น้ำตา เศร้าใจ และรอยยิ้ม
น้ำตา...หลังออกมาให้เสียเวลา...ทำไม น้ำตา...ใยไม่เปลี่ยนความเสียใจให้เหลือเพียงอาลัยจากน้ำตา หรือเป็นหยดเหงื่อที่เรื่อไหลแทนหัวใจที่เปื้อนด้วยเศร้าโศกา หลั่งออกมาทำไม ทำไม ทำไม หนอน้ำตา
เศร้าโศก...วิปโยคโศกเศร้ากันด้วย...เหตุใด น้ำใจ...ใยจึงครวญใคร่ลนลานและใฝ่หา น้ำใจ...ก่อนใยจึงไม่แผ่เผื่อเพื่อใครสักครา น้ำตา...จึงหลั่งล้นออกมาเพื่อแสวงหาน้ำใจ
เมตตา...แด่ผู้ทุกข์ยากทั้งหลายในห้วงมหรรณพ กรุณา...อิงซบครบครันอย่าหวั่นพรั่นพรึงไปไหน ปรารถนาดี...แด่ผู้ทุกข์ยากมากมีหลากล้นใกล้ไกล แบ่งปัน...ความเข้าใจ แด่ผู้อ่อนแอในสรรพสิ่งโลกอันธกาล
ต้อนรับ...ความจริงที่เดินเข้ามาสถิตย์ใน...ชีวิต ครวญคิด...ไตร่ตรองมองหาก้นเหวซ่อนลึกตราบนาน ยิ้มเถิด...แด่โลกแห่งปรากฎการณ์ ยิ้มให้...ชื่นบานแทนหยดน้ำตาจากอารมณ์ที่โอนเอียงฯ
25591128
08:06
ไม่มีความเห็น