๕๗๘..ความสวยไม่คงที่..ความดีสิคงทน..

ผมหมายถึง..ทั้งคนและสถานที่..ที่ผมจะมอง"คุณค่า"มากกว่าความสวยความงาม..ใช้สติ..พิจารณาให้เห็นสัจธรรม..เพื่อขจัดความลุ่มหลง..ให้เหลือไว้แต่การเรียนรู้..ที่นำไปสู่"กัลยาณมิตร"

สถานที่ ที่เรียกว่า"โรงเรียน"ก็เหมือนกัน..สวย..แต่ไม่สมประโยชน์..ก็ไม่เกิดคุณูปการ ทำอย่างไร..เมื่อสร้างงานแล้ว ก็ต้องสร้างคนด้วย ให้เก่ง ดี และมีความสุข..

แหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม..ผมไม่ได้เน้นสวย แต่เน้น..สะอาด เรียบร้อย..และสร้างประโยชน์ได้ เป็นสื่อ-เครื่องมือ ที่ครูและนักเรียนสามารถเรียนรู้ร่วมกัน ผ่านกิจกรรมที่หลากหลาย..ดีมากน้อยแค่ไหน..ครูเป็นผู้ประเมิน และดูที่ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน..

ความดี..ของสถานที่..รอบอาคาร..อยู่ที่การเรียนรู้คู่การปฏิบัติ เพื่อการออกนอกกรอบของตำรา..ทำอย่างไรจะให้นักเรียนค้นคว้าและทดลอง ตลอดจนสร้างผลงาน..จากแหล่งเรียนรู้ ที่สอดคล้องกับชีวิตประจำวัน..และตรงตามความถนัด วัย และความสนใจ..

ทักษะชีวิต..สร้างได้ยาก..ในห้องสี่เหลี่ยม แต่พัฒนาได้ ในฟาร์มเล็กๆ ที่จำลองขึ้นมา อาจจะพัฒนาไปไม่ถึง "การอาชีพ" แต่ความดีของแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อม..ก็ช่วยสร้างเสริมคุณลักษณะที่พึงประสงค์..

โรงเรียน..จึงต้องพร้อมและเป็น "ปัจจุบัน" มิใช่เพื่อ..ต้อนรับคณะผู้ประเมิน หรือผู้ที่มาเยี่ยมเยือน..แต่พร้อมให้ "ลูกค้า" คนสำคัญ คือ นักเรียน..ได้สร้างเสริมประสบการณ์ชีวิต..

นับวัน..โรงเรียนที่เคยสวยงาม..เริ่มทรุดโทรมไปตามกาลเวลา..แต่..ไฟแห่งศรัทธาที่จะพัฒนาสิ่งแวดล้อมให้ร่มรื่น..ไม่เคยทรุดโทรม..แต่กลับสดใส..มีความเคลื่อนไหวตลอดเวลา..ผมพยามทำให้โรงเรียนมีชีวิต..ไม่ใช่สุดแล้วแต่วาสนา.

การเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์..จึงไม่ใช่ปัญหามาแต่แรก..และผมพยายามทำให้ครบวงจร หมายความว่า..บูรณาการให้เอื้อต่อกัน เป็นระบบนิเวศน์เล็กๆ หรือห่วงโซ่อาหาร..ซึ่งกันและกัน..

หลายคน..มองว่าเป็นการสร้างภาระงาน..แต่ผมมองวิกฤติ..ให้เป็นโอกาส..ที่จะได้ประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชา..แบบค่อยเป็นค่อยไป เพื่อก้าวไปสู่..ความมั่นคง มั่งคั่ง และยั่งยืน..

ผมไม่มั่นใจว่า..ผมก้าวเข้าสู่่ความมั่นคงและยั่งยืน..หรือยัง..แต่ก็มีความสุขทุกวัน กับงานในไร่นาสวนผสมของโรงเรียน มองเห็นน้ำที่ใสสะอาด ไร้ผักตบชวา..เห็นปลาและกบแหวกว่าย เห็นไก่และเป็ดกำลังออกไข่..โดยมีเสียงร้องของแพะ..เรียกหาอาหาร..

ทั้งหมดทั้งมวล..ผมถือเป็น.."ความดี" ที่ทรงคุณค่า..คู่ควรกับโรงเรียนขนาดเล็ก..เป็นพื้นฐานสำคัญ ของการสร้างความตระหนัก..รัก..ที่จะหาความรู้และสร้างความเข้าใจ..ในหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง..อย่างแท้จริง

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๘  กรกฎาคม  ๒๕๖๐

[คุณมะเดื่อ]

สวัสดียามเช้าจ้ะท่าน ผอ.คนเก่ง

[ธนิตย์ สุวรรณเจริญ]

• ได้ฟังแนวคิดและเห็นการปฏิบัติ จากประสบการณ์แล้ว ผู้บริหารโรงเรียนน้อยรายครับ ที่เลือกจะบริหารจัดการโรงเรียนเช่นนี้ ทั่วไปมักเน้นกันที่ความสวยงามเท่านั้น 
• เป็นอีกตัวอย่างดีๆให้กับตัวเองครับ ว่าชีวิตคนเราดำเนินไปตามความเชื่อและศรัทธาแห่งตนอย่างแท้จริง..
• ชื่นชมผลงานท่านผอ.ครับ!

[ลิขิต]

ถ้า นักเรียน คือ ลูกค้า อาจารย์ต้องการเพิ่มเติมทักษะชีวิตด้านไหน ของพวกเขาอีก สามารถใช้ความรู้และประสบการณ์ของผู้ที่ชื่นชมงานของอาจารย์สนับสนุนได้หรือไม่คะ? จะกลายเป็นโรงเรียนที่สร้างเด็กไทยให้อยู่รอดในอนาคตได้จริงๆค่ะ ผู้ที่มีจิตวิญญาณเป็นครูจริงๆ ย่อมทำได้เพื่อศิษย์โดยไม่หวังผลตอบแทน เพียงปรารถนาให้เด็กพายเรือไปได้ตลอดรอดฝั่ง