30. เธอเป็นอิสระอยู่แล้ว เดี๋ยวนี้

30. เธอเป็นอิสระอยู่แล้ว เดี๋ยวนี้

ถาม  มีทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับธรรมชาติของคนและจักรวาล

ทฤษฎีพระเจ้าผู้สร้าง ทฤษฎีภาพมายา ทฤษฎีความฝัน – และอีกมากมาย

ทฤษฎีไหนถูกต้อง?

ตอบ  ทุกทฤษฎีถูกต้อง ทุกทฤษฎีไม่ถูกต้อง

เธอจะเลือกทฤษฎีไหนก็ได้ที่เธอชอบมากที่สุด

 

ถาม  ดูเหมือนท่านจะชอบทฤษฎีความฝัน

ตอบ  เหล่านี้เป็นแค่วิธีเรียงร้อยถ้อยคำเข้าด้วยกัน

บางคนชอบแบบนี้ บางคนชอบแบบนั้น

ทฤษฎีไม่ได้ถูกหรือผิด

มันเป็นเพียงความพยายามที่จะอธิบายสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้

ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ทฤษฎี แต่อยู่ที่วิธีการทดสอบทฤษฎีเหล่านั้น

การทดสอบทฤษฎีต่างหากที่ทำให้มันส่งผล

ทดลองกับทฤษฎีอันไหนก็ได้ที่เธอชอบ – ถ้าเธอตั้งใจจริงและซื่อสัตย์ การเข้าถึงความจริงแท้จะเป็นของเธอ

ในฐานะของสิ่งมีชีวิต เธอถูกจับตัวไว้ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถป้องกันได้และเจ็บปวด และเธอกำลังค้นหาทางออก

เธอได้รับข้อเสนอถึงแผนมากมายเกี่ยวกับการถูกจองจำของเธอ ไม่มีอันไหนที่ถูกต้องเสียทีเดียว

แต่มันล้วนมีคุณค่าบางอย่าง เพียงแต่เธอตั้งใจจริงอย่างมั่นคง

ความตั้งใจจริงนี้แหละที่จะปลดปล่อยเธอ ไม่ใช่ทฤษฎี

 

ถาม  ทฤษฎีอาจนำไปผิดทาง และความตั้งใจจริงก็เป็นไปอย่างมืดบอด

ตอบ  ความจริงใจของเธอจะนำทางเธอ

การอุทิศตนต่อเป้าหมายแห่งอิสรภาพและความสมบูรณ์แบบจะทำให้เธอละทิ้งทฤษฎีและระบบทั้งหมด และมีชีวิตอยู่ด้วยความฉลาด ปัญญา และความรักที่มีชีวิตชีวา

ทฤษฎีอาจมีประโยชน์ในฐานะจุดเริ่มต้น แต่เธอต้องทิ้งมัน ยิ่งเร็วเท่าไหร่ – ยิ่งดี

 

ถาม  มีโยคีท่านหนึ่งบอกว่า ในการที่จะบรรลุธรรม การทำตามโยคะทั้ง 8 มรรควิธีไม่ใช่สิ่งจำเป็น แค่ความตั้งใจจริงอย่างเดียวก็พอแล้ว

แค่เพียงจดจ่อที่เป้าหมายด้วยความมั่นใจอย่างเต็มที่ในพลังของความบริสุทธิ์ จะทำให้ผู้ปฏิบัติเข้าถึงสิ่งที่ต้องการได้อย่างรวดเร็วและใช้ความพยายามน้อยกว่าคนอื่นที่ต้องใช้เวลาหลายสิบปี

ตอบ  ความจดจ่อ ความเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยม ความตั้งใจที่บริสุทธิ์

ด้วยองค์ประกอบเหล่านี้ ไม่น่าแปลกใจที่บุคคลสามารถเข้าถึงสภาวะนั้นโดยทันที

โยคะแห่งความตั้งใจนี้ใช้ได้สำหรับผู้แสวงหาที่มีวุฒิภาวะถึงพร้อม ผู้ได้ปล่อยวางความต้องการทั้งหมดยกเว้นหนึ่งอย่าง คือการเข้าถึง

