พระอภัยให้ข้อคิด 64

เล่ามาถึงเมืองลังกาได้เกิดความสงบร่มเย็นแล้วศรีสุวรรณก็อำลาพระอภัยและญาติวงศ์กลับไปเป็นเจ้าเมืองรมจักรแต่พระอภัยยังไม่กลับเพราะยังต้องปราบกบฏที่ลูกชายได้ก่อกรรมไว้ กาลต่อมาพระอภัยพิจารณาถึงความไม่เที่ยงแท้ของสิ่งทั้งหลายตามที่พระพุทธองค์ทรงสั่งสอนไว้จึงคิดอยากบวชไปอยู่ป่าเขาลำเนาไพรให้สงบใจฝ่ายเมียหลวงและเมียน้อยก็ขอบวชเป็นนางชีติดตามไปอยู่ด้วยบรรดาญาตินิมนต์ให้อยู่ในเมืองลังกาก่อน แล้วสุดสาครกับสินสมุทพาฝ่ายโยธาไปสร้างศาลาและกฎีหลังน้อย ๆ บนยอดเขาสิงคุตร์เป็นยอดเขาที่สูงสุดในเมืองลังกาครบ 15 วันแล้วสร้างวัดสำเร็จก็จึงนิมนต์พระอภัยพร้อมทั้งแม่ชีทั้งสองคือสุวรรณมาลีและละเวงไปอยู่บำเพ็ญเพียรเพื่อโพธิญาณที่นั้นโดยมีบริวารตามไปเก็บผลไม้ในป่ามาถวายอยู่ไม่ขาด

แล้วมีการแต่งตั้งเจ้าเมืองลังกาใหม่ชื่อสุดสาครฝ่ายสินสมุทกลับไปครองเมืองผลึกแม่ทัพวาโหมกลับคืนเป็นเจ้าเมืองวาหุโลมดังคำกลอนว่า...

พวกทมิฬกินปักษาชื่อวาโหม

ไปพาราวาหุโลมส่งโสมถวาย

ทหารใหญ่อ้ายย่องตอดนั้นวอดวาย

นางสุนีหนีกายสูญหายไป. ( น. 1402 )

แล้วนั้นแล.

…………………………………..

บรรณานุกรม

สุนทรโวหาร ( ภู่ ),พระ,2329-2398. ( 2555 ). พระอภัยมณี.

กรุงเทพ ฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ ( 2006 ).