ความรักของฉันมันเริ่มต้นขึ้นหลังจากวันแรกที่เราได้พบกัน “ ตู่ ” ชื่อนี้เป็นชื่อที่ผมได้ยินจากเพื่อนสมัยเรียนอยู่ ม. ต้น แต่ใครจะนึกถึงเล่าว่าชื่อนี้จะเป็นชื่อของผู้หญิงที่ผมรัก(มาก)ในตอนนี้
ถ้าจะพูดถึงเรื่องราวระหว่างผมกับเธอนะเหรอ “ คุณเอ๋ยวันนี้นั่งเล่าทั้งวันก็ไม่รู้จะจบหรือเปล่า ” แต่ไหนๆก็จะพูดแล้วซักหน่อยแล้วกันน่ะ
ผมเป็นเด็กบ้านนอกพึ่งเข้ามาเรียนในเมืองก็ตอนอยู่ ม. ปลาย ช่วงที่ผมเข้ามาเรียนใหม่ๆ ผมรู้สึกเหมือนตัวผมเองเป็นตัวประหลาดในสายตาของคนอื่นบนรถประจำทาง ทำให้ผมไม่กล้าพูดกับใครยกเว้นคนที่รู้จักกัน
จนมาถึงวันหนึ่งผมก็ได้พบกับเธอ “ ตู่” ชื่อนี้เป็นชื่อที่ทำให้ผมสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงๆหนึ่งเรียกขึ้นและตอนนั้นเองทำให้ผมนึกถึงคำพูดของเพื่อนสมัยอยู่ ม. ต้นจนทำให้ผมอดใจไม่ได้ที่จะหันหน้าตามเสียงนั้นไป “และผมก็ได้พบกับเธอ” แต่ด้วยความที่เราเป็นคนขี้อายเลยไม่กล้าแม้จะกล่าวทักทายเธอด้วยซ้ำไป และนับตั้งแต่วันนั้นผมก็เฝ้ามองเธอเรื่อยมาโดยที่ผมได้แต่เพียงมองเธออยู่ห่างๆ
หลายคนอาจไม่เชื่อในเรื่องความรัก แต่สำหรับผมในวันนี้หลายๆสิ่งมันทำให้ผมรู้ว่า “รักคืออะไร”(ก็ไม่รู้)นับจากวันนั้นผมก็ยังมองเธออยู่จนเธอคงรู้ตัวและไม่นานผมก็ได้เบอร์โทรของเธอจากน้องคนหนึ่ง แต่ผมก็ไม่กล้าโทรไปหาเธอไม่รู้เป็นอะไร จนครั้งหนึ่งเธอได้ให้ของสิ่งหนึ่งกับผมมันเป็นเทียนเจล ซึ่งผมมาทราบภายหลังว่าเธอเป็นคนทำเองกับมือ แต่ในครั้งนั้นผมก็ไม่ทราบว่าเธอให้ผมทำไมทั้งที่เราไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ และผมก็เชื่อว่านั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมประทับใจในตัวเธอจนทำให้ผมกล้าโทรไปหาเธอในที่สุด
“ เริ่มจากวันที่ฉันและเธอได้เจอะเจอและบอกรักกันชั่งสุดแสนหวาน ช่วงเวลาที่แสนดีมีให้กัน พร่ำรำพันว่าฉันรักเธอจะมั่นคงในสัญญาอย่างนี้เรื่อยไป จะรักเพียงเธอผู้เดียว จะไม่ลืมในถ้อยคำที่เธอเคยบอกฉันว่าเราจะรักกันตลอดไป สัญญาว่าจะรักกันฉันเธอต่างเข้าใจ รักเธอตลอดไปเพราะว่าใจเป็นของเธอ ตั้งแต่เธอได้เดินเข้ามาได้นำพาแต่สิ่งที่ดีมาสู่หัวใจ อย่างไม่เคยมีใครเหมือนเธอโอ้ความรักนี้แสนงดงานตราบวันตายขอเพียงได้เจอสักครั้งเดียว ทุกสิ่งเปลี่ยนไปด้วยรัก”
