วันที่ 80 ครูหาย เสียงหาย (12 กันยายน 2559)

วันนี้เป็นวันฟ้ารั่วตั้งแต่เช้า ฝนตกหนักมาก บรรยากาศขัดกับการต้องไปโรงเรียนในวันที่เป็นเวรประจำวัน >< ยิ่งไปกว่านั้นวันนี้โรงเรียนได้มีกิจกรรมเข้าร่วมแข่งขันทักษะวิชาการที่โรงเรียนดอนแก้ว คณะครูบางส่วนและนักเรียนที่เข้าร่วมแข่งขัน จึงต้องเดินทางไปเข้าร่วมแข่งขัน ทำให้ครูระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-3 เหลือแค่ 1 คน กับนักศึกษาฝึกสอน 2 คน คือฉันและเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรม

พอเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ งานใหญ่ก็มา งานใช้เสียงหนักมากก็มี คนเป็นครูจำเป็นต้องใช้เสียงตลอดเวลา เนื่องจากต้องพูดคุย สื่อสารให้เด็กเข้าใจ คอยบอกคอยสอน ไม่มีหยุด ยิ่งถ้าเด็กซนยิ่งจำเป็นต้องใช้พลังเสียงที่มากขึ้นไปอีก วันนี้ก็เช่นกัน การที่ครูไม่อยู่การควบคุมห้องประจำชั้น สอนแทน และสอนในชั่วโมงตัวเอง ก็ตกเป็นหน้าที่ของนักศึกษาฝึกสอนไปโดยปริยาย ช่วงเช้า 3 ชั่วโมงเต็ม ๆ กับการสอนและการใช้เสียง ประกอบกับช่วงบ่ายอีก 2 ชั่วโมง ทำให้วันนี้เจ็บคอและเสียงหายไปตาม ๆ กัน

อย่างไรก็ตาม ดิฉันเคยได้รับคำแนะนำจากอาจารย์นิเทศ ท่านบอกว่าควรลดการใช้เสียงลง เนื่องจากการใช้เสียงมากจะเป็นผลเสียต่อเราเอง ควรลดการใช้เสียงโดยการเปลี่ยนกิจกรรมการเรียนการสอน แทนที่จะให้ครูเป็นคนดำเนินการใช้เสียงคอยสอนและควบคุมชั้นเรียน เปลี่ยนเป็นให้นักเรียนได้ทำกิจกรรมกลุ่ม ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นและเรียนรู้ร่วมกันแล้วให้ครูคอยสังเกตและให้คำแนะนำ กล่าวคือใช้กิจกรรมมาช่วยสอนดีกว่าครูต้องสอนเนื้อหาเอง นอกจากนักเรียนจะได้เรียนรู้ด้วยตนเองแล้ว ครูยังได้พักเสียงอีกด้วย...