เมื่อหลายๆเดือนก่อนโน้น....ตอนปิดOR บางส่วนเพื่อซ่อมท่อแอร์ครั้งใหญ่
มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นในห้องผ่าตัด….ไม่ใช่คนทะเลาะกัน....แต่เป็นคนทะเลาะกับสัตว์....
“พี่ๆรู้ไหม...เมื่อเช้าตอนหนูกำลังเตรียมของใน OR…หนูเห็นหนูวิ่งในห้องผ่าตัด”
เรื่องใหญ่ละซี…การที่มีสัตว์เข้ามาในห้องผ่าตัดไม่ใช่สิ่งดี...ก็รู้ๆกันอยู่ว่า “ห้องผ่าตัด เขตปลอดเชื้อ”
“แล้วหมอทำยังไง”
“หนูตกใจหนู....หนูเลยออกมานั่งนอก OR...นั่งสักพัก...พอหายกลัวแล้วเข้าไปใหม่”
“แล้วหนูมันยังอยู่ไหม”
“หนูไม่เห็นหนูแล้ว...”
โอ!.. แม่เจ้า...แล้วจะทำไงดี
“ทีนี้ยังไม่จบ.....ห้องหนูไม่มีของ...หนูเลยจะแอบไปเอาห้องข้างๆ...พอหนูเปิดลิ้นชักรถยา...มันนั่งมองหน้าหนูอยู่ในลิ้นชักอีกห้องหนึ่ง...ทำตาปริบๆ...”
โอ!.. แม่เจ้า...แล้วหมอทำไง
“หนูก็ค่อยๆปิดลิ้นชักเบาๆ...กลัวเขาตกใจ....แล้วก็ออกมาโวยวายข้างนอก”
“แล้วไงอีก....ต่อเร็ว...อยากรู้..”
“คุณพนักงานเขาเลยเข้าไปช่วยกันหา...”
“เจอไหม?”
“ไม่หรอกพี่”
“แล้วหมอทำไงล่ะ”.IC ขึ้นสมองฉันจี๊ดๆ...
“พี่พนักงานเลยเอาลิ้นชักรถยาออกไปทำความสะอาด...แล้วจัดของใส่ใหม่”
แล้วไอ้ส่วนที่มัน (และครอบครัวหรือเปล่าก็ไม่รู้) วิ่งกันโดยที่เราไม่เห็นล่ะ...เราทำอะไรกับของเหล่านั้น....ฉันละไม่อยากจะคิด...ไม่มีใครตอบคำถามนี้ได้….
สัตว์เหล่านี้จะทำตัวเป็นอภิสิทธ์ชนเหมือนอยู่ในสวนสัตว์ไม่ได้... ไม่ว่าจะเป็นยุง... แมลงวัน...แมลงสาบ...หนูหรือแมลงอะไรก็ตาม…งูก็ยังเคยมี
...จะเข้าห้องผ่าตัดไม่รู้จักใส่เสื้อกาวน์...ใส่หมวกเขียว แล้วผูก mask ให้เรียบร้อย...ไม่รู้เรื่อง...สอนไม่จำ...แบบนี้ใครเข้าจะให้เข้าห้องผ่าตัด
แต่นึกสมน้ำหน้าหมอคนนั้นในใจ....
........ดีสมน้ำหน้า.... อยากขโมยของห้องอื่นดีนัก....สงสัยโดนผีหนูหลอก
สวัสดีค่ะ คุณกล้วย