อนาคตชาติน่าน 1

สวัสดีครับ ไม่ได้บันทึกมาหลายวัน อดไม่ได้ที่จะบันทึก เกรงว่า สิ่งที่ผ่านโสต ผ่านสมอง ผ่านประสบการณ์ชีวิตที่ผ่าน หากไม่แบ่งปันมันอาจจะลืมเลื่อน แบบว่า ไม่สด ๆ  จะดีหรือไม่อย่างไร ขอให้ท่านได้คิดพิจารณาแยกแยะเอาเองก็แล้วกันนะครับ

ตอนเย็นวันนี้ ได้ไปเดินออกกำลังกาย เวลาค่ำแวะทักทายญาติผู้ใหญ่  มีโอกาสสนทนากับคุณเอนก  สังกัด สธ.เขาเป็นคนจังหวัดอื่น ส่วนภรรยาเป็นคนน่าน  เขามารอรับหลายชาย ๆ เป็นคนเชียงราย จบ รร.ดำรงฯ ต่อวิศวะไฟฟ้า มข. ปัจจุบันทำงาน บ.ไฟฟ้าหงสา  ส่วนลูกลูกชายเขาจบ วิศวะโยธา ลาดกระบัง อายุไล่เลี่ยหลานชาย อายุร่วม ๆ 26 ปี ส่วนลูกสาวของเขาจบ มธ.สอบผ่านตั๋วทนาย เท่าที่สนทนาทราบว่ามีเป้าหมายชีวิตชัดเจน  สนทนากันไป เป็นเพราะพ่อแม่เลี้ยงลูกเป็น ไม่เลี้ยงแบบอบอุ่นจนลูกอ่อนแอ  รู้สึกยินดี ปลื้มใจ ว่า เขาและภรรยามีส่วนอย่างยิ่งในการสร้างคนคุณภาพเป็นอนาคตประเทศชาติ

วกกลับมาเล่าเรื่องก่อนเที่ยงวันนี้  เพราะได้รับการประสานให้ไปรับรู้ว่า ชมรมออทิสติก จ.น่าน ได้รับงบประมาณรัฐ จะจัดกิจกรรมในห้วงกลางเดือน กันยายน 2560  บรรยากาศการประชุมเห็นความตั้งใจดีของผู้เข้าร่วมการประชุมทุกคน  ปลืิ้มใจ  ว่า พวกเขามาจากหลากหลาย เป็นพ่อแม่ผู้ปกครอง เป็นองค์กรรัฐ เอกชน ช่างล้วนมีจิตใจดีงามเหลือเกิน ต้องการให้ความรู้เรือ่ง ออทิสติค เป็นทีรับรู้ เข้าใจ และเสริมส่งสร้างกำลังใจ เข้าใจอันดีระหว่างกัน  เพื่ออนาคตที่ดีของชาติ

เอาเป็นว่า จากที่เห็นได้รับรู้ในตอนหัวค่ำ   อดไม่ได้ที่จะต้องวกคิดเล่าเรื่องตอนก่อนเที่ยงวันนี้ ทำให้ผมต้องขบคิดว่า  โอ้...กลุ่มคนยามค่ำแนวหนึ่ง กลุ่มคนกลุ่มก่อนเที่ยงวันนี้อีกแนวหนึ่ง  มองว่า อนาคตชาติน่าน  ไม่ได้เกิดจากคน ๆ เดียว แต่เกิดจากคนกันหนอ?   ยังมีอีก  มีบันทึกตอนต่อไป

31 ส.ค.2560