การเฝ้ามอง

การเฝ้ามอง

ถาม ผมเต็มไปด้วยความอยาก และต้องการเติมเต็มความอยากนั้น

ผมจะได้ในสิ่งที่ต้องการได้อย่างไร

ตอบ คุณสมควรที่จะได้รับสิ่งที่ต้องการหรือเปล่า?

บางครั้ง คุณต้องทำบางอย่าง เพื่อเติมเต็มความต้องการ

ลงแรง แล้วรอคอยผล

ถาม ผมจะได้แรงมาจากไหน?

ตอบ ความต้องการนั้นแหละคือแรง

ถาม ถ้าอย่างนั้น ทำไมผมจึงไม่ได้ทุกอย่างที่อยากได้?

ตอบ อาจเป็นเพราะความต้องการของเธอไม่แรงพอ และไม่ยาวนานพอ

ถาม ใช่ครับ นั่นคือปัญหาของผม

ผมอยากได้โน่นอยากได้นี่ แต่เวลาต้องลงแรง ผมมักขี้เกียจ

ตอบ เมื่อความต้องการของเธอไม่แจ่มชัดและไม่แข็งแรง มันก่อรูปร่างขึ้นไม่ได้

นอกจากนี้ ถ้าความต้องการของเธอเป็นเรื่องส่วนตัว เพื่อความสุขของเธอเอง แรงที่เธอให้มันจะมีขีดจำกัด มันจะไม่มากเกินไปกว่านั้น

ถาม แต่คนทั่วไปก็มักได้ในสิ่งที่เขาต้องการ

ตอบ หลังจากที่เขาต้องการมันอย่างมาก และเป็นเวลานาน

แม้อย่างนั้น ความสำเร็จของเขาก็ยังมีขีดจำกัด

ถาม แล้วถ้าเป็นความต้องการที่ไม่ใช่เพื่อตัวเองล่ะครับ?

ตอบ เมื่อเธอต้องการในสิ่งที่ดีต่อส่วนรวม โลกทั้งหมดจะต้องการเช่นเดียวกับเธอ

จงทำให้ความต้องการนั้นเป็นไปเพื่อมนุษยชาติ แล้วลงมือทำ

เมื่อนั้น เธอจะไม่ล้มเหลว

ถาม มนุษยชาติเป็นเรื่องของพระเจ้า ไม่ใช่เรื่องของผม

ผมสนใจเฉพาะเรื่องของผม

ผมมีสิทธิที่จะตอบสนองความต้องการของผมมิใช่หรือ?

ความต้องการของผมไม่เป็นอันตรายกับใตร

ผมต้องการในสิ่งที่ถูกกฏหทาย มันเป็นความต้องการที่ถูกต้อง

แล้วทำไมมันจึงไม่เป็นจริง?

ตอบ ความต้องการจะถูกหรือผิด ขึ้นอยู่กับสถานการณ์

มันขึ้นอยู่กับว่าเธอมองดูมันอย่างไร

ความแตกต่างระหว่างถูกและผิดเป็นเรื่องของบุคคลเท่านั้น

ถาม แล้วอะไรคือแนวทางสำหรับความแตกต่างที่ว่า?

ผมจะรู้ได้อย่างไรว่าความต้องการของผมอันไหนถูกอันไหนผิด

ตอบ ในกรณีของเธอ ความต้องการที่นำไปสุ๋ความเศร้าโศก นั่นผิด

และความต้องการที่นำไปสู่ความสุข นั่นถูก

แต่เธอต้องไม่ลืมคนอื่น

ความเศร้าโศกและความสุขของเขาเหล่านั้นก็สำคัญเช่นกัน

ถาม ผล เป็นเรื่องอนาคต ผมจะรู้ได้อย่างไรว่ามันจะเป็นแบบไหน?

ตอบ ใช้ใจของเธอ จดจำ สังเกต

เธอไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นๆ ประสบการณ์ของเขาเป็นเรื่องถูกต้องสำหรับเธอเช่นกัน

คิดให้แจ่มแจ้ง และให้ลึกซึ้ง มองดูโครงสร้างทั้งหมดของความต้องการของเธอ และเครือข่ายของมัน

มันเป็นส่วนสำคัญที่สุดขององค์ประกอบทางใจและทางอารมณ์ของเธอ

และมันส่งผลอย่างมากต่อการกรทำของเธอ

จงจำไว้ว่า เธอไม่สามารถปล่อยปละละเลยสิ่งที่เธอไม่รู้

การที่จะไปเหนือตัวเอง เธอต้องรู้จักตัวเองก่อน

ถาม รู้จักตัวเอง ..ท่านหมายความว่าอย่างไรครับ?

ถ้าผมรู้จักตัวเอง แล้วผมจะได้รู้อะไรหรือครับ์

ตอบ เธอจะได้รู้ทุกอย่างที่ไม่ใช่เธอ

ถาม แล้วอะไรหรือที่ไม่ใช่ผม?

