25 พ.ย.49
เคยอ่านเรื่องเล่าเรื่องนึง..เป็นเรื่องครูกับนักเรียน..แล้วก็ให้อดอมยิ้มกับความฉลาดและน่ารักของเด็กไม่ได้...เรื่องมีอยู่ว่า...
ครูภาษาไทยในโรงเรียนสาธิตแห่งหนึ่งให้นักเรียนชั้น ป.3 แต่งเรียงความเป็นการบ้าน ครูกำหนดตัวละคร 5 คนและตั้งชื่อ นักเรียนแค่นำตัวละครเหล่านี้ไปแต่งเรื่องมา..อะไรก็ได้ เด็กคนนึงยกมือค้านบอกว่าไม่ชอบชื่อตัวละคร และขอเปลี่ยนชื่อใหม่ โดยเสนอชื่อตามสมัยนิยมมา 5 ชื่อ ครูแกล้งไม่ยอม ยืนยันให้ใช้ชื่อเดิม คุณครูอยากรู้ว่าเด็กน้อยจะแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไร?
เด็กหน้ามุ่ยแสดงชัดว่าไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่ได้โต้เถียงอะไร..
วันรุ่งขึ้นเด็กคนนั้นก็ส่งการบ้านเหมือนกับเพื่อนๆ แต่ใบหน้าของเขายิ้มแย้มแบบมีเลศนัย รู้ไหมคะว่าเรื่องที่แต่งมาเป็นอย่างไร??
ติ๊กต๊อก..ติ๊กต๊อก..ติ๊กต๊อก..ลองเดาดูสิคะ?
...แล้วจะกลับมาเฉลยให้อ่านทีหลังนะ... ^^
26 พ.ย.49
เฉลยค่ะ...นักเรียนคนนี้ทำตามกติกาของคุณครู คือให้ตัวละครทั้ง 5 คน ใช้ชื่อตามที่ครูกำหนด แต่พอเริ่มเรื่องปั๊บ..ตัวละครทั้งหมดก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง เดินขึ้นอำเภอทันที..ขึ้นไปขอเปลี่ยนชื่อใหม่..
ก็ชื่อที่เด็กน้อยคนนี้เสนอในห้องเรียนนั่นแหละค่ะ..ภารกิจการเปลี่ยนชื่อเสร็จสิ้น จึงค่อยเดินเรื่องต่อไปตามจินตนาการของตนเอง..
ครูอ่านเรืองจบก็ยิ้มและหัวเราะ ไม่ได้ว่าอะไร แถมมาเล่าต่อด้วยความเอ็นดู...
เด็กน้อยคนนี้มีกระบวนการยืนยันเจตนารมณ์ของตนเองที่ฉลาดมาก สามารถบรรลุเป้าหมายที่ตนเองต้องการโดยไม่ขัดแย้งกับกติกาที่ผู้ใหญ่กำหนด..
แต่โตขึ้น..คงต้องพัฒนาให้แนบเนี่ยนกว่านี้นะจ๊ะ..หุหุ ^^
พี่จอยเขียนดีจังเลย คงได้อ่านเรื่องราว อื่น ๆ อีกนะ
เข้าใจหาเรื่องแปลก ๆ มาเล่าดีนะ อ่านจบแล้ว จี้ มาก ๆ เลยขอชม วันนี้ก็เลยถือโอกาสมาแอบดูสักหน่อยว่าใครเขาทำอะไรกันบ้าง วันหลังจะแอบมาใหม่ ถ้าพบหน้ากันแล้วแซวเรื่องนี้ก็แสดงว่าอ่านแล้ว บ๊าย