๒๑๔. "..พ่อพากเพียร...เพื่อเราพอเพียง.."

วันนี้..เป็นวันหยุดที่ได้ทำงานตามปกติ นอกจากกำกับติดตาม การเรียนการสอนเสริมพิเศษชั้น ป.๓ ป.๔ และ ป.๖ แล้ว ยังได้ทำงานตามแผนงาน..เตรียมการและหารือกับช่างประจำโรงเรียน เรื่องทำบ่อกบ..

ผมให้ช่างประมาณการมาว่า..ต้องใช้วัสดุอุปกรณ์ใดบ้าง ทำแบบไหน..ใช้เวลาทำกี่วัน และต้องใช้ค่าใช้จ่ายเท่าไร..พอทุกอย่างลงตัว ผมก็โทรสั่งของ งานนี้มีรูปแบบที่ไม่ใช่กบคอนโดอย่างแน่นอน น่าจะเป็นกบที่อยู่แบบบ้านจัดสรรมากกว่า..

แต่เป็นกบ..พอเพียง..เพราะผมเลี้ยงแบบบูรณาการให้อยู่บ้าน(บ่อ)หลังเดียวกันกับปลานิล ทั้งกบและปลาจะรู้รักสามัคคีแค่ไหน..เดี๋ยวก็รู้

เสร็จแล้ว..ผมลงมือจัดป้ายนิเทศ เรื่อง"..พ่อพากเพียร เพื่อเราพอเพียง.."โดยได้ข้อมูลจากปฏิทินตั้งโต๊ะของ ธกส. ขอนำบางช่วงบางตอนมาเก็บไว้ในบันทึกนี้....

“...ท่านทั้งหลายคงจะตระหนักอยู่แล้วว่า การศึกษาเล่าเรียนเป็นเรื่องที่ไม่มีสิ้นสุด ผู้ปรารถนาความเจริญในการประกอบกิจการงาน จะต้องหมั่นเอาใจใสแสวงหาความรู้ให้เพิ่มพูนอยู่เสมอ มิฉะนั้นจะกลายเป็นผู้ที่ล้าสมัยหย่อนสมรรถภาพไป...”

“....การกระทำที่สร้างสรรค์นั้น คือการกระทำที่ได้ผลเป็นประโยชน์แก่ทุกๆฝ่ายได้เต็มเปี่ยม ตรงตามจุดประสงค์ ไม่มีการสูญเสียเปล่า หรือหากจะเสีย ก็เสียน้อยที่สุด การที่จะกระทำให้ได้เช่นนั้น บุคคลจำเป็นต้องอาศัยความมีสติพิจารณาให้เห็นถึงเหตุผลที่แท้คือแก่นแท้ หรือหลักการของเรื่องต่างๆ จับเหตุจับผลอันต่อเนื่องกันทั้งหมดให้ถูกต้อง คือจัดระเบียบการของเรื่องให้ดี....”

“....ในการดำรงตนในภายหน้านั้น ท่านจะต้องประพฤติให้ดีให้เหมาะสมแก่ฐานะ รู้จักผิดและชอบ ประกอบอาชีพโดยสัมมาอาชีวะ ไม่เสเพล และไม่ปล่อยตนให้เป็นทาสแห่งอบายมุขต่างๆ ดังนี้แล้ว ท่านก็จะสามารถเป็นที่พึ่งแก่ตนเองและครอบครัวของท่าน และจะเป็นที่นับถือของบุคคลอื่น...”

“...ความสะดวกให้สามารถที่จะสร้างอะไรๆได้ นี่ก็เศรษฐกิจพอเพียงเหมือนกัน แต่เศรษฐกิจพอเพียงสำคัญว่าจะต้องรู้จักขั้นตอน คือถ้านึกจะทำอะไรให้เร็วเกินไป ไม่พอเพียง แต่ว่าถ้าไม่เร็วเกินไป หรือถ้าช้าเกินไป ก็ไม่พอเพียง ต้องให้รู้จักก้าวหน้าอาจจะเร็วก็ได้ แต่ว่าให้ก้าวหน้าโดยที่ไม่ทำให้คนเดือดร้อน....”

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๒๑ มกราคม ๒๕๖๐