ความตั้งใจ ก็คือความมั่นคงของหัวใจและใจ

เมื่อมีความมั่นคงเช่นนั้น ย่อมประสบความสำเร็จในทุกอย่าง

 

ถาม  ผมรู้สึกว่าท่านโยคีไม่ได้หมายความถึงความมั่นคงในจุดหมายแบบทั่วๆไป ที่เกิดผลเป็นการแสวงหาไม่สิ้นสุด และการประยุกต์ใช้

ท่านหมายความถึงสิ่งที่ตรึงอยู่กับเป้าหมาย โดยต้องไม่มีการแสวงหาหรือการประยุกต์ใช้

แค่ตั้งใจก็เพียงพอที่จะดึงดูดสิ่งที่ต้องการได้

ตอบ  เธอจะเรียกมันว่าอะไรก็ได้ – ความตั้งใจ หรือวัตถุประสงค์ที่แน่วแน่ หรือความจดจ่อเป็นหนึ่งของใจ เธอก็ยังคงกลับมาที่ ความมุ่งมั่น ความจริงใจ ความซื่อสัตย์

เมื่อเธอมีความมุ่งมั่นอย่างไม่คลอนแคลน เธอโน้มน้าวทุกเหตุการณ์ ทุกวินาทีของชีวิตเข้ามาที่วัตถุประสงค์ของเธอ

เธอจะไม่เสียเวลาและพลังงานไปกับสิ่งอื่น

เธอจะอุทิศตนอย่างเต็มที่ จะเรียกมันว่าความตั้งใจ ความรัก หรือความซื่อสัตย์ ก็ได้

เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน ต่อสู้อยู่ตลอดเวลากับสิ่งทั้งภายในและภายนอก

เราขัดแย้งกับตัวเองทุกครั้ง เมื่อวานทำอะไรไว้ วันนี้มานั่งแก้ไข

ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเราจึงติดอยู่ ไปไหนไม่ได้

คุณธรรมเพียงนิดหน่อยจะทำให้เกิดความแตกต่างได้มาก

 

ถาม  ระหว่างความต้องการและโชคชะตา อะไรมีกำลังมากกว่ากัน?

ตอบ  ความต้องการสร้างรูปร่างให้โชคชะตา

 

ถาม  และโชคชะตาสร้างรูปร่างให้ความต้องการ

ความต้องการของผมถูกก่อรูปโดยกรรมพันธุ์และสถานการณ์ โดยโอกาสและเหตุบังเอิญ โดยสิ่งที่เราเรียกว่าโชคชะตา

ตอบ  ใช่ เธออาจพูดเช่นนั้นได้

 

ถาม  เมื่อไหร่ผมจึงจะมีอิสระที่จะต้องการสิ่งที่ผมอยากจะต้องการ?

ตอบ  เธอเป็นอิสระอยู่แล้วในขณะนี้

เธออยากจะต้องการอะไรเล่า? ต้องการไปสิ

 

ถาม  แน่นอนว่าผมมีอิสระที่จะต้องการ แต่ผมไม่มีอิสระที่จะกระทำตามความต้องการ

สิ่งเร้าอื่นๆจะทำให้ผมหลงผิด

ความต้องการของผมไม่แรงพอ แม้ว่ามันจะได้การยินยอมจากผม

ความต้องการอื่นที่ผมไม่ยินยอม มีกำลังมากกว่า

ตอบ  เธออาจจะกำลังหลอกตัวเอง

เธออาจให้ความสำคัญต่อความต้องการที่แท้จริงของเธอและเอาความต้องการที่เธอยินยอมมาเคลือบไว้ที่ผิวหน้าเพื่อเป็นที่น่าเคารพเลื่อมใสเท่านั้นเอง

 

ถาม  อาจเป็นจริงดังที่ท่านว่า แต่นี่คืออีกทฤษฎีหนึ่ง

ความจริงคือ ผมไม่รู้สึกว่าตัวเองมีอิสระที่จะต้องการสิ่งที่ผมคิดว่าผมควรจะต้องการ และเมื่อผมดูเหมือนว่ามีความต้องการที่ถูกต้องแล้ว ผมกลับไม่ทำตามนั้น

ตอบ  ทั้งหมดมาจากความอ่อนแอของใจและการแยกเป็นส่วนๆของสมอง

รวบรวมกำลังใจให้เข้มแข็ง และเธอจะพบว่า ความคิดและความรู้สึก คำพูดและการกระทำ จะจัดตัวสอดคล้องกับทิศทางความตั้งใจของเธอ

 

ถาม  คำแนะนำแห่งความสมบูรณ์แบบอีกแล้ว

ในการประสานและเสริมสร้างความแข็งแรงให้ใจ ไม่ใช่งานง่ายๆ

ผมจะเริ่มต้นอย่างไร?

