ โดยได้รับการต้อนรับอย่างดียิ่ง จากทั้งทางโรงเรียนดงไร่ราษฎร์พัฒนา นำโดยนายวินัย รัตนมาลี ผู้อำนวยการโรงเรียนดงไร่ราษฎร์พัฒนา รวมทั้งผู้นำชุมชน นำโดยนายสมโภชน์ ยี่สารพัด กำนันตำบลโนนแหลมทอง นายอุดม มณีโคตร สารวัตรกำนันตำบลโนนแหลมทอง รวมทั้งผู้นำชุมชนทั้งสองหมู่บ้าน คือบ้านดงไร่ และบ้านโนนศรีสวาสดิ์
โดยกิจกรรมช่วงเช้าเป็นพิธีเปิด กล่าวรายงานการดำเนินกิจกรรมโดยนายศักดิ์สิทธิ์ ศรีบุญเรือง รักษาการประธานกลุ่มนิสิตพรรคมอน้ำชี โดยได้รับเกียรติจากนายวินัย รัตนมาลี ผู้อำนวยการโรงเรียนดงไร่ราษฎร์พัฒนา เป็นประธานกล่าวเปิดค่าย ซึ่งท่านผู้อำนวยการได้กล่าวถึงบริบทด้านต่างๆของโรงเรียนแห่งนี้ จากนั้นเป็นการละลายพฤติกรรมของนิสิต ซึ่งนิสิตที่เดินทางมาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้ มีมากมายหลากหลายคณะ/วิทยาลัย
โดยกิจกรรมที่เกิดขึ้นแบ่งเป็นฝ่ายจำนวน ๖ ฝ่าย ได้แก่ ฝ่ายปรับปรุงด้านหน้าเสาธงและหอพระ ฝ่ายปรับปรุงพัฒนาสนามเด็กเล่น ฝ่ายจัดนิทรรศการวิชาการ ฝ่ายปรับปรุงสนามตะกร้อและวอลเล่ห์บอล ฝ่ายปรับปรุงสวนเศรษฐกิจพอเพียง และฝ่ายโภชนาการ ซึ่งกิจกรรมได้ดำเนินไปอย่างเรียบร้อยและเกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดียิ่งขึ้น
ซึ่งในช่วงเย็น เวลาประมาณ ๑๖.๐๐ น. มีการจับฉลากเพื่อรับพ่อฮักแม่ฮัก โดยคุณพ่อคุณแม่ เดินทางลงมารับลูกๆในโรงเรียน เพื่อเข้าไปยังหมู่บ้าน อาบน้ำพักผ่อนตามอัธยาศัย
เวลา๑๘.๓๐ น. เป็นการรับประธานอาหารเย็น จากนั้น เวลาประมาณ ๒๐.๐๐ น. เป็นเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ โดยได้รับเกียรติจากผู้อำนวยการโรงเรียน ผู้นำชุมชน และนิสิตผู้เข้าร่วมโครงการ โดยเรื่องที่นำมาเป็นประเด็นในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันคืออัตลักษณ์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม คือ นิสิตกับการช่วยเหลือสังคมและชุมชน จนถึงเวลาประมาณ ๒๑.๐๐ น. เสร็จสิ้นเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จากนั้นพบปะ นัดหมาย สวดมนต์ไหว้พระ และแยกย้ายพักผ่อนตามอัธยาศัย
ความเห็น (2)
แวะมาทักทายค่ายวิถีค่ายในแบบเรียนรู้คู่บริการเป็นเรื่องสำคัญมาก ส่วนใหญ่เรามุ่งบริการ เน้นบำเพ็ญประโยชน์ แต่ไม่เข้าใจมิติการเรียนรู้…
ให้กำลังใจครับ
ครับผม อย่างน้อยๆสิ่งที่เกิดขึ้นก็ยังคงเป็นการบริการสังคมในรูปแบบของบำเพ็ญประโยชน์ ส่วนการเรียนรู้นั้น มันคงเกิดในขณะที่เขาได้ลงมือทำมันละครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