หลายคนคงเคยได้ยินเพลงนี้ ซึ่งเป็นเพลงที่เหมาะกับผมเหลือเกินในตอนนั้นและด้วยอะไรผมก็ไม่รู้จากวันที่ผมโทรหาเธอครั้งแรกทำให้ผมกล้าที่จะพูดคุยกับเธอ “แต่ทางโทรศัพท์นะ” เพราะเวลาที่ผมอยู่ต่อหน้าเธอไม่รู้สิมันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูกคงจะอายล่ะมั้ง หลังจากที่ลองคุยกันได้สักพักหนึ่งผมก็แน่ใจว่านี้คงเป็นรักแรกของผมผมจึงไม่รอช้าที่จะบอกว่าผมรักเธอ เพราะผมเชื่อว่าถ้าเราได้พบคนที่เราคิดว่าเขาเป็นคนพิเศษสำหรับเรา เราก็ไม่ควรที่จะปิดบังความรู้สึกดีๆที่มีต่อเขาเอาไว้ บอกเขาไปเลยดีกว่า “นั้นเป็นความคิดของผมตอนนั้น” ถึงแม้มันจะเสี่ยงอยู่บ้างที่อาจจะได้รับคำปฏิเสธจากเธอ เพราะผมก็เคยรู้มาว่าเธอมีแฟนอยู่ก่อนแล้ว
และแล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่ผมตัดสินใจว่าผมจะต้องบอกรักเธอ ตอนเย็นของวันนั้นผมโทรศัพท์ไปหาเธอและบอกเธอว่า “ผมรักเธอ” คุณเอ๋ยกว่าที่ผมจะพูดคำนี้ออกไปได้แทบตายเพราะผมไม่เคยบอกใครเลย พูดไปหลายคนอาจจะไม่เชื่อว่านี่คือ รักครั้งแรกของผม
ความรักทำให้หลายสิ่งหลายอย่างในตัวเราเปลี่ยนไป “คุณเชื่ออย่างผมบ้างหรือไม่” หลังจากที่ผมบอกรักเธอไป คุณรู้ไหมว่าทุกครั้งที่ผมเจอเธอผมรู้สึกอายเธออย่างบอกไม่ถูก คงเป็นเพราะผมรู้สึกต้อยต่ำกว่าเธอ “เราแตกต่างกันเหลือเกิน” สิ่งนี้ทำให้ผมเจียมตัวอยู่ตลอดเวลา
คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบนเป็นคนขีดโชคชะตา ส่งฉันและเธอให้มาให้ได้พบเจอกัน แต่เธออยู่สูงแสนไกลจากตรงนี้ฉันเข้าใจดีเราต่างกันแต่บังเอิญเธอมีหัวใจให้ฉัน เรารักกันฉันโชคดี โชคดีที่ฉันนั้นมีเธอที่พร้อมจะเคียงข้างกันเดินดินด้วยกัน แต่อย่าเลย แค่รออยู่ตรงนั้นจะปีนขึ้นไปหาไม่ต้องลอยลงมาอยู่บนฟ้านั่นแหละดีเป็นดาวประดับฟ้า รอคนรักจริงคนนี้ ต้องมีซักวันจะไปให้ถึงที่ตรงนั้น ไปอยู่เคียงข้างเธอ นี่เป็นสิ่งที่ผมคิดมาโดยตลอดว่าเราไกลกันเหลือเกิน ไกลเกินกว่าที่คนอย่างฉันจะอาจเอื้อมด้วยซ้ำไป แต่ก็อย่างว่านั้นแหละถ้าชีวิตคนเราไม่เสี่ยงซะบ้างมันคงจะขาดรสชาติ แม้การเสี่ยงครั้งนี้จะต้องแลกด้วยใจก็ตาม
อย่ารอให้ได้รักจากคนอื่นก่อนแล้วคุณจึงรู้จักมอบความรักให้กับเขา อย่ารอเพราะคุณไม่รู้ว่ามันยาวนานแค่ไหน จงอยู่เพื่อคนที่คุณรักจงใช้เวลาอยู่กับพวกเขาให้นานที่สุดแล้วคุณจะรู้ว่าเวลาเป็นสิ่งมีค่าแค่ไหน และที่สำคัญที่สุดจงจำไว้ว่าคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้
หลายคนคงเคยได้ยินคำนี้ “รักแท้” เป็นสิ่งที่คู่รักหลายๆคู่ถวิลหารวมถึงผมด้วยหลังจากที่ผมบอกรักเธอไปเธอก็ยังไม่มีทีถ้าว่าจะรับรักผมเลย แต่ก็มีการกระทำของเธอบางอย่างทำให้ผมคิดไปเองว่าเธออาจจะชอบผมก็ได้จนเราตกลงเป็นแฟนกันและคบกันมานาน นานซะจนมีครั้งหนึ่งเธอถามผมออกมาว่า....
