A train to Busan : ว่าด้วยเรื่องครอบครัว สุดท้ายเป็นการกดสิทธิของสตรี (ต่อ)

ซังฮวา อีกหนึ่งตัวที่เป็นคุณพ่อของครอบครัวกับสถานการณ์ที่ถูกไล่ลาโดยซอมบี้ในขบวนรถไฟขบวนนี้ เขาคือตัวแทนของภาพการเป็นผู้นำของครอบครัวและการเป็นสามีที่ดี ซึ่งลึกๆแล้ว ซังฮวาเป็นสามีที่รักภรรยามาก จนแทบจะเป็นสามีในอุดมคติในสังคมสมัยนี้ รักลูก เห่อลูก รักเมีย ฟังเมีย เอาใจเมีย ขนาดเมียเข้าห้องน้ำ ซูอันจะไปขอเข้า แต่ซังฮวาไม่ยอมให้เข้า ให้ไปเข้าห้องน้ำที่อื่น

 แต่ภายนอกแล้วก็ดูจะเป็นคนที่ไม่ค่อยเอาไหนเสียเท่าไหร่ในสายตาของซองคยอง ภรรยาของเขา ถึงขนาดที่ว่าชื่อลูกยังไม่ยอมตั้งให้เลย แต่เมื่อสถานการณ์คับขันเข้าถึงตัว ซังฮวายังคงมีคอนเซ็อป์ (concept) ของความเป็นมนุษย์ผู้ชาย เขาพร้อมที่จะลุยพร้อมต่อสู้กับเหล่าซอมบี้ที่จู่โจมตลอด โดยเป้าหมายสูงสุดเพื่อปกป้องภรรยาและลูกในครรภ์ที่เขารักมากที่สุดนั่นเอง และในขณะเดียวกัน ด้วยความที่เป็นสามีเหมือนๆกัน เขาเองจึงมีส่วนช่วยให้ซอกวู ได้ละลายพฤติกรรมบางอย่างและทำให้เขาเข้าใจลูกสาวมากขึ้นด้วย เช่นที่เขาถามซูอันว่าพ่อทำงานอะไร เขาก็ตอบว่าทำงานกินเลือดกินเนื้อคน หรือที่เขาบอกซอกวูว่าทำงานทิ่ทิ้งคนอื่นๆไว้เบื้องหลัง หลายฉากในหนังที่ทำให้ซอกวูเปลี่ยนความคิดจากเห็นแก่ตัวมาเป็นเมตตาแทน

ซังฮวาเป็นนักแสดงที่จริงๆแล้ว ไม่ได้เป็นจุดสนใจในตอนแรก เผลอๆจะกวนตีนด้วยซ้ำ แต่พอจนกลางเรื่องจนถึงใกล้จบ ผมกลับรู้สึกรักตัวละครนี้มากเหมือนกัน เขามีความน่ารักในความเป็นพ่อของลูกและสามีของซองคยองอย่างดี เป็นคนที่ใช้ทักษะความแข็งแรงในตัวเองและเข้าใจสถานการณ์รอบตัวได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งพอเข้าสถานการณ์คับขัน ตัวละครนี้แม้จะมีความใจร้อนและขาโหดไปบ้าง แต่เมื่อลงเรือลำเดียวกันแล้ว ความเป็นบัดดี้และผู้ร่วมเล่นเกมชีวิตเดียวกัน เขาก็เป็นอีกคนที่รู้จักวางแผนและคาดการณ์สถานการณ์ตรงหน้าได้ดี เป็นอีกตัวละครที่ทีมเขียนบทใส่ความฉลาดผสมความน่ารักในเรื่องครอบครัวเข้าไป จนตัวละครมีมิติขึ้นจนทำให้น่าสนใจและเอาใจผมดูไปได้ในที่สุด

ซังคยอง เป็นตัวละครที่ทีมเขียนบทใส่ลงมาใน Train To Busan เพื่อเป็นตัวแทนของความรักของคนเป็นแม่และเป็นภรรยาที่สามียกย่องเทิดทูนที่สุด แม้ว่าใน Train To Busan จะมีครอบครัวที่เด่นๆอยู่ 2 ครอบครัว แต่ในเมื่อทางฝั่งของซอกวู-ซูอันดูจะไม่ค่อยราบรื่น จุดสมดุลของคำว่าครอบครัวจึงมาอยู่ในฝั่งของซังฮวา-ซังคยองแทน เป็นตัวละครที่ผมลุ้นให้มากๆ เพราะแต่ละฉากที่เธอต้องวิ่ง และในหลายฉากจะต้องวิ่งแบบเร็วสุดชีวิตเพื่อหนีเหล่าบรรดาซอมบี้ ที่สำคัญคือคนเขียนบทใส่อุปสรรคให้ตัวละครนี้เข้าไปอีกคือเธอเองอยู่ในสภาวะ “ตั้งครรภ์” ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าอายุครรภ์ของซังคยองคือกี่เดือน แต่ที่รู้คือเสี่ยงคลอดก่อนกำหนดตลอดเวลา และในเรื่องนี้ เราก็กลัวใจกับภาวะคลอดกลางทางทั้งเรื่องเลย (เคยดูหนังไทยประเภทหญิงท้อง แล้วสุดท้ายต้องคลอดลูกออกมา ให้ความรู้สึกแบบน่าตื่นเต้น สยอง และเอาใจช่วยให้ตัวละครคลอดลูกได้ปกติตลอดเวลา 555+)

ตลอดการเดินทางไปปูซานที่ระทึกครึกโครมนี้ จะได้เห็นจิตใจที่ดีงามในยามคับขันต่อคนอื่นๆที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกันกับเธอ และจิตใจของผู้เป็นแม่ที่จะปกป้องลูกน้อยของเธอไปจนสุดปลายทาง ซึ่งความรักของแม่ที่มีต่อลูกนั้นได้ส่งผลไปยังครอบครัวอื่นๆด้วย (ครอบครัยซอกวูและซูอัน)

............................

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ตามมาอ่าน เรื่องของ ซังเฮวา ครับ

-เดี๋ยวขอย้อนไปบันทึกก่อนหน้านี้สักหน่อย

-ขอบคุณครับ

[คุณมะเดื่อ]

อ่านแล้ว เหมือนได้ดูหนังเรื่องนี้ด้วยเลย

แต่ ไม่เคยดูจ้ะ ขอบคุณที่นำมาให้อ่านจ้ะ