ตอบ สิ่งที่เธอเป็น เธอเป็นอยู่แล้ว

เมื่อรู้ว่าอะไรที่ไม่เป็นเธอ เธอจะเป็นอิสระจากสิ่งเหล่านั้น และคงอยู่ในธรรมชาติเดิมของเธอ

มันจะเกิดขึ้นเอง ด้วยตัวของมันเอง และโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆเลย

ถาม แล้วผมจะค้นพบอะไร?

ตอบ เธอจะค้นพบว่า ไม่มีอะไรให้ค้นพบ

เธอเป็นสิ่งที่เธอเป็น แค่นั้นเอง

ถาม ผมไม่เข้าใจ!

ตอบ มันเป็นแค่ความคิดที่ยึดว่าเธอต้องเป็นอะไรสักอย่าง ที่ปิดกั้นเธออยู่

ถาม แล้วผมจะกำจัดความคิดนี้ได้อย่างไร?

ตอบ ถ้าเธอเชื่อใจฉัน เชื่อเมื่อฉันบอกว่าเธอคือความตระหนัก (awareness) ที่บริสุทธิ์

ซึ่งเปล่งแสงให้กับสติ (consciousness) และทุกสิ่งอันเป็นอนันต์ภายในนั้น

ตระหนักถึงสิ่งนี้ และดำเนินชีวิตให้สอดคล้องกับมัน

ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ให้ถามเข้าไปภายใน “ฉันคืออะไร?”

หรือให้สนใจอยู่กับสภาวะ “ฉันเป็น”

ซึ่งบริสุทธิ์และเรียบง่าย

ถาม ความศรัทธาที่ผมมีต่อท่านขึ้นอยู่กับอะไร?

ตอบ ขึ้นอยู่กับการเข้าใจอย่างถ่องแท้ในหัวใจของผู้อื่น

ถ้าเธอไม่สามารถมองเข้ามาในหัวใจของฉัน จงมองเข้าไปในหัวใจของเธอเอง

ถาม ผมทำไม่ได้ทั้งสองอย่าง

ตอบ จงทำตัวเองให้บริสุทธิ์โดยการมีชีวิตที่มีระเบียบและมีประโยชน์

ระวังความคิด ความรู้สึก คำพูด และการกระทำของเธอ

เหล่านี้จะทำให้เธอเห็นชัดขึ้น

ถาม แล้วผมไม่ต้องสละสิ่งทางโลก ออกไปอยู่แบบผู้ไม่มีเรือนก่อนหรือครับ?

ตอบ เธอสละไม่ได้หรอก เธออาจทิ้งบ้านเรือนแล้วทำให้ครอบครัวมีปัญหา

แต่การยึดติดนั้นอยู่ในใจ และมันจะไม่มีวันหมดไปจนกว่าเธอจะรู้จักใจของตนอย่างถ่องแท้

ทำไปทีละขั้น – รู้จักตัวเองก่อน แล้วอย่างอื่นจะตามมาเอง

ถาม แต่ท่านบอกผมว่า ผมคือความจริงสูงสุดอยู่แล้ว

นั่นไม่ใช่การรู้จักตัวเองหรอกหรือ?

ตอบ ใช่ เธอคือความจริงสูงสุด แต่มันมีประโยชน์อะไรเล่า?

ทรายทุกเม็ดคือพระเจ้า การรู้สิ่งนี้สำคัญ แต่นั่นเป็นแค่การเริ่มต้น

ถาม เอาละ ท่านบอกผมว่า ผมคือความจริงสูงสุด

ผมเชื่อท่าน แล้วผมต้องทำอะไรต่อ?

ตอบ ฉันบอกเธอไปแล้ว ค้นหาว่าอะไรที่ไม่ใช่เธอ

ร่างกาย ความรู้สึก ความคิด ความเห็น เวลา ที่ว่าง การมีอยู่หรือการไม่มีอยู่ นี้หรือนั้น

ไม่มีอะไรเลยทั้งที่เป็นรูปและที่เป็นนาม ที่เธอจะชี้บอกว่า นี่คือเธอ

แค่คำพูดนั้นไม่พอ ต่อให้เธอนั่งท่องสูตรไม่รู้จบ ก็ไม่ใช่ว่าจะเกิดผล

เธอต้องเฝ้ามองตัวเองอย่างต่อเนื่อง – โดยเฉพาะใจของเธอ- ทุกขณะ อย่าให้พลาดสิ่งใด

การเฝ้ามองนี้ จำเป็นต่อการแบ่งแยกสิ่งที่เป็นเธอออกจากสิ่งที่ไม่ใช่เธอ

ถาม การเฝ้ามอง – มันเป็นธรรมชาติที่แท้ของผมอยู่แล้วไม่ใช่หรือ?

ตอบ ในการเฝ้ามอง มันต้องมีสิ่งที่ถูกมอง เรายังคงอยู่ในโลกที่เป็นของคู่!

ถาม แล้วการมองดูผู้มองล่ะ? การตระหนักถึงการตระหนักล่ะ?

ตอบ มาพูดกันอยู่อย่างนี้จะไม่พาเธอไปถึงไหน

เข้าไปภายใน แล้วค้นหาสิ่งที่ไม่ใช่เธอ

อย่างอื่นนั้นไม่สำคัญ

ศรี นิสาร์กะทัตตะ มหาราช

“I AM THAT”