บันทึกที่ 4 ความน่ารักในโรงเรียน
วันที่ 5 ตุลาคม 2560
“เราจะไม่รู้สึกว่าตนเองเป็นนางฟ้า หากไม่ได้อยู่ท่ามกลางคนที่อยากจะให้เขาแต่สิ่งดี ๆ ”
ฉันเชื่อว่าคนทุกคนล้วนมีด้านมืดและด้านสว่างอยู่นตัวเอง อยู่ที่ว่าในแต่ละสถานการณ์ที่เราพบเจอในทุกขณะของชีวิตนั้น เราจะปล่อยให้ตัวเองแสดงด้านใดออกมา บางครั้งฉันก็คิดว่าตนเองนั้นไม่ได้เป็นคนที่ดีอะไรมากมาย ไม่ได้เป็นคนเก่ง ไม่ได้เป็นคนสวย ไม่ได้เป็นคนที่มีจิตใจดีงาม ไม่ได้เป็นนางในเทพนิยายที่ใคร ๆ ต่างเรียกเธอว่า “นางฟ้า” แต่ใครจะรู้เมื่อเราได้มาเจอเด็กตัวน้อย ๆ น่าตาผ่องใส แววตามีประกายของความสุข เราก็มีความรู้สึกที่อยากจะเป็นนางฟ้าใจดี ที่อยากจะมอบแต่สิ่งที่ดี ๆ ให้กับเขา
รอยยิ้มพิมพ์ใจครู เป็นทั้งกำลังใจและความสุขในการทำงาน
สายตาแห่งความสุขหรือเขินอายก็ไม่ทราบ แต่รู้ว่าเป็นสายตาที่มีความรู้สึกดี
จะพยายามรักษารอยยิ้มแบบนี้ให้อยู่คู่กับเด็ก ๆ ทุกวัน เพื่อที่ใครสักคนจะจำว่าเรา คือนางฟ้าของเขา
ความเห็น (4)
ยังเป็นนางฟ้าอยู่เสมอครับ ;)...
ครูน่ารัก
นักเรียนก็น่ารักค่ะ
แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