"เคยอายที่แม่มีความพิการทางสายตา" ... (คำตอบจากข้อสอบปลายภาค ๑/๒๕๕๙)
วิชาสุดท้ายของภาคเรียนที่ ๑/๒๕๕๙
ยังคงมีการถามถึงผลสะท้อนที่เกิดขึ้น
จากการเรียนการสอนในรายวิชาหนึ่ง
ผมจะทยอยลงคำตอบที่น่าประทับใจ
และน่าประหลาดใจของเด็ก ๆ นักศึกษา
ไปเรื่อย ๆ ...
คำตอบข้อหนึ่ง เป็นผลสะท้อนที่เกิดขึ้น
กับ "พ่อแม่และครอบครัว"
อ่านแล้วน่าประหลาดใจ
"... การที่ได้เขียนเกี่ยวกับงานที่เกี่ยวกับครอบครัว จากการที่ได้ดูวีดิทัศน์
ในรายวิชานวัตกรรมในวันหนึ่งนั้น ทำให้ดิฉันได้สำนึกคิดว่า ก่อนหน้านี้
ดิฉันได้ทำอะไรลงไปที่ไม่ดีต่อพ่อแม่ อายที่แม่มีความพิการทางสายตา
ทำให้ดิฉันคิดได้ว่า ถึงแม่จะพิการทางสายตา และได้หย่าร้างกับพ่อ
แต่แม่ทำให้เราได้เกิดมามองดูโลก ทำงานทุกอย่าง ไม่เคยท้อ
ไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย แต่ทำไมดิฉันถึงอายที่แม่เป็นแบบนี้
แต่เมื่อได้เขียนความในใจลงในกระดาษแผ่นนั้น ทำให้ดิฉันได้เป็นคนใหม่
คิดใหม่ ว่าไม่ควรกระทำไม่ดีต่อแม่ ทำให้ดิฉันตั้งใจเรียน ไม่เกเร
วันนั้นเมื่อได้เรียนรายวิชานวัตกรรมเสร็จ ดิฉันก็ได้กลับบ้าน
และได้ไปขอโทษแม่ แต่แม่ให้อภัยตลอด
ขอบคุณวีดิโออาจารย์หมอที่ทำให้ดิฉันเป็นคนใหม่ และทำให้เป็นคนดีขึ้น ..."
กระบวนการนี้ดำเนินไปก่อนสอบกลางภาคเมื่อเกือบ ๒ เดือนที่แล้ว
ข้อสอบปลายภาคเป็นการตามผลที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น
ไม่น่าเชื่อว่า กระบวนการสอนสามารถเปลี่ยนทัศนคติของเด็กได้
อย่างน่าประหลาดใจ
การสอน ไม่ได้เป็นการสอนที่มีการบอกโดยตรง
แต่เป็นการสอนให้นักศึกษาคิดเอง ในสิ่งที่ตนเองกำลังคิด
กำลังเป็นอยู่
และหากเขาพบเองว่า มันไม่ดี ไม่ถูกต้อง
เขานั่นแหละจะเป็นผู้เปลื่ยนความคิด เปลี่ยนพฤติกรรมของเขาเอง
กระบวนสอนที่คร่ำหวอดมานานหลายปี
ให้ผลเป็นที่ประจักษ์เสมอ
หากสิ่งเหล่านี้จะทำให้ได้คนดีออกไปสู่สังคมได้จริง
ผมจะเพียรสอนแบบนี้ตลอดไป
โดยไม่สนใจ มคอ.๓ ของ สกอ. แม้แต่นิดเดียว
เพราะ มคอ.๓ แค่กรอบความรู้ที่ไม่ได้สอนให้คนเป็นคนดี
นั่นเป็นความเชื่อส่วนตัว ขออภัย
บุญรักษา ทุกท่าน ;)...
ความเห็น (2)
-สวัสดีครับ
-ขอบคุณครับคุณครู...
ขอบคุณครับ คุณเพชรฯ เพชรน้ำหนึ่ง ที่มาให้กำลังใจ ;)...