ศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงบ้านหนองทราย ต.หนองส่าหร่าย อ.พนมทวน จ.กาญจนบุรี ครั้งที่ 80

วันที่ 10 พฤศจิกายน 2560 วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงการฝึกงาน 08.30 น . เราได้เดินทางมาถึงที่ศูนย์และได้กินข้าวเช้ากันจากนั้น เราได้ช่วยกันกรอกขนมทองม้วน และจัดของเพื่อที่จะจำหน่ายให้กับคณะดูงานจากสมุทรปราการเวลา 13.00 น.หลังจากคณะดูงานฟังการบรรยายเกี่ยวกับชุมชนหนองสาหร่ายเสร็จเรียบร้อย และรับประทานอาหารกลางวันจากศาลาหมู่ที่ 6 เสร็จเรียบร้อยแล้วเรียบร้อยแล้ว คณะดูงานจากสมุทรปราการมาถึงที่ศูนย์การเรียนรู้ก็ได้ฟังการบรรยายโดยมี มิ้น ซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลได้บรรยายเกี่ยวกับศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงบ้านหนองทราย และกระบวนการในการสีข้าวและการก่อตั้งศูนย์เมื่อฟังการบรรยายจากพี่คิมจบแล้วได้ให้นักศึกษาเข้าชมกระบวนการในการแพ็คข้าวด้วยเครื่องสูญญากาศ โดยมีพวกเราเป็นผู้สาธิตการแพ็คให้คณะดูงานดู จากนั้นก็ได้ลองแพ็คข้าวด้วยตนเองเมื่อเสร็จจากการแพ็คข้าวแล้ว คณะดูงานก็ได้เดินชมโรงสีข้าวค่ะ และก่อนที่คณะดูงานจะกลับได้เลือกซื้อสินค้าและผลิตภัณฑ์ของทางศูนย์เพื่อเป็นของฝากกลับบ้านไม่ว่าจะเป็น ข้าวหอมมะลิ  ข้าวไรซ์เบอรี่ ข้าวกล้อง ข้าวหอมปทุม ข้าวสามหอม จมูกข้าวไรซ์เบอรี่เพื่อไว้ชงเป็นเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ และยังมีขนมต่างๆเช่น กล้วยฉาบที่มีหลายรสชาติและเผือกฉาบ  กล้วยตาก สบู่สมุนไพร ให้เลือกซื้อก่อนเดินทางกลับค่ะ เวลา 14.00 น. เมื่อคณะดูงานกลับ เราก็ได้ช่วยกันเก็บของที่เป็นของพวกเรา ออกจากห้องแพ็ค เพราะได้มีนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยรังสิต มาฝึกงานต่อจากพวกเราเวลา 16.00 น. พวกเราทั้ง 9 คน ได้นำของเล็กๆน้อยๆได้มอบให้กับ พ่อเเรม เชียงกา เป็นการตอบแทนที่ตลอดเวลา 3 เดือน10วันที่ผ่านมา ได้ให้ที่อยู่อาศัย ที่หลับนอน สถานที่ทำงาน อาหารที่กินทุกวัน คำสอน การช่วยเหลือในการทำงานเป็นผู้สนับสนุนทุกเรื่อง คำปรึกษาที่ดี ความรู้ที่มอบให้พวกเรา ที่จะนำไปใช้ในอนาคตได้ ขอขอบคุณพ่อเเรม แม่เจี๊ยบ เชียงกา เป็นอย่างสูง

                                                            (หมูกำลังใส่ทองม้วน)

                                                (ข้าวโพดเป็นแผนกซีนถุง)

                                      (คณะดูงานเดินทางมาถึง...)

(ภาพความประทับของพวกเรา ต้องขอบคุณพ่อแรมที่ให้โอกาสพวกเราในการฝึกงาน)

(อีกภาพ ต้องขอบคุณแม่ใหญ่และอาที่เอ็นดูพวกเราคอยช่วยเหลือเราตลอดการฝึกงาน)

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการฝึกงาน ทุกความทรงจำทุกๆคำสอนของทุกคนในศูนย์พวกเราจะนำไปใช้ ต้องขอขอบคุณทุกๆคนที่เอ็ดดูพวกเรารักเราเหมือนลูกหลาน มันเป็นความรักที่ไม่สามารถบรรยายได้ เราอาจไม่ได้ไปกินร้านหอาหารใหญ่ๆที่ เราได้ฝึกการใช้ชีวิตแบบบ้านๆ กินเท่าที่มี หาในสิ่งที่ที่ปลูก ไม่ซื้อไปหาอะไรที่สิ้นเปลืองนี้คือสิ่งที่เราได้รับมันมากกว่าคำพูดแต่เป็นประสบการณ์ที่แสนมีค่า พร้อมตามรอยเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวง....