The Lion and the Mouse (สิงโตกับหนู)

Once when a Lion was asleep, a little mouse began running up and down upon him; this soon wakened the Lion, who placed his huge paw upon him, and opened his big jaw to swallow him. Pardon, O King,” cried the little Mouse; forgive me this time, I shall never forget it. Who knows what I may be able to do you a turn some of these days?” The lion was so tickled at the idea of the Mouse being able to help him, that he lifted up his paw and let him go. Some time after the lion was caught in a trap, and the hunters, who desired to carry him alive to the king, tied him to a tree while they went in search of a waggon to carry him on. Just then the little Mouse happened to pass by, and seeing the sad plight in which the lion was, went up to him and soon gnawed away the ropes that bound the King of the Beasts.

มีอยู่คราวหนึ่ง มีสิงโตตัวหนึ่งนอนหลับอยู่ได้มีหนูเล็กๆ ตัวหนึ่ง วิ่งขึ้นวิ่งลงบนสิงโตตัวนั้นด้วยเหตุนี้เอง ในไม่ช้าไม่นานสิงโตก็ตื่นขึ้นและได้ใช้อุ้งเท้าขนาดใหญ่ตะปบมันเอาไว้พร้อมกับอ้าปากกว้างเตรียมที่จะกินหนูตัวนั้นลงไปในท้ิงของมัน“อภัยให้ข้าพเจ้าด้วยเถิดท่านเจ้าป่าหนูตัวเล็กกล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัวยกโทษให้ข้าพเจ้าสักครั้งแล้วข้าพเจ้าจะไม่ลืมบุญคุณของท่านเลยใครจะรู้ว่าสักวันหนึ่งข้าพเจ้าอาจตอบแทนท่านได้สิงโตขำมาก เมื่อได้ฟังความคิดของหนูว่าสามารถจะช่วยตนได้จึงยกอุ้งเท้าหน้า ออกเพื่อปล่อยหนูไปหลังจากนั้นไม่นานสิงโตตัวนั้นได้บังเอิญไปติดกับดักของนายพรานเข้าฝ่ายนายพรานเห็นเข้าว่ามีสิงโตมาติดกับดักของตนจึงช่วยกันจับสิงโตเพื่อที่จะนำไปถวายให้กับพระราชาจึงช่วยกันผูกมันไว้กับต้นไม้ต้นหนึ่งแล้วพวกเขาก็ไปหารถมาเพื่อบรรทุกสิงโตไปขณะนั้นเจ้าหนูน้อยตัวที่สิงโตปล่อยไปบังเอิญผ่านมาและเห็นสิงโตถูกจับมัดเอาไว้จึงเดินเข้าแล้วกัดแทะเชือกที่มัดราขาแห่งสัตว์ป่านั้นจนขาดออกสิงโตตัวนั้นจึงหนีออกมาได้

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

การสร้างกุศลในวันนี้ย่อมให้ผลดีในวันหน้า