แต่เพลงตรงนี้ทุกท่านยุค 80 คงรู้จักกันดี ... สลดใจ ทุกวันนี้ก็ยังอมตะเหมือนเดิม " .... กอทอมอ. เมืองที่คนตกท่อ ไม่เอาอย่าไปว่าเขาน่า !!! " แต่ตกท่อมันอาจตายได้
ปัจจุบันกทม. เรามีฝาท่อระบายมากกว่า 600,000 ฝา มีทั้งชำรุดและพังเกินครึ่ง (อ้างอิงจากข่าวค่ำไทยพีบีเอส ๔ ส.ค. ๖๐) ประชาชนรับกรรม และยังไม่มีกฎหมายรับผิดชอบ ไม่มีเจ้าภาพ หากเกิดอุบัติเหตุ ซึ่งต้องฟ้องเอง นาน 1-3 ปี เพื่อจะเอาค่าชดเชย (ค่าทนาย/ค่าเดินทาง/ค่าโสหุ้ย สรุปจะคุ้มไหม)
ขอยกตัวอย่าง แถบเขตห้วยขวาง ถนนประชาราษฎร์บำเพ็ญ (ย่านเยาวราช ๒) ใกล้สำนักเขตห้วยขวาง จนถึงสี่แยกห้วยขวาง-รัชดาภิเษก รถติดหนึบตลอดปี ทางฟุตบาท มันน่ากลัวมาก ถนนแคบๆ สามเลน์ ทางเท้ายิ่งแคบๆ มีทั้งแอ่งร่อง มีรอยแตก แถมสกปรกส่งกลิ่นเหม็น มีน้ำทิ้งไหลจากร้านอาหาร ร้านค้าตลอดสองข้างทาง ขยะเพียบ ฝาท่อระบายหลายจุดผุพังแตกร้าวมีรูโต หนูตัวโตๆวิ่งไปมา มีรถมอเตอร์ไซด์ รถยนต์ วิ่งเกย ย้อนศร จอดกันสองฝั่งสบายๆ ฝาท่อหมดสภาพ พังหมดแล้ว ... ฝนตกหนักทีไรน้ำเน่านองทุกๆซอย ชาวห้วยขวางรับกรรมนานนับสิบๆปี และยังคงต้องลุยน้ำเน่า คนเดินเท้าต้องระวัง นักเรียน นักศึกษา คนทำงาน นักท่องเที่ยวต่างชาติ (มหาศาล) มีภาวะเสี่ยงเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย เพราะคนไทยแลนด์สี่จุดศูนย์ มักง่ายเห็นแก่ตัว และต้องรับกรรมกันเอง เสียใจมากๆ ที่คนไทยแท้รับราชการไทยกินภาษีประชาชนคนไทยกันเองจนหลังเกษียณทั้งครอบครัว แต่ก็ยังคงเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ วันๆเอาแต่เล่นออนไลน์ แช้ทไลน์-เฟซ-เกมส์เท่านั้น ....
ไม่มีความเห็น