ตอบ  เธอเพียงแค่เริ่มต้นจากจุดที่เธอเป็นอยู่

เธออยู่ที่นี่และเดี๋ยวนี้ เธอออกจากที่นี่และเดี๋ยวนี้ไม่ได้หรอก

 

ถาม  แต่ผมสามารถจะทำอะไรได้ ที่นี่และเดี๋ยวนี้?

ตอบ  เธอสามารถตระหนักถึงการมีอยู่เป็นอยู่ของเธอ – ที่นี่และเดี๋ยวนี้

 

ถาม  แค่นั้นหรือ?

ตอบ  แค่นั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

 

ถาม  ตลอดเวลาที่ผมตื่นและฝัน ผมรู้อยู่กับตัวเอง

มันไม่ได้ช่วยผมสักเท่าไหร่

ตอบ  เธอตระหนักอยู่กับการคิด การรู้สึก การกระทำ

แต่เธอไม่ได้ตระหนักต่อการมีอยู่เป็นอยู่ของเธอ

 

ถาม  มันมีปัจจัยใหม่อะไรที่ท่านต้องการให้ผมนำมาพิจารณาหรือ?

ตอบ  ทัศนคติของการเป็นผู้เฝ้าดูเฝ้ารู้ที่บริสุทธิ์ ของการเฝ้ามองเหตุการณ์โดยไม่เข้าไปมีส่วนกับมัน

 

ถาม  แล้วมันจะทำให้ผมเป็นอย่างไร?

ตอบ  ความอ่อนแอของใจเกิดจากการขาดปัญญา ขาดความเข้าใจ ซึ่งเป็นผลของการไม่อยู่กับความตระหนัก

เมื่อเธอมุ่งมั่นต่อความตระหนัก เธอจะรวบรวมกำลังและสร้างความแข็งแรงของใจ

 

ถาม  ผมอาจจะตระหนักเต็มที่ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น แต่ก็ไม่สามารถชักจูงมันได้เลยไม่ว่าด้วยวิธีใด

ตอบ  เธอเข้าใจผิด

สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นเป็นภาพฉายของใจของเธอ

ใจที่อ่อนแอไม่สามารถควบคุมภาพฉายของมันเองได้

ดังนั้น จงระวังใจของเธอและภาพฉายของมัน

เธอไม่สามารถควบคุมสิ่งที่เธอไม่รู้

ในทางตรงข้าม ความรู้ให้พลังอำนาจ

ในทางปฏิบัติ มันง่ายมาก

การจะควบคุมตัวเอง – เธอต้องรู้จักตัวเอง

 

ถาม  เอาละ ผมอาจจะสามารถควบคุมตัวเองได้ แต่ผมจะสามารถรับมือกับความวุ่นวายในโลกได้หรือไม่?

ตอบ  ไม่มีความวุ่นวายในโลกหรอก ยกเว้นความวุ่นวายที่ใจเธอสร้างขึ้น

มันถูกสร้างขึ้นเองในลักษณะที่ว่า ที่ศูนย์กลางของมัน คือความคิดผิดๆว่าอัตตาตัวตนเป็นสิ่งหนึ่งที่แตกต่างและแปลกแยกจากสิ่งอื่น

ในความเป็นจริง เธอไม่ใช่สิ่งหนึ่ง และไม่ได้แยกออกจากสิ่งอื่น

เธอคือศักยภาพไม่สิ้นสุด ความเป็นไปได้ที่ไร้ขีดจำกัด

เพราะเธอมีอยู่เป็นอยู่ ทุกอย่างจึงมีอยู่เป็นอยู่ได้

จักรวาลคือการสำแดงเพียงส่วนหนึ่งของขีดความสามารถอันไร้ขีดจำกัดของเธอที่จะแปรสภาพ

 

