๑๙๒.บทกวีจำเป็น : กลอนดอกสร้อย"จันทร์เจ้า"
บันทึกที่ ๑๙๒. กลอนดอกสร้อย"จันทร์เจ้า"
กลอนดอกสร้อย
จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
มิขอข้าว ขอแกง หรือแบ่งปัน
ขอแค่ชม ยลแสงนวล ชวนสร้างฝัน
หวังสักวัน ผันโดดเด่น เช่นจันทรา
สุกสกาว พราวพร่าง บนเวหน
ช่วยบันดล เตือนจิต คิดตริตรา
ช่วงชีวิต มีมืดดับ สว่างจ้า
วันเวลา ล่วงผ่าน สานดีเอย
(อร วรรณดา ๐๙-๑๐-๖๐)
หมายเลขบันทึก: 638994เขียนเมื่อ 12 ตุลาคม 2017 00:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ตุลาคม 2017 08:50 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น