" ต้องอยู่ให้เด็กไล่นะ อย่าหนีไปก่อนเด็ดขาด "
เช้าวันนี้ ( ๒๔ กันยายน ๒๕๖๐ ) คุณมะเดื่อออกไปจ่ายตลาดแต่เช้าตรู่
เพื่อหาซื้อของสดมาตุนไว้ในตู้เย็น เพราะระยะนี้ไม่ค่อยได้ออกไป
จ่ายตลาดนัก ยกเว้นวันพฤหัสที่เป็นครู (มี) เวร อาหารกลางวัน
ตลาดสดเทศบาล ก็เหมือน ๆ กับทุกวัน ไม่มีอะไรแปลกใหม่
แม่ค้าเดิม ๆ ผักสด เนื้อสัตว์ เดิม ๆ ยืนหันรีหันขวางอยู่
ระหว่างแผงขายปลากับขายผัก ไม่รู้จะซื้ออะไรดี....?
รู้สึกมีใครมาสะกิดข้างหลัง หันไปเห็น คุณพี่สาว ที่บ้านอยู่ใกล้ ๆ โรงเรียน
และเป็น " ป้า" ของอดีตลูกศิษย์ที่คุณมะเดื่อเคยสอนมาสมัยสักยี่สิบปี
ที่ผ่านมา .....เห็นจะได้
ยังไม่ทันที่คุณมะเดื่อจะเอ่ยวาจาทักทาย คุณพี่ก็ชิงพูดก่อนว่า...
" ต้องอยู่ให้เด็กไล่นะ อย่าหนีไปก่อนเด็ดขาด "
คุณมะเดื่อ...เป็นงง...เนื่องด้วยไม่ได้ตั้งสติที่จะรับฟังมาก่อน
พี่สาวคงเห็นท่าทางคุณมะเดื่อยืนเซ่อ ๆ จึงพูดต่ออีก
สองสามประโยค...ที่พอจะสรุปได้ว่า
" ต้องอยู่ต่อนะ อย่าทิ้งเด็ก ๆ ไปไหน
เด็ก ๆ ของโรงเรียนเราไปได้ดีกันมากมาย
เพราะครู ต้องอยู่ไปอีก..."
พูดจบพี่สาวก็รีบเดินจากไป...
โดยที่ไม่รอฟังว่าคุณมะเดื่อจะโต้ตอบประการใด...??
ก็อยากจะบอกกับพี่สาวว่า.....ที่คุณมะเดื่ออยู่มาถึงทุกวันนี้ก็เพราะ....
คำพูดของพ่อแม่ พี่ ป้า น้า อา และลูกศิษย์ ที่ขอไว้กับคุณมะเดื่อว่า...
" อย่าทิ้งเด็ก อย่าทิ้งโรงเรียน ครูต้องสู้ ต้องอยู่ต่อไปนะ"
มาถึงตรงนี้แล้ว...ไม่ไปไหนแล้ว เพราะอีก ๒๔ เดือนเต็ม ๆ
ก็ถึงจุดหมายปลายทางแล้วจ้าาา ทีนี้แหละไม่ว่าใครจะมาขอ
ให้อยู่ หรือให้กลับไปอีก ก็ไม่มีทางกลับไปอีกแล้ว
เด็ด.....ขาด..... ๕๕๕๕๕๕
ความเห็น (1)
สู้ๆครับ
มาแจ้งว่าวันที่ 5 ตค พอดีมีค่ายแถวนครปฐม
เลยไม่ได้แวะไปที่ ผอ หนองผือนะครับ