คำนำหน้าที่ขึ้นต้นด้วยคำว่า “ประธาน” สิ่งนี้น่ากลัวเสมอ เหมือนดาบสองคม การทำหน้าที่ประธานมีหลายมุมมอง ถ้าเราเป็นประธานที่สามารถควบคุมลูกทีมได้โดยเรายังเป็นที่รักของเขา เป็นที่เคารพ เราก็จะมีความสุขกับบทบาทหน้าที่นี้ แต่ก็มีน้อยมากที่คนในหน้าที่นี้จะสามารถทำได้ถูกใจ ตรงใจ ไม่ขัดใจใครเลย ถูกใจเขา...แต่ขัดใจเรา...ขัดใจเขา...แต่ถูกใจคนส่วนรวม มันยากเน๊อะ...
“ประธาน” จะเป็นคนหนึ่งที่มีโอกาสดีเข้ามาในชีวิต ได้ทำอะไรที่หลาย ๆ คนไม่ได้ทำ ได้รับคำชม คำติ ได้รับประสบการณ์มาก แต่ก็เป็นหน้าที่หนึ่งที่คนส่วนมากไม่อยากเป็นกัน เพราะเวลาที่ประสบความสำเร็จ รสชาติมันหอมหวานได้แปปเดียว อยู่กับเราได้ไม่นาน แต่เวลาที่ผิดหวัง ล้มเหลว...มันตราตรึงในหัวใจ เป็นเรื่องเล่าที่ไม่มีวันจางหาย นี่คงเป็นเหตุผลที่หลายคนไม่อยากเป็น และเหตุผลหลักที่สุด ก็อาจเป็นเพราะคำนี้คำเดียว “อิด” (อิด ภาษาเหนือแปลว่าเหนื่อย)
ไม่มีความเห็น