"ลมข้าวเบา...เงาเดือนเพ็ญ" : ชุมชนร่วมสร้าง

ปีนี้ (พ.ศ.๒๕๖๐) เป็นปีแรกที่โรงเรียนมอบงานลมข้าวเบาเงาเดือนเพ็ญให้องค์กรครอบครัวได้เข้ามาเป็นเจ้าของอย่างแท้จริง เป็นการขยายผลความสำเร็จของการจัดการบ้านบางเพลินมาสู่พื้นที่ทั้งหมดของงาน โดยมีบุคลากรจากส่วนงานสนับสนุนของโรงเรียนเข้ามาทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงาน  และมีคุณครูปาด - ศีลวัต ศุษิลวรณ์ ทำหน้าที่เป็นผู้สร้างแรงบันดาลใจ ให้แนวคิด ให้คำแนะนำในเรื่องการวางผังและทัศนียภาพของงานโดยรวม

ภาพฝันที่ทุกคนมีร่วมกันมาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งโรงเรียนเพลินพัฒนาก็คือ อยากให้เด็กๆ ทุกคนมีความสุขในการเรียนรู้  มีความมั่นใจ และมีความหวัง โดยพวกเราที่เป็นผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นครู เป็นบุคลากร และพ่อแม่ผู้ปกครอง มีหน้าที่ร่วมกันในการทำให้พวกเขามีประสบการณ์ดีๆ ในชีวิต ที่เมื่อย้อนคิดขึ้นมาครั้งใดก็จะมีความทรงจำดีๆ เอาไว้ให้ระลึกถึงว่า ครั้งหนึ่งเขาเคยเติบโตขึ้นมาในชุมชนที่นิยมทำเรื่องยากให้สำเร็จลงได้โดยอาศัยความร่วมมือร่วมใจจากทุกฝ่าย 

ภาพฝันประเภทนี้ก็มักจะจืดจางไปเมื่อเราไม่ให้ความสำคัญ ไม่ได้หยิบยกมาพูดถึง และไม่ได้มีใครหยิบยกขึ้นมาตีความให้เห็นคุณค่าในสิ่งที่กำลังทำ  แต่เมื่อฉายชัดขึ้นมาคราใด ความฮึกเหิมในใจก็เกิดมีขึ้นครานั้น  งานลมข้าวเบาครั้งนี้ก็เช่นกัน ในการประชุมคณะกรรมการจัดงานครูปาดได้พูดถึงเป้าหมายระยะยาวที่มีผลต่อเด็กไปจนตลอดชีวิตของพวกเขา ทุกคนเห็นดีด้วย และมีความเห็นพ้องกันว่าจะช่วยกันทำงานลมข้าวเบาให้ประทับอยู่ในใจไปอีกนาน (ปีที่แล้วเว้นการจัดงานไปเนื่องจากอยู่ทุกคนอยู่ในห้วงเวลาแห่งความวิปโยค) 

ตัวอย่างชิ้นงานที่เป็นภาพสะท้อนการเรียนรู้ของนักเรียนชั้น ๑ ที่คุณครูนิ้ง - นันท์ณิชา และคุณครูนุ่น - จริญญา ได้มอบหมายให้ทุกคนเขียนความประทับใจที่มีต่องานครั้งนี้ลงในกระดาษการ์ด ซึ่งคุณครูได้นำไปจัดแสดงไว้ในงาน เพื่อเป็นกำลังใจแก่คณะทำงาน และเพื่อสร้างรอยยิ้มให้แก่ผู้คนที่แวะเข้ามาอ่านด้วย