ถาม  ผมพบว่าสิ่งทั้งหมดที่กระตุ้นผมคือความต้องการความเพลิดเพลิน และความกลัวความเจ็บปวด

ไม่ว่าความต้องการของผมจะสูงส่งเพียงใด หรือความกลัวของผมจะมีเหตุผลเพียงใด ความเพลิดเพลินและความเจ็บปวดเป็นขั้วสองขั้วที่ชีวิตของผมแกว่งไปมาระหว่างขั้วทั้งสอง

ตอบ  จงไปยังต้นตอของทั้งความเพลิดเพลินและความเจ็บปวด ของความต้องการและความกลัว

สังเกต สืบค้น พยายามทำความเข้าใจ

 

ถาม  ความต้องการและความกลัว ทั้งคู่เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นโดยปัจจัยทางกายหรือทางใจ

มันอยู่ที่นั่น สังเกตเห็นได้ง่าย

แต่ทำไมมันจึงอยู่ที่นั่น?

ทำไมผมจึงต้องการความเพลิดเพลินและกลัวความเจ็บปวด?

ตอบ  ความเพลิดเพลินและความเจ็บปวด เป็นสภาวะของใจ

ตราบใดที่เธอคิดว่าเธอคือใจ หรือจะพูดว่า ใจของกาย เธอก็จะต้องถามคำถามแบบนี้

 

ถาม  และเมื่อผมตระหนักว่าผมไม่ใช่ร่างกาย แล้วผมจะเป็นอิสระจากความต้องการและความกลัวหรือเปล่า?

ตอบ  ตราบใดที่มีร่างกาย และมีใจที่คอยปกป้องร่างกาย การดึงดูดและการผลักออกก็จะทำงานของมัน

พวกมันจะอยู่ที่นั่น อยู่ในภายนอกที่เป็นสนามของเหตุการณ์ต่างๆ แต่มันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ

จุดโฟกัสของความสนใจของเธอจะอยู่ที่อื่น

เธอจะไม่วอกแวก

 

ถาม  แต่มันก็จะยังอยู่ที่นั่น

เราจะไม่สามารถเป็นอิสระได้อย่างสมบูรณ์เลยหรือ?

ตอบ  เธอเป็นอิสระโดยสมบูรณ์อยู่แล้วแม้เดี๋ยวนี้

สิ่งที่เธอเรียกว่า โชคชะตา (karma) เป็นแค่ผลของความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่ของเธอ

ความตั้งใจนี้จะแรงเพียงใด ประเมินได้จากความน่ากลัวของความตายที่ทุกคนรู้สึก

 

ถาม  บ่อยครั้งที่คนตายด้วยความจงใจ

ตอบ  ก็ต่อเมื่อทางเลือกที่จะมีชีวิตอยู่มันแย่ยิ่งกว่าความตาย

แต่ความพร้อมที่จะตายเช่นนั้นหลั่งไหลออกมาจากแหล่งกำเนิดเดียวกันกับความตั้งใจที่จะมีชีวิตอยู่ เป็นแหล่งกำเนิดที่ลึกกว่าชีวิตเอง

การมีอยู่เป็นอยู่ที่มีชีวิตไม่ใช่สภาวะสูงสุด มันยังมีบางสิ่งเหนือกว่านั้น สิ่งซึ่งวิเศษมากกว่า สิ่งซึ่งไม่ใช่ทั้งมีอยู่เป็นอยู่หรือไม่มีอยู่ไม่เป็นอยู่ สิ่งซึ่งไม่ใช่ทั้งมีชีวิตหรือหรือไม่มีชีวิต

มันเป็นสถานะของความตระหนักที่บริสุทธิ์ เหนือขีดจำกัดของที่ว่างและเวลา

เมื่อใดที่มายาของกาย-ใจของเธอถูกละทิ้ง ความตายจะสูญเสียความน่ากลัวของมัน มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการมีชีวิต

 

ศรี นิสาร์กะทัตตะ มหาราช

“I AM THAT”