....อยากรู้จังไอ้การกระทำที่ว่ามันคืออะไร...แล้วตอนนี้ล่ะความรักของเรามันเป็นอย่างไร ฉันไม่รู้ว่าความรักของฉันเกิดอะไรขึ้น...มันจึงเกิดคำถามขึ้นในใจฉันว่าเรายังรักกันอยู่ไหม ฉันไม่เข้าใจในความรักตอนนี้เลย...มีสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกว่ารักของเรามันเริ่มจางๆๆลงไปหรือว่าฉันคิดมากไป ฉันยังไม่รู้เลยว่ารักของฉันจะยาวนานเพียงใดเพราะฉันคนเดียวไม่สามารถกำหนดความรักของฉันได้เพราะว่าความรักมันเกิดจากคน 2 คน...ฉันอยากให้เค้าบอกฉันตรงๆในวันใดวันหนึ่งที่เขาไม่ได้รักฉันฉันคิดว่าฉันคงรับมันได้...เพราะฉันไม่อยากที่จะทำให้เค้าไม่สบายใจและเค้าจะได้ไปเจอคนที่เค้ารักและรักเค้า...และฉันเองก็จะไม่ยื้อเค้าไว้อีกด้วยความที่ว่าฉันยื้อเค้าไว้มันจึงเกิดคำถามว่า ...เรายังรักกันไหม….
และแล้ววันเวลาก็ทำให้หลายสิ่งในตัวผมเปลี่ยนแปลงไป จากความรักความเข้าใจที่เราต่างมีให้กันมาวันนี้คงเหลือไว้แต่เพียงความทรงจำดีๆ ที่เราเคยทำร่วมกันมา จากคำถามที่ว่า เรายังรักกันอยู่ไหม วันนี้คุณก็คงได้เห็นแล้วว่าผมเป็นเช่นไร แต่มีบางสิ่งที่ผมอยากให้คุณรับรู้เอาไว้ ว่าที่ผ่านมาทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่ใช่การแสร้งทำแต่มันคือ ความรู้สึกที่ออกมาจากใจ ถึงแม้ว่าวันนี้ผมจะพูดอะไรออกไปมันก็คงจะเป็นเหมือนการแก้ตัวของผู้ชายกะล่อนคนหนึ่ง ซึ่งเธอไม่มีวันที่จะกลับมาเชื่อใจได้อีกแล้ว
และแล้วก็มาถึงวัน วันที่เธอต้องไปใจปวดร้าวแทบแตกสลาย ก็รู้ยังรักเธออยู่แต่ไม่รู้จะห้ามยังไง ต้องปล่อยไปเพราะใจสุดจะรั้ง จากเหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ผมนึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาและคิดถึงคำพูดคำพูดหนึ่งที่ว่า ทุกข์ที่เกิดจากความรัก ไม่ใช่เพราะว่ารักนั้นจากเราไปแต่เป็นเพราะรักนั้นยังคงอยู่กับเราอย่างยากที่จะลืมเลือนต่างหากทุกวันผมเหมือนคนไร้หลัก ชีวิตของผมเหมือนขาดอะไรหลายๆ อย่างไป แต่ผมก็ยังเชื่อว่า เวลาจะช่วยให้เราลืมบางสิ่งบางอย่างไปได้ในไม่ช้า.......ผมเชื่อ.............และจะเป็นเช่นนี้เรื่อยไป..............จนกว่าเราจะพบกันใหม่........
ใครคนหนึ่งคนนั้นในวันหนึ่งวันนั้น เคยผูกพันกันซะมากมาย
พอวันที่ห่างเหินมันก็เริ่มห่างหาย เพียงแค่เพราะเราไม่เจอะกัน
ไม่เรียกร้องให้กลับมาหรือว่าผลักใสหรืออะไรทั้งนั้น
เก็บเอาไว้ในส่วนลึกซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน
ในความทรงจำสีจางจาง.........................
โดดเดียว...25/08/06
เพื่อรักที่สาบสูญ เพื่อใจที่โดดเดี่ยวเพื่อเธอเพียงผู้เดียว จากใจห่อเหี่ยว ที่เดี่ยวโดด
เศร้าจังนายดื้อ อนาคตยังต้องเจออะไรอีกมากมาย สู้ ๆ เข้าไว้นะ สักวันนายคงได้เจอคนที่รักนายจริง ๆ เหรัญญิกห้องเรายังว่างนะ เอาใจช่วยจ้า..............