บันทึกชุด ศาสตร์และศิลป์ว่าด้วยการสอน นี้ตีความจากหนังสือ The New Art and Science of Teaching เขียนโดย Robert J. Marzano ซึ่งเพิ่งออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. ๒๕๖๐ นี้เอง
ภาค ๑๐ สื่อสารความคาดหวังสูง
ภาค ๑๐ สื่อสารความคาดหวังสูง ตีความจาก Chapter 10 : Communicating High Expectations ประกอบด้วย ๓ ตอน คือตอนที่ ๔๓ - ๔๕ เป็นภาคสุดท้าย ของการสร้างสภาพแวดล้อมหรือบรรยากาศ เพื่อให้เกิดผลลัพธ์การเรียนรู้ที่ดี แก่นักเรียนทุกคน ย้ำว่า แก่นักเรียนทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก่นักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเอง จิตวิทยานี้มาจากผลงานวิจัย ในสหรัฐอเมริกาในช่วงกลาง(คริสต)ศตวรรษที่ ๒๐ แต่แปลกมากที่มีการประยุกต์ใช้กันน้อย เพิ่งมีการจดพลุกันขึ้นใหม่เร็วๆ นี้ (https://www.gotoknow.org/posts/619876)
สภาพจิตใจที่สาระในภาค ๑๐ ต้องการสร้างคือ นักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเอง หรือไม่มีความคาดหวังต่อตนเอง เกิดความรู้สึกว่าตนมีคุณค่า พร้อมที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับครูและเพื่อนๆ
คำถามเชิงยุทธศาสตร์ของครู ในภาค ๑๐ คือ “ครูจะช่วยให้นักเรียนที่เรียนอ่อนรู้สึกว่าตนมีคุณค่า และมีปฏิสัมพันธ์อย่างสบายใจในชั้นเรียนกับเพื่อนๆ และครู ได้อย่างไร”
ตอนที่ ๔๓ แสดงให้นักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเองรู้สึกว่าครูเห็นคุณค่า และแสดงความเคารพในตัวตนของเด็ก ตีความจาก Element 41 : Demonstrating Value and Respect for Reluctant Learners
ยุทธศาสตร์แรกในการสื่อสารความคาดหวังสูง คือ ทำให้นักเรียนเหล่านี้รู้สึกว่าตนมีคุณค่า และเป็นที่ยอมรับนับถือ
คำถามเชิงยุทธศาสตร์ของครู ในการแสดงให้นักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเองเห็นว่าครูเห็นคุณค่า และแสดงความเคารพในตัวตนของเด็ก คือ “ครูจะสื่อสารคุณค่าและการยอมรับนับถือ ได้อย่างไร”
ยุทธศาสตร์และวิธีการที่ครูใช้ เพื่อให้ตนเองแสดงให้นักเรียนที่ไม่มั่นใจตนเองเห็นว่าครูเห็นคุณค่า และแสดงความยอมรับนับถือในตัวตนของเด็ก มีดังต่อไปนี้
เป้าหมายของยุทธศาสตร์นี้คือ เพื่อให้สติตัวครูเอง ให้แสดงความคาดหวังสูงต่อนักเรียนอย่างเท่าเทียมกัน พยายามเอาชนะอคติซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของปุถุชน โดยยุทธศาสตร์แรกเป็นความพยายามรู้จักอคติของตนเอง และพยายามเอาชนะโดยไม่รู้สึกผิดในอคตินั้น อคติที่พบบ่อยเช่นสรุปว่านักเรียนที่พูดคุยกันแบบหนึ่ง หรือแต่งตัวแบบหนึ่ง จะมีผลการเรียนต่ำ ครูควรพยายามทำความเข้าใจตนเองว่าทำไมจึงมีอคติเช่นนั้น
เมื่อยุทธศาสตร์นี้ได้ผล จะสังเกตเห็นพฤติกรรมของนักเรียนดังต่อไปนี้
วิจารณ์ พานิช
๑๓ เม.ย. ๖๐
ไม่มีความเห็น